Acties bij Carrefour gaan verder – nieuwe plan directie volstaat niet

In het paasweekend werd Carrefour getroffen door een omvangrijke staking. Van de 117 winkels in eigen beheer, bleven er 38 dicht. Zowel vrijdag als gisteren werd eveneens gestaakt in een beperkt aantal vestigingen. De woordvoerder van Carrefour verklaarde begrip te hebben voor de acties in de bedreigde winkels, maar niet in de andere vestigingen. Hij benadrukte tevens dat er zowat 600 Carrefour-winkels openbleven, plots hoorden de 508 franchisewinkels er opnieuw bij voor de directie.

Carrefour wil 21 winkels sluiten, waarvan 14 hypermarkten. Het feit dat de staking van afgelopen zaterdag zich niet beperkte tot deze winkels was belangrijk. Indien Carrefour er in slaagt om de geplande herstructurering door te voeren, zal dit niet alleen gevolgen hebben voor het personeel dat moet verdwijnen. Ook wie blijft, zal er slechter aan toe zijn met een aanval op de lonen en arbeidsvoorwaarden. Dit maakt deel uit van de nooit stoppende neerwaartse spiraal als het gaat om lonen en arbeidsvoorwaarden.

Een overstap naar een goedkoper paritair comité zal de lonen onder druk zetten bij Carrefour, maar ook bij de “concurrenten”. Wat zal de reactie van Colruyt of Aldi zijn op de dalende lonen bij Carrefour? Deze bedrijven staan nu al bekend om hun bespaarwoede – bij Colruyt zijn er zelfs 100 “werkvereenvoudigers” die erop toezien dat geen “onnodige” kosten worden gemaakt (zo zijn er geen deksels meer op toiletten in Colruytgebouwen – een WC-bril volstaat en een deksel is een nodeloze kost). Dat geldt zowel voor de infrastructuur als voor het personeel.

Bij Carrefour wil de directie de winkels in ons land saneren. Het oudere personeel moet weg wegens te duur en teveel georganiseerd in vakbonden. Van de meer dan 600 winkels zijn er nog amper 117 in eigen beheer. De rest is overgenomen door franchisehouders die elk tot eigen specifieke besparingen overgaan om de winsten op te drijven – verdeel en heers noemen we dat.

De directie voert de druk op het personeel op. Topman Lavinay klaagde over de dalende omzet als gevolg van de onzekerheid bij personeel en klanten. De Tijd schreef hierover “Het water staat Carrefour aan de lippen” om vervolgens te melden dat het nieuwe voorstel van de directie “een laatste poging” was om de vakbonden mee in bad te trekken met de besparingen. De directie kondigde namelijk aan dat er negen van de 21 met sluiting bedreigde winkels zouden kunnen openblijven indien ze worden overgenomen door de groep Mestdagh of omgevormd tot winkels in franchise. Dit zou 650 jobs kunnen redden.

De patronale druk werd ook versterkt met het eerder opgedoken argument van een mogelijk vertrek van Carrefour uit ons land. In Portugal vertrekt Carrefour effectief – daar wordt de keten Minipreço te koop gezet en werden eerder 12 hypermarkten en 8 tankstations verkocht. In ons land zijn we zeker nog niet zo ver. Een verkoop van Carrefour is niet uitgesloten – de mogelijkheid dat het Franse bedrijf destijds GB heeft opgekocht om het vervolgens duurder te kunnen doorverkopen, wordt door velen als reëel ingeschat. De geplande sanering dient dan om de verkoopprijs verder op te drijven door de winstmaximalisatie te versterken. Was het plan om slechts 12 winkels te sluiten de oorspronkelijke bedoeling van de directie?

Er is een nieuw overleg gepland op 12 april. Intussen worden nieuwe acties gepland, maar blijft dit wat afhankelijk van winkel tot winkel. Het zal er op aankomen om het protest een te maken en uit te breiden naar alle personeel en klanten. Samen staan we sterk in het verzet tegen de arrogante directie van Carrefour.

Enkele foto’s van het piket in Mechelen-Noord afgelopen zaterdag