Anne-Marie Lizin op beleefdheidsbezoek in Guantanamo Bay

Onder het kapitalisme zijn de termen “vrijheid” en “gelijkheid” willekeurige termen die gebruikt worden als het opportuun is, om daarna zo snel mogelijk vergeten te worden. Dat werd eens te meer duidelijk met het bezoek van senaatsvoorzitster Anne-Marie Lizin aan de militaire basis van Guantanamo, met de bedoeling nadien verslag uit te brengen over de condities waarin de gevangenen opgesloten zitten.

Marie Christelbach

We kunnen niets anders dan haar overmatige ijver toejuichen: na slechts één uur passieve observatie, waarbij ze aanvaardde niet rechtstreeks in contact te komen met de gevangenen, verklaarde ze zichzelf in staat om een duidelijk idee te vormen over hun “goede behandeling”!

In de vergeetput met alle verklaringen van advocaten van de gevangenen en andere getuigen over de folteringen die de gevangenen moeten ondergaan. In de doofpot alle verhalen over de isolatie van gevangenen en over het feit dat mensen er voor onbepaalde duur gevangen zitten, zonder zelfs maar ergens specifiek van beschuldigd te worden (voor sommigen nu al 4 jaar), …

Lizin ging zelfs zover om over de enige gevangene van wie ze op scherm (zonder geluidsweergave!) een ondervraging heeft gezien te verklaren dat “de gevangene zich zeer braaf toonde en dus ook iets mocht drinken”…

Ongetwijfeld wil mevrouw Lizin alle onrust verdrijven over het functioneren van de modeldemocratie die de Verenigde Staten zogezegd zou zijn. Het is eerder het soort maatschappij die niet langer onze rechten wil beschermen, maar die rechten juist in naam van de winst met de voeten treedt.