Op 14, 15 en 16 juni 2001 waren er protestacties tegen de EU-top die plaatsvond in het Zweedse Göteborg. Daarbij kwam het tot confrontaties tussen betogers en politie. De media stortten zich op het nieuwe fenomeen van de antiglobaliseringsbeweging. Daarbij was er onder meer veel aandacht voor de leden van Militant Links (voorloper van LSP) die in Zweden meebetoogden. We publiceren hieronder drie artikels uit onze archieven.
Göteborg: wat er echt gebeurd is!
Succesvolle betogingen
Leden van Militant Links op de eerste rij in Göteborg
Acht vertegenwoordigers van Internationaal Verzet namen de afgelopen dagen deel aan de acties in Göteborg tegen de EU-top. Internationaal Verzet is een campagne van Militant Links, Blokbuster en de Aktief Linkse Studenten om te mobiliseren naar de EU-toppen in België. Met deze campagne willen we bovendien de discussie opstarten over een alternatief op het kapitalistische systeem. Militant Links vond het belangrijk aanwezig te zijn in Göteborg, niet enkel omwille van het komende Belgische EU voorzitterschap maar ook om samen te kunnen betogen met onze Zweedse zusterpartij, Rättvisepartiet Socialisterna.
In het Zweedse Göteborg betoogden de afgelopen dagen duizenden manifestanten tegen George W. Bush, de EU en het kapitalisme. De betogingen waren bijzonder succesvol. Op 14 juni betoogden we met zo’n 15.000 in een anti-Bush betoging. Hierna trokken duizenden jongeren naar een school die door de politie bezet werd om de aanwezige activisten te arresteren. Op 15 juni betoogden we ‘s ochtends in een anti-kapitalistische mars met zo’n 5000 deelnemers. Dezelfde avond was er een betoging van 15.000 tegen de Europese Unie. De grootste betoging vond plaats op zaterdag 16 juni. Ondanks honderden arrestaties, ook van vreedzame betogers, was er een opkomst van 25.000 betogers! Het is duidelijk dat dit een belangrijke stap vooruit is voor de anti-globaliseringsbeweging.
Waarom werd betoogd?
Een opvallend gegeven is dat er in de media geen aandacht was voor de eisen van de betogers. We vonden in de kranten geen foto’s van spandoeken of artikels over de programma-punten van de betogers. Het VTM-nieuws slaagde er zelfs in om te stellen dat het niet duidelijk was waarom de betogers actie voerden!
Daarom willen we hier nog eens kort een aantal punten herhalen. Wij betoogden tegen het beleid van de Europese Unie omdat dit beleid er enkel op gericht is de winsten van een aantal grote multinationals en banken te vergroten. Voor de grote meerderheid van de bevolking heeft de EU niets te bieden. Voor hen betekent de EU de privatisering van de openbare diensten (met bijhorende afdankingen), het sluiten van bedrijven of massale afdankingen, het afbouwen van de sociale zekerheid, een toename van de werkloosheid, een hypotheek op de toekomst van de aarde door de aanslag die gepleegd wordt op ons milieu,…
Toenemende repressie
Tegenover het groeiende verzet heeft het politieke establishment blijkbaar geen ander antwoord dan een bijzonder harde repressie en provocaties van geweld. De Zweedse politie gaf in de kranten toe dat ze beschikten over meer dan 100 infiltranten in de betogingen. Wij zagen "betogers" die als anarchist verkleed stenen gooiden en nadien verdwenen achter de linies van de politie toen ze hun identificatie getoond hadden aan hun collega’s. We zagen hoe een brug werd afgesloten waarbij iedereen die erop stond zonder enige reden voor vijf uur werd vastgehouden! Via dit soort politie-optreden wil de burgerij een klimaat creëren om hun geweld te rechtvaardigen. Via intimidatie van betogers en het provoceren van zware rellen wil men een sfeerbeeld creëren van een stad in oorlog waar je beter niet meedoet aan de acties. Deze poging is mislukt. De opkomst van de betogingen is dag na dag gestegen! Wij verzetten ons tegen het politie-optreden. Dit wil echter niet zeggen dat we gewelddadige rellen goedkeuren. Via vreedzame massale betogingen moeten we bredere lagen in de samenleving overtuigen en de mobilisaties versterken.
