Geslaagde zomerschool van het CWI

Een week lang waren 395 marxisten uit 31 landen bijeen voor discussies en uitwisseling van ervaringen. De jaarlijkse zomerschool van het CWI was de grootste in jaren met bijzonder leerrijke discussies en vormingen. Er waren verschillende rode draden, maar de centrale discussie was ongetwijfeld deze over de taken van de arbeidersbeweging in een periode van aanhoudende crisis en opgang van strijd en met de mogelijkheid om fundamenteel met dit systeem te breken.

Het Committee for a Workers’ International organiseert al jarenlang een zomerschool. De afgelopen jaren is deze zomerschool stilaan van een Europese aangelegenheid uitgegroeid tot een wereldwijd treffen van arbeiders en jongeren. Met vertegenwoordigers uit 31 landen – het CWI is momenteel actief in 44 landen – was de wereldwijde verspreiding erg groot. Opgemerkte gasten waren kameraden uit Sri Lanka, Maleisië, Nigeria, Kazachstan, Libanon, Brazilië,… Vanuit Sri Lanka waren er tevens twee vertegenwoordigers van de nieuw opgerichte Frontline Socialist Party, een brede linkse partij die gebroken heeft met haar verleden en nu op een oprechte en open wijze met andere linkse krachten discussieert.

Uiteraard is het onmogelijk om in een kort initieel verslag volledig te zijn over de gevoerde discussies, we kunnen hier enkel de grote thema’s van de discussies aanraken. Voor meer gedetailleerde verslagen verwijzen we naar de artikels die we de komende dagen en weken zullen publiceren op deze site.

Een eerste belangrijk element dat op de school aan bod kwam, was het blijven aanhouden van de diepgaande crisis van het kapitalisme die steeds meer afstevent op een nieuwe neergang. Stilaan verdwijnen de illusies dat dit maar een klein dipje is die snel weer zal overwaaien. In Europa blijft de crisis nieuwe dieptepunten bereiken met bovendien de steeds groter wordende dreiging van het uiteenvallen van de Eurozone, een gegeven dat onvermijdelijk is onder het kapitalisme. In de VS blijkt het herstel veel zwakker te zijn dan aanvankelijk werd aangenomen en ook in China is er een vertraging. De kapitalisten zelf weten het niet meer, ze hebben geen oplossingen of antwoorden voor de crisis.

Er is een opmars van strijd die al eerder was ingezet, met onder meer de revolutionaire golf in het Midden-Oosten en Noord-Afrika gevolgd door bewegingen in zowel de VS (Wisconsin, Occupy) als in Europa (met onder meer algemene stakingen in Griekenland). Het potentieel van die bewegingen bleek in de wijze waarop ze een einde stelden aan het regime van dictators als Ben Ali en Moebarak. Doorheen de bewegingen blijkt dat een revolutionaire golf niet in een rechte lijn verloopt. Als er vanuit de strijd geen eigen instrumenten van arbeidersorganisatie worden opgezet, laat dit ruimte aan andere krachten om (tijdelijk) op de voorgrond te treden. De snelle opgang van Syriza in Griekenland stelt bovendien de vraag naar wat het beleid van een linkse regering zou moeten zijn, ook tegenover de Euro.

De Griekse gebeurtenissen en perspectieven namen een prominente plaats in op de zomerschool, wat bijzonder leerrijk was. Op een aantal vlakken is het zoeken naar juiste klemtonen, voorstellen en eisen om de beweging te versterken. Op de zomerschool werden een aantal van deze discussies waarin er nog geen volledig uitgewerkt standpunt tot stand kwam naar voor gebracht. Een dergelijke discussie over wat het programma van een arbeidersregering in Europa zou zijn, is nieuw en een uitdrukking van de radicalisering die plaats vindt.

Op de zomerschool werden niet alleen discussies gevoerd over globale perspectieven en over Europa, maar waren er ook commissies rond diverse thema’s. Er waren commissies om sprekers uit Québec, de VS, Nigeria, Brazilië, Sri Lanka,… de situatie in hun landen of specifieke bewegingen toe te lichten. Er waren meer praktische commissies zoals over de rol van onze publicaties, de rol van afdelingsorganisatoren,… Een aantal historische thema’s werd aangeraakt, onder meer de 50ste verjaardag van de Algerijnse onafhankelijkheid en een Griekse kameraad sprak over de revolutionaire tradities in Griekenland. Van een hele reeks van deze commissies zullen we verslagen publiceren.

Opvallend op de zomerschool was hoe onze afdelingen zich de afgelopen periode versterkt hebben en een grotere rol zijn gaan spelen in strijdbewegingen. Dat brengt een pak ervaring met zich mee en een reeks analyses die ons begrip van de objectieve situatie en van de taken van marxisten daarin verder verfijnen. Het hoeft niet te verwonderen dat er een groot enthousiasme was onder de aanwezigen. Dat werd ook vertaald in een geslaagde financiële oproep en een grote interesse in het politieke materiaal op de verschillende stands.