Your cart is currently empty!
Karzai volgt zichzelf op als Afghaans president. Chaos blijft
De Afghaanse president Karzai werd in het verleden al eens smalend de “burgemeester van Kaboel” genoemd, maar zelfs die machtspositie was betwist. Toch volgt Karzai zichzelf op als president. Abdullah Abdullah trok zich terug waardoor er geen tweede ronde van de presidentsverkiezingen komt.
Het vermijden van een tweede ronde van de presidentsverkiezingen komt het establishment en het VS-imperialisme goed uit. Bij de eerste ronde bleek reeds dat het niet evident was om deze verkiezingen te organiseren. In bepaalde regio’s kwamen er amper kiezers opdagen, in totaal stemden 5,4 miljoen van de 17 miljoen kiezers. Elders was er sprake van massale fraude. Op de verkiezingsdag zelf waren er al 790 klachten, nadien volgden er nog zowat 2.000.
De verkiezingen zelf werden gekenmerkt door allianties van regionale krijgsheren, Karzai deed bijvoorbeeld beroep op de beruchte Oezbeekse krijgsheer Rashid Dostum. Verder zocht Karzai ook steun van de Tadjikse leider Qasim Fahim en de Hazara sjiiet Karim Khalili. De etnische samenstelling van het team van Karzai was bepalend voor zijn goede resultaat, maar het een onderhandelde alliantie met krijgsheren en religieuze leiders bij verkiezingen is geen garantie op stabiliteit na de verkiezingen. Integendeel, het kan de basis vormen voor een toename van de spanningen.
Na de aanvankelijke aankondiging dat Karzai meer dan 50% van de stemmen had gehaald, moesten de vele berichten van fraude toch deels in rekening worden gebracht. Het resultaat was dat Karzai nog aan slechts 47% kwam en een tweede ronde op de agenda stond. Dat had de mogelijkheid kunnen bieden aan de door de VS gesteunde kandidaat Abdullah Abdullah om alsnog de nieuwe president te worden.
Los van de verkiezingsfraude was het goede resultaat voor Karzai echter een complicerende factor voor de VS. Een tweede ronde zou wellicht niet hebben geleid tot een overwinning voor Abdullah Abdullah en bovendien zou het aangegrepen worden voor een nieuwe golf van Taliban-geweld. Omwille van klimatologische elementen was het onmogelijk om de verkiezingen uit te stellen, een tweede ronde moest zo snel mogelijk plaatsvinden zelfs indien dit betekende dat het amper kon worden voorbereid. Een tweede ronde op 7 november zou bijgevolg wellicht veel chaos hebben opgeleverd en opnieuw een beeld van halfslachtige verkiezingen die gedomineerd worden door geweld en fraude. Dat is een beeld dat Obama en de NAVO-troepen in Afghanistan kunnen missen als kiespijn, zelfs indien het een uitdrukking is van de dagelijkse realiteit op het terrein. Het aantal Amerikaanse doden is op het hoogste niveau sinds acht jaar.
De Taliban staat vandaag sterker dan voorheen en kan zelfs gecoördineerde acties uitvoeren in zowel Afghanistan als Pakistan. Bovendien dreigt een verdere regionale uitbreiding met sympathiserende groepen in Iran en mogelijk binnenkort ook in China of India. De NAVO-bezetting van Afghanistan heeft niet geleid tot democratie of welvaart voor de bevolking. Er is geen sprake van heropbouw van het land. De bezetting leidt enkel tot chaos en een voorbereiding van nieuwe confrontaties tussen krijgsheren.
Wellicht heeft dat een rol gespeeld in de gewijzigde VS-opstelling rond de presidentsverkiezingen. Abdullah Abdullah trok zich terug en de VS feliciteerde Karzai met zijn overwinning. De schijn van “democratie” werd hoog gehouden door een tweede ronde van de verkiezingen te vermijden. Meteen werd ook de VS-druk op Karzai opgedreven. Het VS-imperialisme wil dat hij ingaat tegen corruptie en etnisch-religieuze spanningen. Ongetwijfeld zal Karzai opnieuw heel wat beloften in die richting doen, zeker als het hemzelf en zijn omgeving riante Amerikaanse financiële steun oplevert.
Bij de aanstelling van zijn nieuwe regering werd Karzai op de persconferentie geflankeerd door Mohammad Qasim Fahim (de Tadjikse krijgsheer die bijzonder regelmatig wordt genoemd in zaken van misbruik). Karzai verklaarde dat zijn regering voorheen een corrupt imago meedroeg, maar dat er nu “met alle mogelijke middelen” naar zal worden gestreefd om dat beeld bij te schaven. Benieuwd hoeveel dollars die verklaring hem zal opleveren.
De Taliban verklaarde dat het succesvol was in het verstoren van de verkiezingen. Verder was er een persverklaring van de Taliban waarin het stelde: “Het is verbazingwekkend dat er twee weken geleden nog werd verklaard dat de marionettenpresident Hamid Karzai betrokken was bij verkiezingsfraude, maar dat nu hij verkozen is op basis van dezelfde frauduleuze verkiezingen Washington en Londen hem meteen feliciteren.”
Het regime van Karzai zal geen stabiliteit brengen. Het zal de Taliban niet stoppen en geen antwoord bieden op de etnisch-religieuze tegenstellingen. Op basis van het imperialisme en het kapitalisme is geen oplossing mogelijk in Afghanistan. De buitenlandse troepen moeten weg uit het land en de arbeiders en arme boeren moeten hun eigen lot in handen nemen, ondersteund door de arbeidersbeweging uit de buurlanden en zeker uit Pakistan. Een socialistische oplossing is de enige reële uitweg uit de spiraal van geweld, miserie en chaos.