We brengen op socialisme.be een regelmatige rubriek met nieuws vanuit LSP zelf. Deze rubriek moet een plaats bieden aan korte verslagen van acties, campagne-momenten,… Maar even goed voor aankondigingen van bijeenkomsten of oproepen. Nieuwe leden kunnen hier uitleggen waarom ze onze rangen vervoegd hebben.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Noteer in je agenda
- woe. 14 september. Antwerpen. Open algemene vergadering: start van het nieuwe schooljaar en de campagnes van ALS
- 16-18 september. ALS-kamp, kick-off voor het nieuwe academiejaar
- zo. 25 september. Brussel: Slutwalk – protest tegen seksisme
- za. 29 oktober: Tweede Dag van het Socialisme georganiseerd door de Ronde Tafel van Socialisten
- za.-zo. 26-27 november. Regionale congressen van LSP
- 3 december: Klimaatmanifestatie
- 8 maart 2012: anti-NSV betoging in Leuven
- 25 maart 2012: protest tegen anti-abortus betoging in Brussel
Agenda van Rood!
LSP neemt actief deel aan de opbouw van Rood!. Hieronder enkele data uit de agenda van deze beweging.
- vr. 9 september. Aalst. Startvergadering Rood!-Aalst. 20u, Het Wereldhuis, Nieuwbeekstraat 35 te Aalst
- do. 15 september. Antwerpen. Open vergadering. 19u30, Multatuli
- vr. 16 september. Brugge. Voorstelling Rood!, 19u, Dienstencentrum Van Volden; J. Dumeryplein
De vraag waarom ik besloten heb actief lid te worden van het socialistisch alternatief is niet gemakkelijk te beantwoorden. Dat mijn opa een socialist was en ik opgegroeid ben met het ´Morgenrood´ klinkend uit zijn keel is niet afdoende als antwoord. Al jaren loop ik met het gevoel rond dat ik meer wil doen dan alleen klagen over wat er allemaal mis is in onze maatschappij en ik weet dat mijn ontevredenheid niet af te kopen is met wat extra loon of een winstuitkering.
De drang om mijn boosheid handen en voeten te geven is vooral gaan leven in de drie jaar dat ik werkte als gieter op een aluminium fabriek. We leden daar onder een Orwelliaanse regime, compleet met een dictatoriale leider. Alles wat wij deden draaide om aantallen en efficiëntie. Openlijke kritiek en zelfs kritiek geuit op de werkvloer werd niet geduld en iedere arbeider die op zou kunnen staan tegen de ´grote leider´ werd op slinkse wijze monddood gemaakt. Als er teveel gemor kwam vanuit de fabriek gooide men er wat extra geld voor de arbeiders tegenaan om ze weer in slaap te wiegen.
Voor de pauze klonk een toeter en wij mochten onze handen niet voor die toeter wassen. De ‘grote leider’ had uitgerekend hoeveel het op jaarbasis kostte als iedereen in de fabriek zijn handen waste 1 minuut voor de pauze en daarom moesten we onze handen in ‘eigen’ tijd wassen. Intelligentie arbeiders, vakmensen, stemden hiermee in en verdedigden het zelfs. Het was voor mij onbegrijpelijk dat mensen het accepteerden om in hun ontwikkeling als arbeider en beroepskracht stil te staan om mee te gaan in een eindeloze repetitie van hetzelfde om maar aan ´hun´ aantallen te komen en niet verder te kijken als de dag van vandaag. Ik voelde me vaak als Bill Murray in Groundhog day; iedere dag was hetzelfde: ik leefde van toeter naar toeter, murw gebeukt door de aantallen die ik moest halen. De gevoelens van onmacht hierover maakte dat ik kookte van binnen… Iedere dag moest ik een strijd leveren om te voldoen aan de vaak onredelijke eis van 1500 haakjes, gegoten met de hand, naast een oven van 750 graden. Ik had het gevoel deel uit te maken van een apparaat waar ik niet werd gezien als mens, maar als een ‘werkeenheid’ (die natuurlijk vooral niet kapot moest gaan, want dan was je toxic waste en werd je afgedankt).
Luister: arbeid is een eerlijke manier om je geld te verdienen en als ik door omstandigheden weer in een fabriek moet werken doe ik het zonder aarzelen want het is geen schande om met je handen te werken. Of je nu dokter bent of vuilnisman, voor de maatschappij moet je als even belangrijk gezien worden, want je maakt er allemaal deel vanuit en je werkt allemaal mee om alles draaiende te houden. Je hoort gezien te worden als volwaardig en autonoom mens, met een mening die serieus genomen moet worden en niet als een nieuw soort horige die moet werken en leven van toeter naar toeter, gevangen in aantallen en efficiëntie.
In onze rubriek met nieuwe leden kijken we vandaag eens over de grens en laten we een Nederlandse kameraad aan het woord. Ben je het eens met Sabah, kun je je in dit verhaal vinden? Waarom neem je dan geen contact op om ook actief mee te strijden voor verandering?
