Your cart is currently empty!
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
India: 25.000 landozen betogen in Delhi, na maratonbetoging van 325 kilometer!
Zondag betoogden zo’n 25.000 landloze Indiërs in de hoofdstad Dehli. Ze kwamen in de hoofdstad na een betoging van 325 kilometer! De betogers komen op voor de eis van landhervormingen en hadden daar duidelijk heel wat voor over. Het gaat vooral om boeren uit lage kasten. De betogers vertrokken op 2 oktober, een nationale feestdag (omwille van de geboortedag van Mahatma Ghandi). De betogers zullen ook op maandag de hoofdstad tot stilstand brengen.
Enkele cijfers over kinderarbeid in India
In India is kinderarbeid nog steeds een dagelijkse realiteit. Er zijn tienduizenden kinderen die worden tewerkgesteld als huisslaven. Enkele cijfers over deze kinderen:
- 99% van de huisslaven in Delhi en 84% in Kolkatta zijn meisjes. Dat zijn vooral meisjes uit arme families die tot 15 uur per dag moeten werken zonder pauze en vaak ook zonder loon
- 68% van de onderzochte kinderen had tekenen van ernstig fysiek misbruik; 46,6% vab de kinderen was gewond door fysieke mishandeling
- 32,2% werd seksueel misbruikt met handtastelijkheden, in 20% was er gedwongen seksueel contact
- 50% van de kinderen kreeg geen enkele vakantie, 37% zag zijn/haar familie nooit terug
- 32% van de families had er geen idee van waar hun dochter werkte
- 42,7% van de kinderen wist niet wat hun huidige adres was
- 35% van de kinderen werden naar Delhi gebracht door familieleden, 22% via gekende handelaars
- In totaal zouden er 100 miljoen kinderen in India gedwongen werken volgens Balai Data Bank of Manila. Volgens Asia Labour Monitor zijn kinderarbeiders goed voor 20% van het bbp van het land!
Sarkozy: hypocrisie
De Franse president Sarkozy haalde opnieuw de media. Ditmaal met zijn kritiek op een Amerikaanse journaliste die hem een vraag over zijn privé-leven had gesteld. Daar was Sarko niet mee gediend en hij trapte het af, na eerst nog zijn eigen perschef een "imbeciel" genoemd te hebben. Was een grens van het redelijke overschreden en had die journalist zich niet te moeien met het privé-leven van een politicus? Op het eerste gezicht zouden we geneigd zijn om dat inderdaad te denken. Maar het zijn de politici zelf die te koop lopen met hun privé-leven in de hoop het eigen imago op die manier wat bij te schaven of om de aandacht van grotere problemen af te leiden. Vorige week nog was het Sarkozy zelf die het nieuws van zijn echtscheiding wereldkundig maakte op de dag van een staking van het openbaar vervoer. Sarko wou niet dat de staking het eerste punt in de actualiteit was en zorgde daarom zelf maar voor een primeur. Het is nogal hypocriet om dan achteraf te komen klagen dat journalisten vragen stellen over je privé-leven.
Sarkozy: hypocriet (bis)
Terwijl Sarkozy de Franse arbeiders wil laten besparen, geldt dat uiteraard niet voor zichzelf. Een loonnorm voor de arbeiders zou uiteraard geen verdubbeling van het loon mogen inhouden als het van de neoliberale politici afhangt. Maar voor zichzelf een toeslagje toekennen, levert minder problemen op. Sarkozy zal voortaan geen 8.500 euro per maand krijgen, maar zowat 20.000 euro. Anderen moeten daar een heel jaar voor werken. Het loon van de president wordt vreemd genoeg niet vergeleken met lageloonarbeiders in het Oostblok of China (het argument "pas maar op, of er komt een Chinees uw werk doen" werd niet gebruikt). Neen, er wordt gesteld dat Bush en Merkel nog meer verdienen. Misschien een goede tip voor iedere vakbondsmilitant: als je patroon de lonen niet wil laten stijgen, moet je ook eens zeggen dat Bush en Merkel meer verdienen (en Sarkozy overigens ook).