De traditionele politici stellen dat dit een gevaar voor de democratie is. We hebben echter gezien hoe de Zweedse regering, die een dialoog met de betogers aankondigde, daaronder blijkbaar verstond dat er zomaar met scherp mocht geschoten worden. We hebben gezien hoe vreedzame betogers aangevallen werden om hen te kunnen afschilderen als gewelddadige terroristen. We hebben gezien hoe de EU-bonzen op de top zelf de mening van de meerderheid van de Ierse bevolking zomaar opzij schuift omdat het niet in het belang van de multinationals en de banken is. Maar dan zouden de actievoerders een gevaar zijn voor de democratie?
Met Militant Links namen we deel aan de vreedzame betogingen tegen Bush, tegen het kapitalisme en tegen de EU-top. We namen deel aan een internationale mobilisatie. Onze Duitse afdeling had bussen met zo’n 150 activisten georganiseerd. Ze werden echter op 10 km voor Göteborg gestopt en teruggestuurd naar Duitsland. Ze hadden niets illegaal bij en waren in Göteborg om vreedzaam te betogen.
Duizenden betogers kwamen naar Göteborg om te protesteren tegen een Europese Unie die enkel de belangen van de grote bedrijven en banken vertegenwoordigt. Daartegenover zetten wij een Europa van solidariteit van de onderdrukten om te bouwen aan een socialistisch alternatief op het kapitalisme.
Volgens ons is de toename van de repressie tegen de betogers op dergelijke manifestaties geen toeval, maar een bewuste taktiek om het toenemende verzet tegen de EU te discrediteren. Met het oog op het Belgisch voorzitterschap denken we dat Verhofstadt enorme problemen zal ondervinden. De mobilisatie in Brussel zal groter zijn dan in Göteborg. Tegen dit groeiende verzet is het geweld het enige antwoord dat het politieke establishment schijnt te hebben.
Verslag van de betogingen
Donderdag 14/6: 15.000 tegen Bush
De betogingsmarathon begon met een betoging tegen de Amerikaanse president George W. Bush. Bush kon bij ieder bezoek aan een Europees land rekenen op massale protesten. In Göteborg was dit niet anders. 15.000 betogers protesteerden tegen het milieubeleid van Bush, z’n asociale maatregelen, de militarisering die hij verdedigt,… In een vreedzame optocht werd er opgetrokken naar de Götaplatsen, een centrale plaats met ruimte voor massale openlucht meetings met duizenden aanwezigen. Op de betogingen vormden de leden van Militant Links – Internationaal Verzet een eigen delegatie met onze Zweedse zusterorganisatie Rättvisepartiet Socialisterna. Met enkele honderden betogers werden slogans geroepen tegen Bush: ‘Bush not welcome’, ‘Bush banditer, bombar för profiter’ (Bush: bandiet, hij bombardeert om de winsten te verhogen),… Op de betoging sprak onze Amerikaanse kameraad Vanessa Fatton over het protest tegen Bush in de VS. Ze riep op om samen op te komen tegen het neo-liberalisme dat niets te bieden heeft voor een meerderheid van de bevolking.
Op de Götaplatsen bleek dat één van de scholen (de Hvitfeldska gymnasiet) die door de Zweedse regering opengesteld waren om te verhuren aan de demonstranten volledig afgeblokt was. Het was duidelijk dat de Zweedse politie een aantal Italiaanse betogers wou arresteren. Die zaten immers in die school en hadden een interne vergadering om 11u00. Vijf minuten voordien werd plots heel de school afgezet met honderden tot de tanden gewapende agenten, met politie te paard en honden. Enkel ogenblikken nadien arriveerden er honderd trucks met containers waarmee de school volledig omsingeld werd, duidelijk een geplande actie van de politie nog voor er 1 actie had plaatsgevonden. Niet enkel waren er 400-500 actievoerders opgesloten, ook het secretariaat van het brede netwerk die de acties coördineerde was er gevestigd alsook de ruimte voor de eerste-hulp-verlening.
