SP.a: 1 mei-retoriek wordt nu reeds overboord gegooid…

Van de retoriek tegenover de toplonen en de “graaicultuur” op 1 mei, blijft nu al weinig overeind bij de SP.a. Een graaitaks komt er niet en een wettelijke beperking van de toplonen al evenmin. Nochtans werden die elementen op 1 mei aangehaald door SP.a-kopstukken. Nauwelijks enige dagen later wordt het terug afgeschoten door de SP.a-leiding.

Standpunt door Karel Mortier, kandidaat op de CAP-Kamerlijst in West-Vlaanderen

Hypocrisie rond graaicultuur…

Vandaag wordt uitgehaald tegen de graaicultuur. Tegelijk echter kwam er een opvallende oproep van veertien speurders naar zware fiscale fraude naar aanleiding van het systematisch mislukken van de vervolging van grote fraudeurs. Blijkbaar wordt niet alleen de officiële maar ook de illegale graaicultuur oogluikend toegestaan in dit land.

Er waren de afgelopen maanden zware nederlagen voor de strijd tegen grootschalige fraudedossiers als KBLux, kasgeldvennootschappen, FBB, Didier Pineau-Valencienne,… Vaak werd de verjaring ingeroepen. De veertien speurders stellen: “Deze dossiers werden en worden gesaboteerd, door zowel de fiscale administratie als door het gerecht.”

Eén van de speurders verklaarde: “Ik heb meegemaakt hoe oud-minister Philippe Maystadt (CdH) actief druk uitoefende in sommige van deze dossiers. Ambtenaren zijn niet altijd even moedig. Didier Reynders is handiger, door de zaken gewoon op hun beloop te laten in de wetenschap dat bij het gerecht dergelijke moeilijke fraudedossiers steevast onderaan de stapel worden gelegd. Soms krijg ik de indruk dat het de bedoeling is van onze regenten om van België een fiscaal Panama te maken voor het bedrijfsleven, maar dan properder aangekleed.”

Dat is blijkbaar hoe de graaicultuur wordt aangepakt…

De twee belangrijkste voorstellen en eisen dat het ABVV de 1ste mei naar voor schoof was de zogenaamde graaitaks op de inkomens van topmanagers en het behoud van de federale solidariteit. De verkiezingen zijn nog niet voorbij of de SP.a heeft beide voorstellen en eisen van de vakbond reeds afgeschoten.

Het is wellicht niet toevallig dat SP.a heeft gewacht tot na de 1ste mei om de hoofdvogel van het ABVV af te schieten want die dag moest vooral de schijn hoog worden gehouden en dat zou moeilijk zijn moesten SP.a kopstukken het voorstel van ABVV verwerpen tijdens hun toespraken. Vande Lanotte ziet niets in een zogenaamde graaitaks omdat dit niet strookt met beslissingen zoals het verlaging van de hoogste belastingsvoeten de voorbije regeerperiode.

Vande Lanotte stelt wel een aantal andere voorstellen voor om iets te doen aan de graaicultuur maar die komen grotendeels overeen met de voorstellen die door de ondernemers zelf naar voor worden geschoven zoals transparanter maken van lonen, sterkere raden van bestuur en meer onafhankelijke bestuurders. Dit zou moeten volstaan om de graaicultuur aan te pakken. In die zin volgt Vande Lanotte de standpunten en redenering van hun Nederlandse collega’s van de PVDA die weliswaar veel lucht verplaatsen rond dit onderwerp maar er in de praktijk weinig aan doen.

Het probleem is immers dat eerdere maatregelen zoals het transparanter maken van de lonen en sterkere raden van bestuur alleen maar hebben geleid tot het openbaar maken van die graaicultuur en niet tot de oplossing van het probleem. In andere landen zoals Nederland, de Verenigde Staten en Verenigd Koninkrijk is er meer transparantie en is er een sterkere traditie van kritische raden van bestuur maar daar liggen gemiddelde lonen van de topmanagers meestal een pak hoger. Het probleem is dat die raden van bestuur grotendeels bestaat uit mensen die er alle belang bij hebben dat de graaicultuur blijft bestaan of die gewoon van niets beter weten. In Nederland noemt men dit het “old boys” netwerk van topmanagers, oud-politici en ondernemers die de raden van bestuur bevolken en die hoge lonen binnen hun visie normaal vinden.

Moeten we rekenen op mensen die voor een paar vergaderingen per jaar tienduizenden euro’s opstrijken om de graaicultuur aan banden te leggen? Wat heeft iemand als Dehaene die binnen de raad van bestuur zit van Inbev gedaan om de graaicultuur binnen die onderneming aan de kaak te stellen? Men kan toch niet aan de indruk ontsnappen dat het eerder Dehaene is die gewoontes van het topmanagment heeft overgenomen dan omgekeerd Dehaene die zijn christelijke arbeidersroots heeft geïntroduceerd binnen Inbev.

De tweede eis van het ABVV was het behoud van de federale solidariteit en die eis was door de SP.a reeds eerder naar de prullenmand verwezen. In het verleden wachtte de SP.a tot na de verkiezingen om standpunten en voorstellen van het ABVV naast zich neer te leggen om vervolgens de schuld op de VLD of CD&V te steken maar vandaag wachten ze pas tot na de 1ste mei om dat te doen.

De belangrijkste reden wellicht waarom de SP.a het voorstel van het ABVV verwerpt, is dat SP.a zich in toenemende mate richt tot jonge, dynamische betere tweeverdieners die veelal de ambitie hebben om carrière te maken. Mensen die het hart “links” dragen maar hun portefeuille rechts om het met een cliché te zeggen. De SP.a wil wellicht mensen die de illusie of ambitie hebben om ooit poen met hopen te verdienen, al dan niet als parlementair voor de SP.a wellicht niet voor het hoofd stoten. Dat is wellicht ook de reden waarom de SP.a tegen een vermogensbelasting is. Ze willen immers af van hun imago dat ze er alleen maar zouden zijn voor mensen met een laag inkomen of mensen die leven van een uitkering.

Een vermogensbelasting, laat staan een graaitaks, richt zich echter uitsluitend op een heel beperkte groep in de samenleving die electoraal niet veel voorstelt maar daarnaast zit er nog een flinke groep mensen die hopen ooit tot het select groepje opgenomen te worden of die hopen door zich bij die groep aan te schurken daar zelf beter van te worden. Wellicht richt de SP.a zich ook tot die groep of voelen veel van hun mandatarissen zich aangesproken als er een discussie wordt gevoerd over een vermogensbelasting of graaitaks….

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop