Neen aan de kilometerheffing

In navolging van Nederland wordt ook hier de discussie opgestart over een kilometerheffing. Het idee is dat individuele automobilisten betalen per kilometer dat ze rijden op de autosnelwegen. Het wordt voorgesteld als een maatregel om het milieu te beschermen door de automobilisten te responsabiliseren. In werkelijkheid is het een asociale taks.

Nederland was eerst met de beslissing om vanaf 2012 een kilometerheffing in te voeren. Dat zou in de plaats komen van de verkeersbelasting. Het basistarief zou 3 cent per kilometer bedragen, tijdens de spits zou dat bedrag hoger kunnen liggen. Tegen 2018 zou het bedrag worden opgetrokken tot 6 à 7 cent. Ook buitenlandse chauffeurs zullen vanaf 2018 moeten betalen. Om na te gaan hoeveel moet worden betaald, zou het verkeer elektronisch worden geregistreerd.

Ook in ons land wordt de discussie over een kilometerheffing gevoerd. Hier is evenwel nog geen sprake van het afschaffen van de verkeersbelasting en gaat het dus om een bijkomende taks. Los daarvan hebben wij een aantal fundamentele bezwaren met deze belasting.

Ten eerste gaat het om het individualiseren van een collectief probleem. Het mobiliteitsprobleem wordt niet veroorzaakt door gewone arbeiders die de afgelopen jaren voor hun plezier meer de weg opgingen om in de file te gaan staan. Het mobiliteitsprobleem is verbonden met de wijze waarop binnen dit systeem over transport wordt nagedacht: alles moet ten dienste staan van de korte termijn belangen van de grote bedrijven.

In de plaats van individuele weggebruikers verantwoordelijk te stellen voor fileproblemen, zou er beter werk worden gemaakt van degelijk en gratis openbaar vervoer. Dat zou al heel wat verkeer van de baan halen. Daarnaast moet het productiesysteem zoals we het vandaag kennen in vraag worden gesteld. De flexibilisering en zoektocht naar winst leidt tot heel wat onnodig transport op de weg. Bovendien moet nagedacht worden over alternatieven op goederentransport over de weg. De voorstellen om B-Cargo te filialiseren zijn een stap in de foute richting: dit zal goederenverkeer over het spoor doen afnemen met als resultaat nog meer vrachtwagens op de weg. Een kilometerheffing zal dat niet tegenhouden.

Het individualiseren van een collectief gegeven als transport en mobiliteit brengt uiteraard ook praktische vragen met zich mee: wat zal er worden gedaan met de gegevens van wie wanneer waar heeft gereden?

Hiernaast hebben we nog een probleem met de kilometerheffing en dat is het asociale karakter. Zowel een miljonair als een student die heeft gespaard voor een tweedehandswagen zouden evenveel betalen. De student mogelijk zelfs meer omdat een oudere wagen vervuilender is. Dit is een asociale manier van belastingen heffen waarbij alle schouders even zware lasten dragen, zowel de breedste als de smalste schouders. Wij verzetten ons tegen dergelijke taksen. Vandaar ook ons verzet tegen BTW-heffingen op basisgoederen.

Samengevat: dit is een neoliberale en asociale maatregel om individuele chauffeurs te laten betalen voor het mobiliteitsprobleem. Bovendien heeft dit niets met het milieu te maken. Indien ecologische overwegingen de doorslag zouden geven, dan zou worden geïnvesteerd in openbaar vervoer en zou er geen aanval worden ingezet op het goederentransport over het spoor.