De betoging tegen Bush kwam aan op een paar honderd meter van deze school. Wij lanceerden daarop een oproep om te protesteren tegen het politie-optreden door in betoging naar de school te trekken. Niet om met de politie te vechten, wel om onze solidariteit met de gearresteerden te laten blijken en te protesteren tegen de wijze waarop werd opgetreden. De betoging werd begeleid door een ordedienst van onze organisatie. We slaagden er dan ook in om vreedzaam te betogen. 2000 betogers namen deel aan een sit-in om de vrijlating van de opgeslotenen te eisen. Ondertussen klonk de slogan: "The whole world is watching". De politie probeerde een aantal keren de betoging te provoceren door te chargeren, o.a. met paarden en honden. Door een sterke solidaire houding van de betogers slaagde de politie er niet in de actie te breken. Na onderhandelingen slaagden we erin om een vertegenwoordiger naar binnen te sturen om te praten met de gearresteerden en de condities waarin ze verbleven te controleren. Ondertussen waren kleine groepen gearresteerden erin geslaagd uit de school te breken. Ze klommen over de muren van de school, nadien op de containers en werden daar achterna gezeten door de politie tot op de plaats waar de betogers hen de mogelijkheid gaven om hen te vervoegen. Bijna iedereen werd dezelfde avond vrijgelaten. Al hun materiaal bleef echter achter in de school en de school werd verboden territorium voor de rest van het weekend.
Vrijdag 15/6: anti-kapitalistische mars
Op vrijdag begon de Europese Top. ‘s Morgens vroeg was er daarom afgesproken voor een betoging die zo dicht mogelijk tot bij de EU-top zou demonstreren. Voor die betoging was opgeroepen door de linkerzijde, Rättvisepartiet Socialisterna nam een centrale plaats in voor het organiseren van deze betoging. We betoogden een paar honderd meter toen we al werden tegengehouden. Met de ordedienst van de betoging, waarin leden van Militant Links vooraan stonden, slaagden we erin om te vermijden dat de politie de betoging aanviel. De politie viel de betoging echter in het midden aan vanuit een zijstraat. Opgehitste honden werden op de betogers gelanceerd en er ontstond paniek. Het gevolg was dat de betoging in alle richtingen uitéén geduwd werd. Het deel waar wij stonden (de kop van de betoging) werd in de armen van de politie geduwd, waarop die ons achteruit dreven. De betoging werd compleet uit elkaar geslagen, o.a. door een charge met paarden in gallop die recht doorheen de betoging liepen! Wij trokken ons volledig terug op het centrale plein Götaplatsen. Een aantal andere betogers reageerde op het politiegeweld door zich te verdedigen met stenen. De politie dreef de betogers in de winkelstraat waar ze een spoor van vernieling achterlieten. Ter plaatse was echter duidelijk dat dit geprovoceerd werd door de politie.
Ondertussen hergroepeerden een deel van de betogers zich en gingen met een 1000-tal verder met de betoging. "Resist, revolt, smash capitalism" was één van de slogans.
Met dit geweld was de toon gezet voor een volledige dag van aanvallen op betogers en rellen. De politie deed de meest vreemde zaken, zo werd een stuk van een park bezet waarbij iedereen werd opgepakt die er neerzat. Ook de toevallige voorbijgangers of toeristen werden gearresteerd! (…) Onze leden organiseerden onmiddellijk het protest. Via GSM’s werd een protestactie vlak aan de plaats van arrestatie georganiseerd en werden lijsten aangelegd van wie allemaal opgepakt was zodat we een overzicht konden behouden. Het was duidelijk dat het politie-optreden daar compleet waanzinnig was en zonder enig doel tenzij het discrediteren van heel de beweging om iedereen te kunnen afdoen als gewelddadige terroristen. Via die weg wou de politie haar harde optreden rechtvaardigen tegenover brede lagen van de bevolking. Op deze manier wou de politie bovendien de mobilisatie voor de hoofdbetoging van zaterdag 16/6 moeilijker maken.
Op vrijdag 15 juni werd ‘s avonds betoogd tegen de EU. Er waren verschillende delegaties op de betoging gegroepeerd per thema. Zo was er een groep rond milieu of de groep tegen de militarisering. Wij namen deel aan het anti-militariseringsblok maar riepen ook slogans tegen het rechtse beleid in het algemeen. Deze betoging was nog groter dan de dag voordien tegen Bush. Nu waren er reeds zo’n 20.000 betogers. De betoging verliep volledig vreedzaam en werd besloten op de Götaplatsen met toespraken.
Na het ontbinden van deze betoging bleek de politie n.a.v. een bijeenkomst van Reclaim the City volledige stukken van de stad te hebben afgezet. Iedereen die zich in die delen van de stad bevond werd opgepakt of verjaagd door politie met paarden. Wij stonden net te praten met enkele Belgische journalisten toen we midden een charge terecht kwamen. We konden nog net ontvluchten, maar zagen duidelijk dat er geen enkel nut was voor dit politie-optreden. Een journalist bevestigde ons dat de vertegenwoordigers van de Belgische politie die de Zweedse gebeurtenissen kwamen bekijken verklaarden dat de Zweedse politie totaal gedesorganiseerd was en niet wist wat te doen. Diezelfde avond schoot de politie op een aantal betogers met scherp!
