Filippijnen. Noodtoestand op de verjaardag van “People Power”

Op de vooravond van de 20ste verjaardag van de “People Power” massabeweging, die in 1986 een einde maakte aan de gehate Marcos-dictatuur kondigde de Filipijnse president Gloria Macapagal Arroyo de noodtoestand af. Dit leek te worden gedaan om een coup-poging vanuit het leger af te wenden.

Clare Doyle

Sonny Melencio, lid van ‘Laban ng Masa’ (Massastrijd) sprak met ons vanop de straten van Manila op vrijdag 24 februari. “Op dit moment zijn er hier 30.000 mensen aanwezig. Op 22 februari waren er 20.000 mensen aan de EDSA weg (een plaats die tijdens de revolte tegen Marcos in 1986 gedurende meerdere dagen bezet werd door miljoenen mensen). We werden eerder vandaag uiteengejaagd door de politie toen we op weg waren naar het momunent van de revolutie. Op dit moment zijn we in de rijke zakenbuurt – Makati. We hebben gehoord dat de noodtoestand werd uitgeroepen die betogingen verbiedt maar we zijn hier met veel!”

“We weten dat er een aantal arrestaties werden gemaakt van legerofficieren maar we hebben gehoord van de “Young Soldiers” die van plan waren om zich bij ons aan te sluiten. Ze lijken iets te doen binnenin. 75 van onze kameraden werden eerder tijdens de demonstratie opgepakt en worden nu vastgehouden, wellicht onder de noodwet.”

“De politie slaat ons zoals gewoonlijk en het waterkannon werd ingezet. We zijn dit echter gewoon. We trekken ons terug, hergroeperen ons en vechten terug. Er vinden acties plaats in andere steden zoals Cebu maar de belangrijkste actie is hier. We willen algemene volksvergaderingen organiseren maar de situatie op dit moment is niet zo duidelijk.”

“Onze belangrijkste eis is het vertrek van president Gloria en om dit systeem voor de elite te veranderen. We maken deel uit van een coalitie die staat voor de eenheid van alle krachten en die vraagt om economische hervormingen. We roepen op voor een “ revolutionaire overgangsregering” die enkel mensen aan de macht zou kunnen brengen die niet verder willen gaan dan dat, maar dat is de volgende stap. Dan komt de volgende fase.”

Sonny legde dan kalm uit dat de politie een nieuwe aanval was begonnen en dat ze moesten vertrekken!

Wij zullen alvast de gebeurtenissen in Manila op de voet blijven volgen en solidariteitsacties opzetten. Zoals we altijd hebben gesteld, is onze organisatie tegen regeringscoalities met politieke vertegenwoordigers van de grootgrondbezitters en de kapitalisten. We steunen het verzet van de Filippijnse arbeiders en armen tegen het regime van Arroyo. We roepen op voor een regering van arbeiders en boeren die een socialistisch programma zou uitvoeren om een einde te maken aan de armoede en ellende waarin een meerderheid van de Filippijnen leven.