VS: anti-oorlogsbetogingen
Afgelopen weekend waren er in de VS tienduizenden betogers tegen de oorlog in Irak. De Democraten stemden in met de gevraagde budgetverhogingen voor de oorlogen in Irak en Afghanistan. Hierdoor krijgt Bush verder vrijspel om zijn “oorlog tegen het terrorisme” verder te zetten. Slachtoffers van deze oorlogspolitiek zijn natuurlijk eerst en vooral de bevolkingen in Irak en Afghanistan, maar ook de arbeiders en hun gezinnen in de VS zelf zijn er het slachtoffer van. Door alle middelen aan oorlog te besteden, moet er immers bespaard worden op de weinige elementen van sociale zekerheid die er zijn in de VS. De betogingen van afgelopen weekend vielen samen met de vijfde verjaardag van de stemming in de Amerikaanse Senaat die toelating gaf aan een invasie in Irak. In november zijn er verdere acties. Zo organiseert Youth Against War and Racism een scholierenstaking op 16 november.
www.yawr.org
Wie stemt er tegen de gewone werkende mens?
Bart Somers, VLD-voorzitter, vindt minimumdiensten tijdens een staking warempel een “heel sociale maatregel”. Voor wie dan wel, krabt u zich misschien vertwijfeld in het haar. Voor de patroons en de regering, die zo acties tegen het neoliberale beleid gemakkelijker kunnen kortwieken? Nee, nee, volgens leerling-tovenaar en fraudebestrijder in Mechelen Somers is dat heel sociaal voor “gewone werkende mensen, zodat die ook op hun werk kunnen geraken”.
Dit, beste vrienden, noemen ze nu spinnen. Dan hebben we het niet over harige, achtpotige diertjes op zolder of in de kelder, maar over een techniek in de moderne politieke communicatie. Het gaat om het geven van een draai aan je verhaal, zodat het toch nog positief overkomt bij het brede publiek.
Moest Bart Somers iets hebben gezegd in de trant van: “Via de minimumdienstverlening hoop ik de macht van de vakbonden te breken om een neoliberale politiek te voeren ten koste van de lonen, werkomstandigheden en sociale zekerheid van gewone werkende mensen. Dit alles kadert in een bewuste, langgerekte strijd om een beperkte elite van kapitalisten en grote aandeelhouders nog een pak rijker te maken, alsook mijn eigen politieke positie binnen dit onrechtvaardige systeem cynisch veilig te stellen.” Bon, moest hij iets in die stijl hebben gezegd dan zou hij als voorzitter van de partij van vrije burgers Open VLD snel op non-actief worden gesteld.
Andere voorbeelden van spin, die wij voor u uit onze duim zogen, in de stijl van de charlatan Bart Somers:
– “De effecten van de tsunami hadden ook een positieve kant: tienduizenden mensen die zich voordien geen sanitair konden veroorloven, maakten proper de reis naar de overkant.”
– “De beperking van de werkloosheid in de tijd is een sociale maatregel. Werklozen zullen veel liever en meegaander worden voor de bazen. De maatschappij wordt gezelliger voor iedereen.”
– “Een versoepelde ontslagregeling is een lekker snoepje voor gewone werkende mensen, die zo niet altijd op dezelfde gezichten hoeven te kijken. Zeer sociaal en toch doeltreffend. Typisch Open VLD eigenlijk.”
– “Door te besparen in de gezondheidszorg hopen we de band tussen ouders en hun kinderen strakker aan te halen. Kan het nog socialer? Ik krijg er tranen in mijn ogen van.”
– “Lastenverlagingen voor de patroons? Met dat geld kunnen ze sociale doelen ondersteunen, zoals de verkiezingscampagne van mijn kartelgenoten in Mechelen.”
– “Door de privatisering van gas en elektriciteit swingen de prijzen de pan uit. En toegegeven, velen worden afgesneden door de op winst beluste private maatschappijen. Maar er is ook een positieve kant: dicht bijeen is het warm. Deze privatisering zal de sociale samenhang in de achtergestelde wijken verhogen.”