Zaterdag 16/6: 25.000 betogers tegen EU-top
De hoofdbetoging van de protestacties tegen de EU-top vond plaats op zaterdag 16 juni. Na een nacht van hels politiegeweld kwamen zo’n 25.000 vreedzame betogers opdagen voor een manifestatie. Het aanvankelijk toegelaten parkoers werd ons nu verboden. Op de betoging vernamen we dat 150 Duitse kameraden opgepakt waren op 10 km voor Göteborg. Hun bussen waren gestopt en iedereen werd meegenomen, met de melding dat het Schengen-akkoord dat voorziet in vrij verkeer van personen en goederen deze dag niet geldig was. Ze kwamen nochtans vreedzaam betogen en hadden niets illegaal bij. Ze kwamen als deel van een internationale CWI-delegatie mee betogen om tegenover het Europa van de multinationals en de banken duidelijk te maken dat wij staan voor een Europese (en wereldwijde) solidariteit van de onderdrukten en uitgebuitenen. (…) Joe Higgins sprak vanop het centrale podium de betoging toe. Hij verwierp het politie-optreden tegen de betogers en kondigde aan hierover vragen te zullen stellen in het Ierse parlement. Hij stelde dat de Ierse neen-stem tegen het Verdrag van Nice een belangrijke overwinning was in de strijd tegen de militarisering. De Ierse bevolking maakte duidelijk dat een groot deel niet opgezet is met een Europese Unie die enkel de belangen van big business vertegenwoordigt.
Na de betoging hield het CWI een meeting met tal van internationale sprekers. Meer dan 150 mensen waren hierop aanwezig. Onze Duitse kameraden werden nog steeds vastgehouden en de delegaties uit het Noorden van Zweden waren reeds terug naar huis vertrokken. De sprekers legden de nadruk op de nood aan internationale solidariteit en drukten hun verzet uit tegen het politie-geweld. (…) Dankzij onze tussenkomst konden we een verschil maken. Op de actie aan de bezette school op donderdag maakten we duidelijk dat we door georganiseerd te zijn stappen vooruit konden zetten en konden verhinderen dat de politie geweld provoceerde. In de betoging kwamen we bovendien telkens tussen met een politiek programma dat erop gericht is om het internationale verzet tegen het kapitalisme te organiseren en te bouwen aan een socialistisch alternatief.
Zweedse Politie dialogeert met knuppels en kogel
Voor de top had de Zweedse regering aangekondigd dat zij wensten in dialoog te treden met de betogers. Tijdens de protestdagen werd duidelijk welke dialoog men bedoelde: één van knuppels en kogels. Naarmate de acties vorderden, werd voor de betogers het Janushoofd van die regering duidelijk: enerzijds was er het charmeoffensief (het bieden van slaapplaatsen – niet gratis!- , een pas voor gratis gebruik van het openbaar vervoer voor de betogers,…) en anderzijds een opstapeling van duidelijk geplande provocaties van de politie. Voor dit hele circus had men 25 % van de totale Zweedse politie gemobiliseerd.
Op woensdag 13 juni werden reeds 5 Deense anarchisten het land uitgezet omdat ze op straat spandoeken ontrolden.
Echter op donderdag werd het pas echt duidelijk hoe ver de politie in haar provocaties zou gaan. Om 11 uur ‘s morgens zou er een vergadering van actievoerders doorgaan in een school (Hvitfeldska Gymnasiet). Om 10 u 55 is er een ware machtsontplooiing van de politie rond de school: het terrein wordt volledig omsingeld door oproerpolitie terwijl containers geplaatst worden die de campus hermetisch afsluiten: enkele honderden activisten zijn volledig van de buitenwereld afgesloten… De schaal van de operatie doet vermoeden dat dit zorgvuldig en lang op voorhand gepland was: men tovert immers niet zomaar uit het niets 100 containers en de nodige vrachtwagens.
In de school waren er nog vele andere meetings en vergaderingen gepland waaronder een meeting onmiddellijk na de anti-Bushbetoging. Die konden dus ook niet meer doorgaan.
