Stop de hakbijl in welzijn en zorg

Naast de besparingsgolf door de Federale Regering bespaart ook de Vlaamse Regering op alle fronten. Voor de werknemers in de beroepssector 319.01 is het genoeg geweest. Naast de algemene beweging tegen de federale besparingen komen de werknemers uit de gehandicaptenzorg, CKG’s, CIG’s, jongerenwelzijn en algemeen welzijnswerk nu ook in actie tegen het Thatcheriaans beleid.

Pamflet Polsslag voor de actie van morgen (afspraak om 11u op het Martelarenplein) – PDF

Wat houden deze besparingen in? De sector wordt gekenmerkt door enveloppefinanciering. Dat het een vergiftigd geschenk is, was al duidelijk: in het algemeen welzijnswerk is er bijvoorbeeld geen koppeling aan de anciënniteit. Nu heeft Minister Vandeurzen namens de Vlaamse Regering beslist om deze portefeuilles te verminderen met 0,5 tot 1,07 %. Het zou in totaal gaan om een bedrag van 15 miljoen euro, te vertalen in 300 voltijdse jobs. Dit verlies wordt gemaskeerd door de retoriek van Vandeurzen dat de Vlaamse Regering in zorg en welzijn investeert. LBC becijferde dat die investering 65 miljoen bedraagt, tegenover een besparing van 247 miljoen. De rekening is snel gemaakt. En dit in een sector die reeds lang onder druk staat …

[divider]

Een blik op het algemeen welzijnswerk, beter gekend als de CAW (Centra  Algemeen Welzijnswerk):

De afgelopen decennia werden heel wat kleinschalige diensten (kunstmatig) ondergebracht onder de noemer CAW. Op zich maakten deze centra enkele fusieoperaties door, waarvan de laatste de afgelopen twee jaar. Deze fusiebeweging ging gepaard met het efficiënter inzetten van de middelen, wat de Vlaamse Regering beoogt. In concreto vertaalt zich dat in meer opdrachten met hetzelfde aantal middelen. Echter de portefeuille van de CAW werd de afgelopen jaren niet volledig geïndexeerd, bovenop het ontbreken van een anciënniteitsaanpassing. Alsof dit niet genoeg was, komt er voor CAW een vermindering van de portefeuille met 0,5 %. Een ware kaakslag voor de hulpverleners in die sector, die steeds meer vragen moeten verwerken. Dit wordt nog eens versterkt door het toenemen en verzwaren van de problemen van hulpvragers naar aanleiding van het besparingsbeleid op federaal, regionaal en lokaal niveau. De lonen binnen 319.01 liggen laag, nu de werkcondities nog verslechten, groeit de woede. Ook omdat heel wat hulpverleners lijdzaam toekijken hoe cliënten tevens de dupe zijn: langere wachtlijsten, kwaliteitsvermindering of gewoonweg afschaffing van bepaalde diensten.

Dit is slechts één voorbeeld. Iedere deelsector binnen 319.01 heeft zijn eigen verhaal. Het kleurt in dezelfde richting, waardoor actie niet kon uitblijven. Hulpverleners komen voor de keuze te staan om te buigen richting burn-out of zich collectief te verzetten. Deze actie biedt de mogelijkheid om een eerste stap te zijn richting een nieuwe sociale strijd in onze sector. Hopelijk treden de federale sectoren zoals de ziekenhuizen en rusthuizen (in overgang naar Vlaamse bevoegdheid) deze beweging snel bij want ook daar staat het water aan de lippen. Denken we maar aan de acties bij rusthuisgroep Orpea (zie interview achter) Een echte witte woede van de volledige sector zoals de laatste keer in 2005 is niet enkel wenselijk maar ook noodzakelijk. Het eerste interprofessioneel actieplan in november en december was een goede oefening maar dient een duidelijk en uitgewerkt vervolg te krijgen om de algehele aanval op de werkende bevolking te stuiten. Samen staan we sterk.

