Luik: sterke staking, maar niet algemeen

In de regio Luik werd een oproep gedaan voor een interprofessionele algemene staking. Dat was een uitdrukking van de strijdbaarheid en de lokale tradities in Luik. Maar een element dat zeker ook meespeelde, was het feit dat het gewicht van de PS op het apparaat en zeker op de basis van het ABVV beperkter is dan elders.

Jean Peltier

De balans van de staking is wat tweezijdig. In de sectoren die vooraan stonden in de bewegingen van de afgelopen maanden – de metaal, staal, bussen – was de staking erg algemeen en verliep deze probleemloos. De BBTK legde nadruk op acties in de grote bedrijven, en die oproep werd algemeen goed gevolgd. De ACOD richtte zich vooral op de ministeries en vooral het ministerie van financies waar een groot piket ervoor zorgde dat het ministerie de volledige dag dicht bleef. Maar in andere openbare diensten was de staking beperkt. De Post werkte vrij normaal en bij het spoor werd enkel één trein naar Brussel geblokkeerd.

Veel arbeiders leken te beseffen dat de strijd tegen het Generatiepact op zijn einde loopt en dat de huidige mobilisaties een laatste actie vormden alvorens zou geplooid worden voor de regering. In de sectoren die minder getroffen worden door de aanvallen in het Generatiepact (in de openbare diensten bijvoorbeeld) of sectoren waar de vakbonden niet zo sterk staan, was het dan ook erg moeilijk om de acties te organiseren.

Op een meeting met 300 militanten voor het ministerie van Financiën, herinnerden de vakbondsleiders aan de redenen waarom het ABVV tegen het Generatiepact was. Ze probeerden de militanten te overtuigen dat de syndicale acties hebben geleid tot belangrijke toegevingen van de regering op het vlak van de berekening van de pensioenen, de financiering van de sociale zekerheid, het statuut van de werklozen,… Er werd tegelijk gesteld dat Luik de strijd niet alleen kan verderzetten.

Herstal en de industriezone Hauts-Sarts: de metaalsector gaat plat

In de metaal was de mobilisatie erg sterk, zelfs indien de piketten iets kleiner waren dan bij de staking van 7 oktober. De piketten volstonden omdat de arbeiders massaal het ordewoord van de staking opvolgden. Het aantal kaders dat wou gaan werken en het piket wou passeren, was bijzonder beperkt. In FN en in Chertal (een afdeling van Arcelor die sinds een week in staking is) komt er zowat niemand opdagen om te werken. De industriezone Hauts-Sarts ligt volledig plat. Er zijn meerdere piketten die klaar staan om te reageren bij eventuele problemen of om een handje toe te steken bij andere bedrijven. Zoals op 7 oktober zijn de rode vakbondsleden opnieuw in een grote meerderheid, maar ook heel wat leden van het ACV vervoegen de piketten.

Het enige punt waar problemen werden verwacht was Techspace Aero in Milmort. De avond voor de staking had de algemeen-directeur met een interne mail alle werknemers opgeroepen om op vrijdag te werken. De oproep werd gevolgd door een 50-tal kaders die werden ontvangen door een piket van zowat 350 arbeiders en militanten van ABVV en ACV. De ontvangst was erg hartelijk. Een eerste poging van de stakingsbrekers om het bedrijf te betreden, werd beantwoord met voetzoekers. Bij de tweede poging werd gegooid met eieren, gevuld met mayonaise en ketchup. De tweede poging werd tevens de laatste poging. Na een halfuur moesten de directeur en zijn stakingsbrekers afdruipen.

Uit de discussies met delegees en militanten bleek nogmaals dat de metallos fel gekant blijven tegen het Generatiepact. Maar zelfs voor hen is het duidelijk dat de acties op hun einde lopen. Een delegee vatte het goed samen: "Na het succes van 7 oktober, had het ABVV de stakingsacties alleen moeten verderzetten indien nodig. Dat gaf een mogelijkheid om de basis van het ACV verder onder druk te zetten en daarmee de leiding van het ACV te dwingen tot acties. Maar we hebben tijd verloren, de regering heeft de onderhandelingen doen rekken, de ACV-leiding heeft toegegeven en we zijn nu met Luik de enigen die staken." Toch was de vastberadenheid om nieuwe acties op te zetten tegen de volgende golf van aanvallen erg groot.

Heel wat delegees en militanten bevestigden het ongenoegen tegenover de PS. De kloof tussen de PS en de vakbond wordt steeds groter en begint ook op te klimmen in de verschillende niveau’s van de vakbond. De nood aan een politieke uitdrukking voor het ABVV wordt een punt van discussie, zelfs indien het nog beperkt is tot informele discussies.