Vreedzaam maar vastberaden verzet tegen de politieprovocaties
Op het einde van de “Bush not welcome”-betoging (15.000 manifestanten) riep de Rättvisepartiet Socialisterna ( Zweedse zusterpartij van Militant Links) op om in betoging naar de school te trekken om de vrijlating van de activisten in de school te gaan eisen. Enkele duizenden betogers volgden onze oproep.
Toen we aankwamen stond er al een “ontvangstcomité” van de oproerpolitie klaar. Van dan af werden er constant versterkingen aangebracht, inclusief oproerpolitie te paard. Het protest was vreedzaam en er werd geen poging ondernomen om het politiecordon te doorbreken.
Gesterkt door onze aanwezigheid probeerden enkele mensen van binnen de school te ontsnappen: ze sprongen op de containers en liepen zo tot aan het stuk van de containerbarricade die niet omgeven was door de politie ( dit gat in de omsingeling was een kleine 20 meter breed) Het was op deze plaats dat de betogers van buitenuit hun protest uitten. De ontsnappers sprongen van de container en vluchtten weg in de massa van de betoging. Echter vrij snel klom de oproerpolitie op de containers en werden er verscheidene charges uitgevoerd met honden en bereden politie om de ontsnappingszone te ontruimen . Arm in arm doorstonden de betogers op vreedzame wijze de herhaaldelijke charges van de politie. Verscheidene malen trok de politie zich dan weer terug waardoor de “ontsnappingszone” weer vrij kwam. Dit gaf de kans aan nog meer activisten om uit de school te ontsnappen waarop de politie dan weer chargeerde om zich vervolgens weer volledig terug te trekken van de ontsnappingszone.
De logica in deze politiestrategie was ver te zoeken: dit zou een voorsmaakje worden voor de volgende dagen. Tussen de charges door hielden we een sit-in om duidelijk te maken aan iedereen dat we vreedzaam maar vastberaden wilden protesteren. Op de late avond werden de overblijvende actievoerders in de school vrijgelaten. Gezien het late uur waren zij verplicht op straat te slapen: de officiële slaapplaatsen voor betogers sloten immers de deuren om 24 uur.
De brutale aanval van de politie op de anti-kapitalistische mars
Op vrijdag 15 juni liet de Zweedse politie al zijn duivels los op de anti-kapitalistische mars. De Rättvisepartiet Socialisterna speelde een centrale rol in de organisatie van deze betoging. De Belgische kameraden van Militant Links werden ingeschakeld helemaal vooraan op de eerste rij van de ordedienst om arm in arm onze Zweedse kameraden te versterken, dit waren vooral zeer jonge mensen (scholieren en studenten) die totaal geen ervaring hadden met een dergelijke betoging. Met 5.000 betogers ging de mars van start. We hielden halt pal voor het politiecordon en riepen slogans. Tot zo ver geen problemen.
Echter op een zeer korte tijd zou de betoging omslaan van een vreedzame maar vastberaden betoging in een apocalyptisch schouwspel. Zonder enige waarschuwing chargeerde de politie met honden vanuit een zijstraat het midden van de betoging, gevolgd door de bereden politie. Het gevolg was vrij voorspelbaar: totale paniek. De betoging werd door de herhaaldelijke charges in verschillende stukken opgedeeld die elk van alle kanten ingesloten waren door de oproerpolitie. De betogers konden geen enkele kant uit. Wij (de leden van het CWI: de internationale waarvan Militant Links en de Rättvisepartiet Socialisterna deel van uitmaken) reageerden door ons te hergroeperen in de chaos en een sterk blok, arm in arm en dicht bij elkaar achter het grote CWI-spandoek, te vormen. Anderen probeerden zich te verdedigen door stenen en dergelijke te werpen.
Nadat de politie de betoging volledig uit elkaar gejaagd had, stopte de politie met chargeren. Toen was het hek van de dam: sommigen begonnen te rellen ( er werd geplunderd,winkelruiten werden ingeslagen). Kennelijk had de Zweedse politie haar doel bereikt: de betoging uit elkaar meppen en dan enkele provocateurs hun werk laten doen om de winkelstraat te verbouwen.
Zo verdween de politieke boodschap naar de achtergrond en werden de betogers door de media en de politici gebombardeerd tot hooligans die geen uitstaans hebben met politiek. Dit was de ware agenda van de Zweedse regering en hun sterke arm der wet: het criminaliseren en depolitiseren van de anti-kapitalistische beweging.
