Onrust in het onderwijs. Meer middelen nodig!

“De onrust in het onderwijsveld is groot, en groeit nog”, zo staat in de inleiding van de persmap die de onderwijsvakbonden op 31 augustus publiceerden onder de titel ‘Naar een vertrouwensbreuk?’. De tekst neemt de besparingsplannen van Vlaams minister Vandenbroucke op de korrel en weerlegt diens leugenachtige mediacampagne van de afgelopen maanden. Toch blijft het wachten op een actieplan dat de vergelijking met de omvang van de besparingen kan doorstaan.

Simon Van Haeren

De hele zomer probeerde de minister de publieke opinie te bespelen met valse en verwrongen cijfers. Zo beweerde hij onterecht 600 miljoen euro extra te zullen investeren in onderwijs. Waarom die leugens? De minister beseft dat er verzet tegen zijn besparingen zal komen en wil zich nu reeds indekken. Het massaal uitsmeren van leugens in de media is een tactiek om het onderwijspersoneel te isoleren bij de rest van de bevolking. De regering zal niet nalaten de besparingen op de sociale zekerheid en de pensioenen te gebruiken om het onderwijs af te schilderen als een ‘verwende sector’.

De cijfers van de bonden daarentegen leggen bloot wat iedereen die in het onderwijs actief is al lang weet. De afgelopen decennia werd er bespaard – de werkdruk stijgt, de pensioenleeftijd werd verhoogd, de kwaliteit van de gebouwen en het materiaal gaat achteruit en het kan niet anders dat ook het niveau van het onderwijs ondermijnd wordt. Vandenbroucke doet daar nog eens een paar flinke scheppen bovenop.

In termen van werkgelegenheid betekent het plan van VDB het verlies van 1534 voltijdse banen plus het afschaffen van de vervangingspool (nog eens 2000 banen). Minder mensen en steeds maar nieuwe taken en zwaardere verantwoordelijkheden waar geen extra omkadering tegenover staat. Het kan niet anders dan dat de werkdruk stilaan een kookpunt bereikt. En toch ontkent de regering dat er een personeelstekort is in het onderwijs…

7% van het BRP voor onderwijs!

De vakbonden eisen dat het onderwijsbudget opgetrokken wordt naar mínimaal 7% van het BRP (Bruto Regionaal Product), wat ze een noodzakelijke investering noemen om het onderwijs in stand te houden. Tussen de jaren ’70 en nu zijn de investeringen teruggevallen van méér dan 7% van het BNP (toen nog een nationale bevoegdheid) tot ongeveer 4% vandaag. Het gaat dus eigenlijk om het rechtzetten van 20 jaar onderfinanciering.

Daarbij moet nog een belangrijke voorwaarde worden gesteld, namelijk dat de tekorten in het onderwijs niet worden opgevuld met privékapitaal zoals de regering het zou willen. Dat zou immers de privatisering van het onderwijs betekenen. De VS kan daarbij als voorbeeld dienen: 2/3de van de onderwijsmiddelen komen daar van geld van bedrijven. De gevolgen zijn er naar.

Waar wacht de vakbondsleiding op? Tijd voor actie!

Ondanks de omvang van de besparingen weigert de vakbondsleiding op te roepen voor serieuze acties. Tijdens de zomer werd de militanten gevraagd om ‘zich klaar te houden’, nu vragen we ons af waar het tegenoffensief blijft. Enkel op 5 oktober – Dag van de leerkracht – wordt er een ‘ludieke actie’ gepland aan enkele scholen in de regio Leuven (het arrondissement van de minister), waarbij symbolisch zakjes met een appel en een ei zullen worden uitgedeeld.

VDB heeft zich er al op voorbereid en voert zelf campagne: hij zal op de ‘Dag van de leerkracht’ een dagje voor de klas gaan staan. Zo krijgen we een gezellig onderonsje tussen vakbondsleiding en minister. Denkt de vakbondsleiding dan dat leerkrachten nog in Sinterklaas geloven? Als we onze eisen willen binnenhalen zal er voor gestreden moeten worden. Wij willen geen appels en eieren, maar een 24-urenstaking met een campagne naar de leerlingen en de ouders toe die uitlegt waarom 7% van het BRP voor onderwijs noodzakelijk is.