[/box]
Geslaagde zomerschool met 360 socialisten uit 33 landen
door Hanne (Antwerpen)
Onze partij is onderdeel van een internationale organisatie, het CWI (Committee for a Workers’ International), dat actief is in een 50-tal landen op alle continenten. Eind juli was er in Leuven een Europese zomerschool van het CWI met een 360-tal aanwezigen uit verschillende Europese landen, maar ook van daarbuiten (onder meer VS, Venezuela, Brazilië, Nigeria, Tunesië, Israël, Libanon, India, Maleisië, Kazachstan, Australië).
De zomerschool was dit jaar bijzonder interessant gezien de internationale politieke situatie. Er was de omverwerping van dictatoriale regimes in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, de strijd in Europese landen zoals Griekenland, bewegingen in de VS (Wisconsin). Zelfs in Israël is er het begin van een massabeweging. Tegelijk kent het kapitalisme een bijzonder diepe crisis waarbij ze stilaan niet meer weten welke remedie nog mogelijk is om het zieke systeem er bovenop te helpen.
Het is wellicht van de jaren 1960 geleden dat er nog zoveel bewegingen en opstanden waren waarbij de slogans en tactieken worden overgenomen vanuit een internationale solidariteit. Tegen de achtergrond van snelle veranderingen en bewegingen, zijn internationale discussies zoals op onze zomerschool van groot belang.
Op de zomerschool werd vooral uitgekeken naar de bewegingen van de afgelopen maanden. De discussies over de beweging in Griekenland of het Midden-Oosten en Noord-Afrika vormden ongetwijfeld hoogtepunten. Zowel waar de linkse socialisten over een iets sterkere kracht beschikken (Griekenland) als waar we onze eerste stappen zetten (Spanje, Tunesië, Egypte) is de kwestie van programma en perspectieven van cruciaal belang.
De rode draad doorheen de zomerschool was ongetwijfeld het feit dat we op een keerpunt staan. Met het CWI zijn we daar op voorbereid en doen we heel goede tussenkomsten. In Griekenland trekken we een laag van strijdbare arbeiders en jongeren aan, in Spanje hebben we een stevige basis gelegd om een degelijke afdeling uit te bouwen. De terugkeer van arbeidersstrijd in Groot-Brittannië leidt er meteen tot een hernieuwde groei van de Socialist Party die voor het eerst in jaren opnieuw meer dan 2.000 leden telt. In Ierland werden twee leden verkozen in het parlement: Joe Higgins en Clare Daly. Zij waren net als Europarlementslid Paul Murphy op de zomerschool aanwezig.
Er waren op de zomerschool iedere dag discussies rond diverse thema’s, met ook commissies over de vakbonden, strijd tegen racisme, vrouwenbeweging, holebistrijd, Azië, Kazachstan,…
Op de zomerschool bleek een groot enthousiasme en betrokkenheid bij de strijd. Dat is uiteraard met elkaar verbonden. Het enthousiasme bleek ook uit de financiële oproep waarmee 25.000 euro werd opgehaald. Op basis van politieke discussie en een consequent socialistisch programma kunnen we stappen vooruit zetten, ook al zijn er heel wat complicaties in de huidige periode.
Strijdfonds: 73% van streefdoel behaald na twee maanden
Hieronder publiceren we een stand van zaken van het strijdfonds voor de periode juli-september 2011. Ieder kwartaal willen we 11.000 euro financiële steun ophalen onder leden en sympathisanten. Na twee maanden in het lopende kwartaal zitten we op 8.044,45 euro steun of 73% van onze doelstelling. Het moet dus perfect mogelijk zijn om in de loop van september met een extra inspanning aan onze doelstelling te geraken.
Wil je ons ook steunen? Dat kan door een bijdrage te storten of beter nog door een doorlopende opdracht te nemen, vanaf 2 euro per maand sturen we ook ons maandblad op. Stort op 001-2260393-78 van LSP met als mededeling “steun”.
- Henegouwen-Namen: 75%
- Vl. Brab. Limburg: 74%
- Brussel-W. Brab.: 62%
- O. & W. Vlaanderen: 60%
- Antwerpen: 59%
- Luik-Lux: 16%
- Nationaal: 271%
- TOTAAL: 8.044,45 € of 73%
Septembereditie van ons maandblad
Het septembernummer van onze krant ligt klaar. Maandag worden de abonnementen op de post gedaan. In deze krant hebben we uitgebreid aandacht voor de crisis van het kapitalisme. In een centraal dossier gaan we na wat de stand van zaken is in deze crisis en waar de crisis vandaan komt. We staan ook stil bij een aantal belangrijke gebeurtenissen zoals de Britse rellen en het extreem-rechtse geweld. De revolutionaire golf van voor de zomer zal ongetwijfeld voortgezet worden in de komende dagen en weken. We kijken naar het protest in Israël en de beweging van de indignados. We beantwoorden een aantal vaak voorkomende patronale leugens in eigen land: is de loonkost te hoog? Moeten we nu eenmaal langer werken? Is de belastingdruk zo hoog? We hebben ook aandacht voor de politieke situatie in ons land. We vroegen LSP-woordvoerder Bart Vandersteene naar een stand van zaken van de Ronde Tafel van Socialisten en Rood!, twee initiatieven waarbij LSP is betrokken en waar Bart in de stuurgroep zit. Dit en nog veel meer vind je in onze krant ‘De Linkse Socialist’. Waarom zou je geen abonnement nemen waardoor je de krant maandelijks in je bus krijgt?