Artikel door Alain (Namen) uit de septembereditie van ‘De Linkse Socialist’
De mediamagnaat Rupert Murdoch ging er tot voor kort prat op dat hij sinds 15 jaar alle Britse premiers heeft laten verkiezen. Nu ligt hij zelf onder vuur in een schandaal dat het volledige establishment raakt. Het schandaal wijst op het gevaar van private media voor onze democratische rechten. Premier Cameron had het over een gebrek aan “morele waarden” bij de rellen in Londen. Gezien zijn betrokkenheid bij ‘Murdochgate’ heeft hij op dat vlak weinig recht van spreken.
Murdoch staat aan het hoofd van News International dat in verschillende landen actief is. Zo is hij eigenaar van de conservatieve Amerikaanse zender Fox-News en van het voormalige Britse schandaalblad News of the World (NoW). Dat laatste blad onderhield goede banden met hoog geplaatste figuren, soms ook op basis van chantage. Enkele weken voor het blad werd opgedoekt als gevolg van het afluisterschandaal stuurden verantwoordelijken nog brieven naar parlementsleden waarin werd gedreigd om genante informatie te lekken.
NoW is opgedoekt omdat de praktijken van het blad onder het brede publiek bekend raakten en daar op afschuw konden rekenen. De tabloid had het antwoordapparaat van een verdwenen meisje, Milly Dowler, gekraakt en berichten gewist om exclusief over eventuele nieuwe berichten te publiceren. De ouders dachten ondertussen ten onrechte dat het meisje nog leefde aangezien ze terug op het antwoordapparaat binnen geraakten. In de nasleep van de bekendmaking van dit schandaal bleek dat het blad in de telefoons van tal van bekende figuren had ingebroken.
Het sluiten van NoW zorgt ervoor dat personeelsleden op straat staan. Dat is op zich geen antwoord op de praktijken die op zoveel afschuw werden onthaald. Er is nood aan een onafhankelijk onderzoek naar de praktijken van NoW en dit met de betrokkenheid van de arbeidersbeweging, de slachtoffers of de familie van de slachtoffers. Dit voorval leidt ook tot discussie over de noodzaak van democratische controle op de media. Dat kan enkel door de nationalisering van de grote mediabedrijven zodat deze niet langer in handen van grote industriële en financiële groepen staan.
De situatie van de Belgische media is overigens amper beter. Ook bij ons is er een nooit geziene concentratie in de sector. Naast de openbare omroepen zijn alle grote titels van de Belgische media in de handen van zeven grote private groepen, waarbij een verdere concentratie in de toekomst niet valt uit te sluiten. De openbare omroep heeft te weinig middelen en staat onder de controle van een raad van bestuur die wordt gedomineerd door de gevestigde partijen. Is het dan verwonderlijk dat er bij de vorige verkiezingen amper werd bericht over wat de voorgestelde besparingen zouden betekenen voor de gewone bevolking? De wereld van de media en de politici is klein. Hierdoor komt onderlinge uitwisseling vaak voor. Maar dit wereldje staat mijlenver van de meerderheid van de bevolking.
Tegenover de heersende retoriek van politici en media, moeten de werkenden hun eigen stem laten horen. Daartoe is er nood aan eigen media gebaseerd op onze eigen ervaringen en bekommernissen. Dat is een van de redenen waarom wij deze krant uitbrengen. Steun ons daarin en neem een abonnement!