[divider]

Golf van acties in de rusthuizen van ORPEA. Interview met BBTK-secretaris

Begin maart braken spontaan acties uit in de rusthuizen van ORPEA. De maat is vol voor heel wat zorgverstrekkers, de emmer van de werkdruk is overgelopen. Ze eisen meer jobs en betere werkvoorwaarden. Een interview  met Francis Stevens, de betrokken secretaris voor BBTK B-H-V Social Profit (5 maart)

Wat heeft de werknemers tot deze staking gebracht?

“In België beheert de multinational ORPEA 58 rusthuizen. Ondanks verschillende maanden onderhandelingen over het verlichten van het zware werk om betere hulp en zorg aan de bejaarden te kunnen bieden, wou de directie geen oplossing hiervoor bieden. Daarenboven weigerde ze federale subsidies (sociale maribel) te gebruiken om 22 jobs te kunnen invullen. Ze wijzen dit af omdat ze het geld zouden moeten voorschieten, iets wat in gesubsidieerde diensten nooit een probleem vormt. De druk op de werknemers is onhoudbaar, de bewoners zijn eveneens de dupe. Tegelijkertijd kent dit beursgenoteerd bedrijf een enorme winsttoename, in één jaar tijd was er een stijging van haar aandelen tot 20% (€ 46,24 op 21/01/2014 en € 56,48 op 23/01/2015!).”

Er zijn dus middelen beschikbaar?

“Zeker en vast. Dit is een zeer winstgevende multinational die volledig in staat is om te zorgen voor goede werkcondities en uitgebouwde zorg aan bejaarden. Haar belang is echter meer winst maken. Dit optimaliseren verklaart haar hardvochtige aanpak van de werknemers. De winst vloeit voor een groot gedeelte voort uit de uitbuiting van het personeel.”

Hoe is de staking ontstaan?

“Wel, na een aantal onderhandelingen, het indienen van een stakingsaanzegging en een verzoeningspoging bleef alles onveranderd. De mensen op de werkvloer zijn het echt beu en hebben het werk onderbroken. Ondertussen zijn er spontane acties geweest in een 10-tal vestigingen.”

Wat gebeurt er verder?

“Momenteel breiden  we de acties uit naar meer vestigingen. We proberen iedereen, zowel werknemers als bewoners en familie, bewust te maken van wat er gebeurt. De acties zullen verder gaan tot we een degelijke oplossing afdwingen. De maat is vol, de mensen willen doorgaan!”

Hoe kan er solidariteit betuigd worden?

“De werknemers van ORPEA zullen  steun kunnen gebruiken in elke fase van de strijd. Solidariteitsbetuigingen kunnen het draagvlak van de acties verbreden. Aanwezigheid op acties is eveneens ondersteunend, zeker door andere werknemers of delegaties uit de sector.”

Wat betekent dit voor de sociale sector?

“De commercialisering van de zorg leidt tot slechtere werkcondities en een minder toegankelijke zorg die aan kwaliteit afneemt. We moeten ons dan ook massaal verzetten hiertegen. Een goed uitgebouwde publieke zorg is noodzakelijk voor de toekomst. Zowel voor de werknemers als voor ieders oude dag. Dit kan slechts door fundamentele veranderingen in de samenleving, waarbij de mensen op de werkvloer en de gebruikers van de zorg de controle hebben, niet de werkgevers en de aandeelhouders van de multinationals.”

[divider]

Verpleegkunde: “Winter is coming …”

Wij roepen alvast de verpleegkundigen én de andere zorgbeoefenaars op tot waakzaamheid. In de coulissen circuleren plannen voor een fundamentele hervorming van de zorgberoepen in het kader van de actualisering van Koninklijk Besluit nr 78 zoals in het regeerakkoord vermeld. Het gemeenschappelijk vakbondsfront volgt de kwestie op de voet.

[divider]

Polsslag?

“Polsslag” zag het levenslicht in 2004 tijdens de Witte Woede als een actieblad van strijdbare en kritische vakbondsmilitanten in zowel ACV als ABVV. In 2007 startte de gelijknamige blog. Op facebook zijn we te vinden onder de naam “RESPECT voor de werknemers in de ZORG.” Dit netwerk ontstond op initiatief van delegees en militanten van de Linkse Socialistische Partij (LSP / socialisme.be) maar staat open voor elke strijdbare activist in de sector.