ACV-Limburg: democratische discussie vermeden

Gisteravond kwamen er zo’n 400 à 500 ACV-militanten samen in Limburg op een militantenconcentratie van het ACV. Deze concentratie kwam er net na de bekendmaking dat het ACV de staking op 10 oktober opschort. Er heerste verwarring onder de leden en twijfel over hoe het nationale standpunt kan uitgelegd worden op de werkvloer.

Een ACV-lid

De vergadering begon met een uitgebreide toespraak van de Limburgse secretaris om te stellen dat het ACV door te onderhandelen al enorm veel bereikt had en het dus niet nodig was om over te gaan tot acties. Nochtans is er bitter weinig uit de onderhandelingen gehaald. Het valt vooral op dat de patroons weer eens 1,2 miljard lastenverlaging krijgen en dat er voor ons, als je tussen de lijnen leest, niets inzit.

Iemand die na een herstructurering op brugpensioen wordt gestuurd, moet nog steeds een verplichte opleiding volgen en mag nog steeds een aangeboden job niet weigeren. Er komen 400 miljoen inkomsten uit kapitaal bij, amper één derde van de lastenverlagingen. Ons geld gaat niet naar de pensioenen, het gaat naar de patroons!

De militantenconcentratie was een sterk staaltje bureaucratisch vergaderen. Voor de discussie moest iedereen zich in kleine groepjes verdelen samen met een regio-propagandist van het ACV. Daar konden ze vragen stellen, die werden opgeschreven en doorgegeven aan de leiding. De discussie bestond erin dat de Limburgse secretaris de vragen voorlas en er een antwoord op gaf! Van democratie gesproken…

Op de vraag “wat met de 7e oktober” kwam er een preek van 10 minuten, enkele citaten hieruit “Er wordt niet gestaakt, al wie vrijdag aan de piketten zal staan ondermijnt de werking van het ACV. De media zal op zoek zijn naar groene vestjes en vlaggen aan de piketten, ga er niet staan , het zal voor jaren gevolgen hebben voor onze vakbond. (…)” Achteraf werd er vlug kort vermeld dat indien leden van het ACV het bedrijf niet binnen konden, ze een stakingsvergoeding kregen, maar als het kon dat ze zouden gaan werken.

De sfeer na de vergadering was dan ook niet al te best. Er was vooral verwarring en ongetwijfeld zullen sommige delegaties met de vraag zitten hoe ze dit moeten gaan uitleggen.