McJobs, dure festivals, klimaatsveranderingen,… No Future?!? Wij vechten voor iets beter

Eind jaren 1970 weerklonk onder jongeren de slogan “no future”. De timing was geen toeval: het was in die jaren dat jongeren voor het eerst te maken kregen met het politieke regime dat we nu nog kennen: het tijdperk van het neoliberalisme. De crisisjaren en het verschil met de jaren daarvoor hadden heel wat gevolgen op de toekomstdromen van de jongeren.

Stéphane Ramquet

In bepaalde periodes is de arbeidersbeweging er in geslaagd om toegevingen af te dwingen: sociale zekerheid, studiebeurzen,… De periode van het neoliberalisme wordt gekenmerkt door een frontale aanval van het patronaat tegen de arbeiders en jongeren.

De meest kwetsbare lagen worden daarbij het eerst geraakt. Jongeren maken hierdoor nog amper kans op arbeidsovereenkomsten van onbepaalde duur: tijdelijke en flexibele jobs worden de norm. Nog nooit werden zoveel uren interimarbeid gepresteerd. Onzekerheid troef! Studeren wordt een steeds duurdere aangelegenheid en ook ontspanningsmogelijkheden zijn niet voor iedereen toegankelijk. 75% van de studenten ging vorige zomer werken, velen om een deel van hun studies te betalen of om naar een festival te kunnen gaan.

Tegelijk zien we dat de multinationals en de grote bedrijven recordwinsten boeken. De hele logica van dit systeem is er zelfs op gericht: de winsten van een handvol kapitalisten wordt steevast centraal gesteld, ook al gaat dit ten koste van een meerderheid van de bevolking (de slogan van de acties tegen de G8-top was niet voor niets: “zij zijn met acht, wij zijn met miljarden”).

Deze kapitalistische logica leidt tot een nooit geziene kloof tussen rijk en arm. Het zijn de arbeiders en de jongeren die er een zware prijs voor betalen. Naast de onmiddellijk voelbare sociale prijs is er ook de ecologische prijs. Om de winsten te verhogen, hebben kapitalisten er geen probleem mee om deze wereld op het pad van de zelfvernietiging te brengen. Tegenover deze logica is verzet nodig. Daarbij moeten we ons de vraag stellen wie verantwoordelijk kan worden geacht voor de vele problemen. Zijn dat de slachtoffers van het huidig beleid? Volgens ons niet. De verantwoordelijkheid ligt bij diegenen die voordeel halen uit het huidig beleid en hun politieke lakeien.

Tegenover de toename van nep-jobs voor jongeren, de vernietiging van de planeet,… is het nodig om ons te verzetten. De geschiedenis leert ons dat het nodig is om ons te organiseren en te verenigen in de strijd voor onze toekomst en die van de komende generaties. Heel wat strijdbewegingen in het verleden hebben geleid tot overwinningen. Recent nog slaagden de Franse jongeren en arbeiders er in om het jongerenbanenplan CPE tegen te houden na een reeks mobilisaties en grootschalige acties.

Wij roepen op om samen te strijden en daarmee in te gaan tegen iedere verdeeldheid die ons wordt opgedrongen door het patronaat en haar politieke bondgenoten (verdeeldheid op basis van sekse, huidskleur, seksuele geaardheid,…). Wij willen ingaan tegen alle vooroordelen op basis van racisme, seksisme,… om samen op te komen voor onze toekomst, een gezonde planeet, degelijke jobs en een kwaliteitsvol onderwijs. Samen kunnen we iets doen tegen het neoliberalisme. Sluit je aan om samen te vechten voor iets beter!