In Tour&Taxis vond deze voormiddag een militantenconcentratie plaats van beide grote vakbonden. Het ABVV en ACV hadden beiden vooropgesteld om 1.000 militanten bijeen te brengen voor een informatieve bijeenkomst. De muziek was goed, er waren heel wat interessante videoreportages en enkele korte toespraken. Maar een antwoord op de crisis hoorden we niet.
De minimale quota per vakbond en per regio zorgden ervoor dat de opkomst beperkter was dan wat mogelijk was geweest. Bovendien werd niet gekozen voor een strijdbare optocht of betoging, maar voor een bijeenkomst met een hoog show-gehalte waarbij de inhoud niet goed uit de verf kwam.
En ook inhoudelijk was het wat magertjes. Veel terechte vaststellingen over wat fout loopt, dat wel. Maar als we stellen dat het de banken zijn die de crisis hebben veroorzaakt en dat er iets fout is aan het kapitalistisch systeem, dan moet er ook een alternatief naar voor worden gebracht. Op dat vlak bleef het opvallend stil. Cortebeeck stelde dat de begroting niet alleen uit besparingen mag bestaan, maar ook investeringen moet bevatten. Het pamflet van het vakbondsfront had het over “gespreide inspanningen die het economisch herstel niet in de kiem smoren”. Met andere woorden: trager besparen, maar wel besparen.
ACV-topman Cortebeeck stelde dat we samen een vuist moeten maken voor werk en klaagde de afdankingsgolf aan. Dit jaar gingen reeds meer dan 25.000 jobs verloren door collectieve afdankingen. 135.000 jongeren hebben geen werk en geen toekomst. Intussen gaan de bankiers en speculanten over tot “business as usual”. Het geduld is op, de werknemers zijn niet verantwoordelijk voor de crisis en hebben al genoeg betaald. Opvallend detail: de ACV-topman sprak zich uitdrukkelijk uit tegen een mogelijk nieuw Generatiepact. Cortebeeck sloot af met de oproep om de rekening te presenteren aan de echte verantwoordelijken: de fiscale fraudeurs, speculanten,… Hoe dat moet gebeuren, werd er niet aan toegevoegd.
Anne Demelenne (ABVV) haalde uit naar het voorstel om extra taksen in te voeren op diesel, terwijl er net meer nood is aan openbaar vervoer. De thema’s die Cortebeeck aanhaalde, kwamen ook bij deze en andere sprekers terug: het zijn de banken die voor de crisis verantwoordelijk zijn en niet de werkenden of uitkeringstrekkers, het geld moet gezocht worden waar het zit en er mag niet worden geraakt aan de openbare diensten. Demelenne riep zelfs voorzichtig op om “misschien” de arbeidsduur te verminderen tot een vier-dagen week om werklozen aan werk te helpen. De vele cadeaus aan het patronaat moeten volgens de topvrouw van het ABVV worden geïnvesteerd in jobs, “zoniet moeten we ze terug eisen.” En voegde ze eraan toe, “hetzelfde voor de notionele intrestaftrek”. Waarom geen volledige intrekking van de notionele intrestaftrek eisen en een duidelijke oproep voor een 32-urenweek?
Rudy De Leeuw ging verder op wat Cortebeeck en Demelenne naar voor brachten. Hij stelde dat de crisis eerst heeft geleid tot tijdelijke werklozen, maar nu steeds meer wordt gevolgd door echte werklozen. De crisis is voor De Leeuw het resultaat van het liberalisme en toont het “falen van het kapitalistisch systeem” aan. Als antwoord op de crisis bracht ook De Leeuw een aantal eisen naar voor: de opheffing van het bankgeheim, meer regulering voor de financiële sector, een versterkt relanceplan (op Europees niveau gecoördineerd) en vooral: “Jobs, jobs en nog eens jobs”.
De bijeenkomst werd besloten door Claude Rollin (ACV) die de eisen van het vakbondsfront toelichtte en de zaal bedankte voor de aanwezigheid: “dankzij jullie aanwezigheid zijn patronaat en regering gewaarschuwd”. En er werd beloofd om heel waakzaam te blijven.
Dat is beperkt als antwoord op de economische crisis en een forse besparingspolitiek die er zit aan te komen. Er werd wel meermaals verwezen naar de openbare diensten en de aanvallen op het onderwijs, de ambtenaren, de pensioenen,…. maar het bleef allemaal erg vaag. Geen oproepen om samen de strijd aan te gaan tegen de aanvallen, geen anti-crisisprogramma, geen alternatief op de besparingen, geen oproep tot actie,… Met waakzaamheid alleen zullen we er niet komen, er is potentieel voor strijdbare actie. De betoging in Charleroi deze morgen (met duizenden aanwezigen) toonde dit aan.