Alcatel Bell dankt af na fusie met het Amerikaanse Lucent. “Sanering ten behoeve van de aandeelhouders”

Het telecombedrijf Alcatel Bell is goed op weg om volledig te verdwijnen uit ons land. In 1971 waren er nog 14.350 arbeiders bij dit bedrijf, nu blijven er daar nog 1.820 van over. En daarvan zullen er nog eens zo’n 140 verdwijnen in de vestigingen in Antwerpen en Namen. Het einde van de tunnel is in zicht?

Het Franse Alcatel fusioneerde met het Amerikaanse Lucent waardoor de groep in totaal 79.000 werknemers telt. Daarvan moeten er wereldwijd 12.500 verdwijnen. Eerder deze week werd de vestiging in Geel verkocht, daar werkten 319 arbeiders. Nu wordt uitgekeken naar de vestigingen in Antwerpen (1.660 arbeiders) en Namen (160) om nogmaals over te gaan tot ontslagen. 140 man zal op straat worden gezet.

In Frankrijk verdwijnen 1.500 van de 12.500 jobs, in Nederland 130 tot 180 van de 700. Deze besparingen komen er om de winstcijfers van de nieuwe groep op te drijven. LBC-secretaris Marc Van Thielen stelde terecht in Gazet van Antwerpen: “Wat nu gebeurt, is een sanering ten behoeve van de aandeelhouders. Onze mensen betalen de prijs.”

Een discussiepunt bij de herstructurering is het brugpensioen. Een grootschalige brugpensioenoperatie lijkt zo goed als uitgesloten omdat het bedrijf geen 20% van haar werknemers wil afdanken, bovendien zijn er weinig 55-plussers in het bedrijf (slechts een 50-tal). Het bedrijf heeft immers al een lange reeks herstructureringen achter de rug liggen.

Alcatel-Lucent kondigde aanvankelijk aan dat er zo’n 9.000 jobs zouden moeten verdwijnen, maar uiteindelijk werd dat aantal opgetrokken tot 12.500. Aanleiding waren de “teleurstellende kwartaalcijfers”. Met de ontslagen wil het bedrijf 1,7 miljard euro besparen. De ontslagen worden gespreid over een periode van 3 jaar met een nadruk op de eerste twee jaar.

De ontslagen zijn ook een gevolg van de fusie tussen Alcatel en Lucent. BBTK-delegee Eric Schiets stelde in De Standaard: “De aanvankelijke euforie over de fusie is omgeslagen. We worden nu geconfronteerd met de harde realiteit en het minder leuke aspect van de fusie”.