Your cart is currently empty!
Holebirechten in de VS. Meer nodig dan een ring
Vierenveertig jaar geleden begon een groep transseksuelen, drag queens, lesbiennes en homo’s vanuit een homocafé in Greenwich Village met de strijd tegen de aanhoudende vervolging die hen te beurt viel vanwege de politie (Lees hier ons dossier over Stonewall). Ze begonnen wat de moderne strijd voor holebirechten zou worden. Ze zouden er vandaag versteld van staan als ze merken hoeveel vooruitgang inmiddels is geboekt.
De strijd voor het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht bracht de strijd voor holebirechten naar de voorgrond en zorgde ervoor dat deze strijd door brede lagen wordt gedragen. De tijden zijn duidelijk veranderd en de voorstanders van het homohuwelijk boeken nu doorheen de VS de ene overwinning na de andere. In het afgelopen jaar is het aantal staten waar het homohuwelijk werd ingevoerd zelfs verdubbeld. Het werd in mei van dit jaar alleen al ingevoerd in Rhode Island, Delaware en Minnesota. De steun blijkt ook uit peilingen met een recente peiling die aangeeft dat twee derden van de Amerikanen denken dat volledige gelijkheid op vlak van huwelijk onvermijdelijk is (Washington Post, juni 2013).
Dat is natuurlijk aanmoedigend, maar we mogen ons niet tot statistieken en legale veranderingen beperken en de strijd opgeven. We moeten er integendeel gebruik van maken om de strijd te verbreden. Het behalen van belangrijke overwinningen inzake het homohuwelijk kan een goede start vormen om iedere vorm van onderdrukking naar voor te schuiven en om de strijd voor gelijke rechten van LGBT-mensen (Lesbiennes, Gays, Biseksuelen en Transseksuelen) te koppelen aan een algemene strijd tegen alle sociale problemen.
Het huwelijk zal niet vermijden dat er een disproportioneel aantal LGBT-jongeren op straat leeft, van de dakloze jongeren alleen zou meer dan 40% LGBT zijn! Miljoenen Amerikanen vrezen nog steeds hun job te verliezen omdat ze gay of lesbisch zijn. 87% van de Amerikanen denkt dat er een federale wet is die dergelijke discriminatie op de werkvloer verbiedt, maar dat is niet het geval. 61% van de Amerikanen woont in een staat waar seksuele geaardheid en gender identiteit niet beschermd worden.
Deze cijfers zijn spijtig genoeg slechts het tipje van de ijsberg. Maar toch worden de enorme middelen en politieke invloed waarover de grote holebirechtenorganisaties over beschikken eenzijdig gericht op het homohuwelijk. Dat is vooral van belang voor de voornamelijk blanke en beter gestelde LGBT’s die ook aan de leiding van deze organisaties staan. Zij moeten doorgaans geen rekening houden met de dagelijkse horror waarin heel wat gewone werkenden – zowel LGBT’s als hetero’s – leven.
We moeten het momentum rond het homohuwelijk aangrijpen om een stap verder te gaan. De grote LGBT-organisaties moeten hun enorme middelen ook inzetten om te bouwen aan een massabeweging die opkomt voor volledige gelijkheid ingeschreven in de federale wetgeving, met ook federale bescherming voor de werkende bevolking en een einde voor wetten als de Defense of Marriage Act. Ze moeten ook opkomen voor volledige rechten voor LGBT-migranten en hun partners. We mogen ons na de overwinningen niet in slaap laten wiegen, deze verworvenheden kunnen immers snel terug in vraag gesteld worden.
De LGBT-beweging zal een bredere steun en kracht vinden indien ze zich baseert op solidariteit met alle onderdrukten onder het kapitalisme en ingaat tegen iedere poging van verdeel-en-heerspolitiek. Het kapitalisme is een systeem dat vorodeel haalt uit verdeeldheid. Het leidt de aandacht af van de echte schuldigen, het kapitalisme. We horen maar al te vaak dat de armen, migranten of holebi’s de oorzaak van de problemen in de samenleving vormen. Op basis van strijd kunnen we verworvenheden bekomen, maar in een systeem dat zo hard gebaseerd is op verdeeldheid en uitbuiting weten we dat er nooit volledige gelijkheid zal bekomen worden.