Bouw mee aan een alternatief!

Huichelarij, communautair opbod, lege beloftes…

Sinds vorige zomer kan je niet meer ontsnappen aan de verkiezingscampagne. De grote uitdager van Verhofstadt, Leterme, zette toen de toon met zijn interview in Libération. CD&V gaat volop voor het profiel van de beste verdediger van “de Vlaamse belangen”. De Vlaamse arbeiders, gepensioneerden en werklozen herinneren zich echter best dat dit niet gelijkstaat aan hun belangen: de kritiek van CD&V op het Generatiepact was dat het “niet ver genoeg ging”.

Anja Deschoemacker

Nu is de campagne echt begonnen: VLD doet het met “openheid” en “communautair staatsmanschap”, SP.a met “doelgroepkandidaten” op hun lijsten en “communautaire rationaliteit”, Groen met milieu en “het sociale” als hoofdprioriteiten, CD&V met “principiële Vlaamsgezindheid” en “goed huisvaderschap” over de openbare financiën. Groen verklaart ditmaal deel te willen uitmaken van de regering. Een breekpunt daarvoor – op sociaal en/of op milieuvlak – werd voorlopig niet naar voor geschoven.

Het Vlaams Belang schiet met haar campagne tegen de traditionele partijen dan ook recht in de roos: ze zijn één pot nat. Maar het gekibbel over postjes is ook het Vlaams Belang niet vreemd. De partij toonde met haar discussie rond de idee van een Forza Flandria haar ware asociale gelaat. De inhoud van die gesprekken en de potentiële gesprekspartners die het Vlaams Belang ervoor zag, moeten de Vlaamse werkenden, werklozen en gepensioneerden duidelijk maken dat, als deze partij aan de macht komt, er een nog brutalere aanval op onze sociale verworvenheden komt.

In Franstalig België wordt evenmin een alternatief aangeboden. Het invoeren van een federale kieskring zou op dat vlak nauwelijks een verschil maken. De PS profileerde zich op haar arbeiderskant met het voorstel om bedrijven te kunnen bestraffen, desnoods met bedrijfssluiting, voor herhaalde misdrijven. Uiteraard reageerden patronale kringen met luidkeels boegeroep. Anderzijds verbergt dit soort voorstellen het fundamenteel neoliberale programma waar de PS, samen met alle gevestigde partijen, VB inbegrepen, voor staat. De sociaal-democratische familie zit al 18 jaar onafgebroken in de regering: een periode waarin de sociale zekerheid en de openbare diensten steeds meer werden ondermijnd.

Veel kiezers zullen zich desondanks opnieuw laten verleiden tot een stem voor “het minste kwaad”. Maar het resultaat zal ontgoocheling zijn. Werkenden, werklozen en gepensioneerden hebben geen belang bij een “Forza Flandria”, noch bij het “belgicisme” van het VBO. Zij zijn de Vlamingen, Walen, Brusselaars en Duitstaligen die door geen enkele bestaande partij worden vertegenwoordigd. Zolang geen nieuw alternatief wordt uitgebouwd, een arbeiderspartij die de belangen van de werkenden en de (kans-)armen consequent verdedigt en hun krachten voor de strijd bundelt, zal de arbeidersbeweging in het defensief blijven en zullen we in het beste geval “het minste kwaad” krijgen: een sociaal begeleide afbouw.

Daarom halen de militanten van LSP/MAS peterslijsten op voor het Comité voor een Andere Politiek (www.anderepolitiek.be) en roepen we onze lezers op hetzelfde te doen en samen met ons de kans te grijpen om aan de opbouw van zo’n partij te werken.

MAAK DE VERKIEZINGSCAMPAGNE VAN CAP MOGELIJK

Het Comité voor een Andere Politiek trekt naar de verkiezingen van 10 juni. Daartoe moeten we voor de Senaat twee keer 5.000 peterslijsten ophalen. Vind je ook dat CAP moet kunnen opkomen? Teken dan de peterslijsten en vraag hetzelfde aan je vrienden, collega’s, familie,…