Volgens de Zweedse pers waren er tijdens de betogingen waren een honderdtal politie-infiltranten aan het werk (met piercings en de hele rimram). Wat die dag volgde was totale waanzin: gehele stadswijken werden door oproerpolitie ingesloten en activisten werden opgepakt zonder reden. Een Zweedse kameraad van vreemde origine werd voor 2 uur geboeid op straat en daarna weer vrijgelaten. Hij kreeg heel wat racistische opmerkingen te verduren.
Totale willekeur
Vrijdagnamiddag werden een 150-tal gearresteerd toen ze over een brug terugkwamen van de betoging. De brug werd langs weerszijden afgesloten en iedereen die op de brug stond werd meer dan een uur op de brug gehouden tot de bussen arriveerden om hen weg te voeren. Bij de arrestanten waren 4 Zweedse kameraden, andere activisten maar ook toeristen en Zweedse burgers die niets met het protest te maken hadden. De politie chargeerde verscheidene malen naar de betogers die vreedzaam protesteerden tegen deze absurde groepsarrestatie. Onder impuls van onze Zweedse kameraden gingen de betogers voor het cordon, dat de arrestanten omringde, gaan zitten om zo het vreedzaam karakter van het protest te onderstrepen. Ondertussen groeide de solidariteit en honderden manifestanten verzamelden zich langs weerskanten van de brug en het water. Verschilllende manifestanten sprongen van de brug in het water om te kunnen ontsnappen aan de politie, dit onder luid applaus van de omstaanders. De ganse tijd werden er slogans geroepen: “politie: grote matrak, kleine lul”, “politie: wij betalen jullie loon”, “politie: ga in staking”, “arbeidersklasse éénheid in de strijd, internationale solidariteit”. Op een bepaald ogenblik werden 2 rubberbootjes aangebracht en in de richting van de brug gedreven wat opnieuw een aantal manifestanten ertoe aanzette om in het water te springen en onder luid applaus te ontsnappen aan de politieomsingeling.
In totaal werden er meer dan 500 personen opgepakt tijdens de protesten. Een 60-tal mensen werden uit het land gezet.
Het liep pas echt goed uit de hand toen de politie het vuur opende op betogers alsof het kleiduifschieten was. Een 19-jarige activist werd koelbloedig neergeschoten. Hij werd geraakt in de maagstreek : niet echt gericht om enkel licht te verwonden maar te doden! Hij verkeerde nog steeds in kritieke toestand na 2 operaties. Twee anderen werden in een been geraakt.
Het is sinds 1931 geleden dat in Zweden het vuur geopend is op betogers. Het is de eerste keer dat er geschoten wordt tijdens acties van de anti-globaliseringsbeweging.
Zaterdagavond werd een andere school (Schillerska Gymnaset) waar betogers sliepen, omsingeld door de oproerpolitie. Zij vielen met getrokken vuurwapens de slaapzalen binnen. Diegenen die aanwezig waren, werden gefouilleerd en mochten de school niet meer verlaten. Zij die nog buiten waren, konden niet meer binnen en moesten ergens anders een slaapplaats gaan zoeken.
Politie-agenten die vreedzame acties aanvallen, een volledige winkelstraat laten afbreken, als cowboys op betogers schieten, zelf met stenen werpen (verscheidene foto’s hiervan zijn in de Zweedse pers verschenen). Wie zijn hier de hooligans?
De politie hitste hun honden zodanig op, bijvoorbeeld door met hun matrak op de dieren te slaan, dat enkele honden niet enkel elke brok vlees in hun buurt vastbeten, maar zelfs hun eigen baas aanvielen. Verschillende werden wellicht afgemaakt door de politie. Ook 6 paarden verloren het leven in de rellen. In een straat bezaaid met kasseistenen breken die dieren hun poten, wat normaal is. De politie die deze dieren trachtte in te zetten tegen de stenenwerpende demonstranten is zelf verantwoordelijk voor het afslachten van deze dieren.
Conclusie
De burgerij en haar politieke partijen hebben er alle belang bij om de manifestanten af te schilderen als hooligans. Verhofstadt weet heel goed dat beweging aanzwelt en dat het goed mogelijk is dat de top in Laken zal geconfronteerd met massale protesten van tienduizenden, misschien wel honderdduizend manifestanten. Het criminaliseren van de actievoerders past dus volledig in hun strategie. Uit alles wat wij meegemaakt hebben kunnen we niet anders dan besluiten dat het ganse politieoptreden van deze strategie doordrenkt was.