ABVV-metaal vergist zich over regionalisering arbeidsmarkt

We zijn het niet eens met de analyse die het uitvoerend comité van ABVV-Metaal op 15 juni heeft gemaakt over de verkiezingen van 10 juni. In een tekst die werd ondertekend door Herwig Jorissen, werd meegegaan in het idee dat op 10 juni bewust voor een rechtser en Vlaamser beleid werd gekozen. Daarom werd opgeroepen om op een “open” manier te discussiëren over een regionalisering van het arbeidsmarktbeleid.

ABVV-Metaal was één van de centrales die in de aanloop naar de verkiezingen in het ABVV-blad ‘De Nieuwe Werker’ een openlijke oproep deed om voor de SP.a te stemmen. De SP.a pakte uit met een aantal arbeiders op haar lijsten: 4 delegees uit de automobielsector (en dus van de metaalcentrale). ABVV-Metaal is tevens de enige centrale van het ABVV die langs communautaire lijnen is gesplitst, wat de slagkracht niet ten goede kwam bij onder meer de strijd van VW-Vorst.

Nu stelt ABVV-Metaal dat SP.a een desastreuze uitslag behaalde. Daarbij wordt verwezen naar “de communicatie, de kloof met de traditionele achterban, de lokale werking,…” maar ook uitdrukkelijk naar het “communautair aspect in de verkiezingsuitslag”. ABVV-Metaal schrijft: “Het is duidelijk dat er in Vlaanderen gekozen is voor meer staatshervorming (de partijen die dit agendapunt naar voren schoven zijn versterkt uit de verkiezingen gekomen). ABVV-Metaal wijst er op dat ‘staatshervorming’ geen negatief of rechts begrip is. Het is een eis die sinds jaar en dag gesteld werd door de meest linkse Waalse syndicalisten. De bezorgdheid voor syndicalisten moet zijn dat de solidariteit tussen de gemeenschappen en de sociale zekerheid in stand gehouden wordt. Maar er is niets mis mee de staat zodanig te hervormen dat de regio’s beter hun economisch potentieel kunnen ontwikkelen en hun economische problemen kunnen aanpakken.”

Hiermee stapt Jorissen mee in de logica die gedeeld wordt door de meeste neoliberale partijen en de communautaire politiek van verdeel-en-heers. Jorissen roept zelfs op om de standpunten van Vandenbroucke in de SP.a te steunen als hij stelt dat de partij “zich nadrukkelijker als Vlaamse partij moet profileren”. Hij gaat ook in tegen de mededeling van het overkoepelende ABVV waarin tot federale solidariteit werd opgeroepen. Jorissen stelt dat hij vreest dat ABVV daarmee de SP.a dwingt om afstand te nemen van de vakbond.

En verder: “ABVV-Metaal vraagt dan ook dat de discussie over de regionalisering van het arbeidsmarktbeleid op een open en onbevreesde manier gevoerd zou worden binnen de instanties van het ABVV.”

Dit is een totaal verkeerd uitgangspunt. Er is op 10 juni niet in eerste instantie bewust gekozen voor een rechtser en Vlaamser beleid. In alle peilingen blijkt dat een grote meerderheid van de bevolking absoluut niet geïnteresseerd is in de communautaire twisten en eisen. Ook is het fout te denken dat op 10 juni is gekozen voor een rechtser beleid. Er werd vooral gestemd tegen de traditionele partijen die in de regering zaten en daarbij werd gezocht naar een alternatief. Dat gebeurt nog op een erg vlottende manier, waarbij de uitslag van vandaag morgen geschiedenis kan zijn.

Kijk maar naar Frankrijk waar Sarkozy na zijn overwinning bij de presidentsverkiezingen en de eerste ronde van de parlementsverkiezingen, in de tweede ronde van de parlementsverkiezingen reeds een eerste slag werd toegebracht omwille van zijn asociaal beleid. De meest aangehaalde maatregel die de uitslag van de tweede ronde van die parlementsverkiezingen bepaalde, was niet toevallig de beslissing om de BTW te verhogen om zo de lasten op arbeid te beperken. Is dat ook geen idee dat gesteund wordt door onder meer de liberalen bij ons?

Door nu mee in de logica van regionaliseringen en staatshervormingen te stappen, wil Jorissen de vakbond en de partij verzoenen. Hij ziet daarbij blijkbaar niet dat niet alleen de partij, maar ook een deel van de vakbondsleiding steeds meer vervreemd raakt van wat leeft onder de basis. Daar leeft de regionalisering van de arbeidsmarkt niet. Integendeel, op 1 mei werd er nog tegen geprotesteerd door heel wat ABVV-militanten. Jorissen stelt met zijn standpunt over de regionalisering de solidariteit in vraag. Is dat een logisch gevolg van de eerdere communautaire splitsing van ABVV-Metaal? We vrezen van wel en blijven bij ons standpunt dat die splitsing absoluut fout was.

Wij staan niet voor een Belgicistisch standpunt of een Vlaamsgezind standpunt. Wij vertrekken vanuit solidariteit over de grenzen heen en tegenover alles wat gebruikt wordt om ons te verdelen.