Van Eetvelt (Unizo): “schaf het brugpensioen af”

Naar aanleiding van de verkiezingen sprak de Gazet van Antwerpen met de patronale extremist Karel Van Eetvelt, topman van Unizo. De woordvoerder van de vereniging van zelfstandige ondernemers aarzelt niet om nogmaals harde eisen naar voor te brengen. Zo pleit hij voor de afschaffing van het brugpensioen en dat uiteraard niet om de pensioenleeftijd in het algemeen te verlagen.

Van Eetvelt wil de werkgelegenheidsgraad onder 55-plussers dringend verhogen. Hij meent dat er onvoldoende ouderen werken, slechts 34%. Dat de jongerenwerkloosheid uit de pan swingt, is voor Van Eetvelt geen argument om ouderen vroeger op pensioen te laten gaan. Neen, hij stelt: “Het brugpensioen moet zo snel mogelijk verboden worden.” Het generatiepact ging voor Van Eetvelt duidelijk niet ver genoeg.

Er zijn nog andere manieren om te besparen op de sociale zekerheid. Zo wil Van Eetvelt de werkloosheidsuitkeringen beperken. Door de uitkering te beperken, worden werklozen “sterk aangemoedigd” om werk te zoeken. Dat de uitkeringen vandaag al onleefbaar laag zijn met een groot aantal werklozen en gepensioneerden die onder de armoedegrens vallen, lijkt de topman van Unizo te ontgaan. Op een ogenblik dat de werkloosheidscijfers fors toenemen, blijft hij ervan uitgaan dat wie werkloos is, dat eigenlijk zelf heeft gezocht en beter moet aangemoedigd worden om werk te zoeken.

De andere eisen van Unizo, zoals opgemaakt in haar standpunten voor de verkiezingen, gaan in dezelfde richting. De organisatie blijft zweren bij een hard neoliberalisme, zelfs op een ogenblik dat het neoliberalisme haar falen aantoont. Unizo blijft hameren op meer flexibiliteit voor de werkenden. Zo vraagt Unizo op Europees vlak een “soepele ontslagregeling met beperkte kosten” opdat de arbeidsmarkt “flexibel” zou kunnen functioneren.

Om het neoliberale programma van Unizo makkelijker te kunnen realiseren, vraagt de patroonsorganisatie een afslanking van het ambtenarenapparaat (waarbij meer taken worden uitbesteed aan de privé-sector) en meer Vlaamse autonomie op het vlak van de vennootschapsbelasting en de arbeidsmarkt. Daarmee maakt Unizo duidelijk waarom een deel van het patronaat zo aandringt op een staatshervorming: er wordt gehoopt dat het makkelijker is om een harder neoliberaal beleid te voeren op Vlaams niveau en om dat dan te gebruiken om hetzelfde beleid op te dringen langs Franstalige kant. Een opvallend detail over de afslanking van het ambtenarenapparaat en het uitbesteden van taken aan de privé: Unizo vroeg verschillende partijen om een reactie op haar standpunten en wat dit standpunt betreft antwoordde SP.a dat het akkoord was. Met zo’n “linkerzijde” wordt rechts overbodig.

De voorstellen van Van Eetvelt en Unizo liggen in de lijn van eerdere verklaringen. Van Eetvelt blijft zich manifesteren als een patronale extremist die de werkenden en hun gezinnen wil laten betalen voor de crisis. De pogingen om onder meer het brugpensioen af te schaffen, moeten beantwoord worden met mobilisatie en informatie. De vakbonden mogen zich niet in slaap laten wiegen door de verkiezingen en hun steun aan de “bevoorrechte politieke partners”. Dat biedt immers enkel maar extra ruimte aan extreministen als Van Eetvelt om terrein te winnen.