VOKA en PS eensgezind in steun aan Kazachse dictatuur

Artikel door Jarmo uit de juni-editie van ‘De Linkse Socialist’

Toen bleek dat de opstanden en revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten onomkeerbaar waren, was het Westerse imperialisme er snel bij om hun ‘steun’ aan deze bewegingen uit te drukken, onder het mom van een verzet tegen de dictaturen die daar bestonden. Ondertussen blijven dictatoriale regimes die minder in het oog van de storm terechtkwamen de volledige steun van het Westen genieten. Dat is onder meer het geval met Kazakhstan, één van de meest repressieve dictaturen die er is.

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Op 1 mei werden activisten van de oppositie in Kazachstan hard aangepakt. Op de foto: Ainur Kurmanov van onze zusterorganisatie in Kazachstan en leider van de brede Socialistische Beweging Kazachstan, de opvolger van ‘Kazachstan 2012. Ainur verbleef noodgedwongen enkele dagen in het ziekenhuis omwille van de harde repressie door de vrienden van VOKA en de PS in Kazachstan…
[/box]

Voor VOKA is het een land van grote ‘economische mogelijkheden’. Maar niet alleen extremistische patroonsorganisaties denken er zo over: ook op de ‘socialistische’ PSminister Furlan oefent het land een aantrekkingskracht uit.

Sinds Kazakhstan door de val van het stalinisme onafhankelijk werd, wordt het onafgebroken bestuurd door president Nazarbajev. De president heeft sindsdien een ware dynastie uitgebouwd en zichzelf enorm verrijkt door de industrie van zijn land uit te verkopen aan buitenlandse multinationals als Chevron en ExxonMobil.

Ondanks het feit dat de Sovjet-Unie niet meer bestaat, ‘wint’ Nazarbajev nog steeds alle presidentsverkiezingen met stalinistische scores. Meestal zijn er geen tegenkandidaten: een oppositiepartij moet maar liefst 40.000 handtekeningen ophalen om aan verkiezingen deel te mogen nemen en de kiesdrempel ligt op 7% van de stemmen. Wanneer het ernaar uitziet dat een partij deze hindernissen zou kunnen overwinnen, wordt de procedure aangepast.

Ondertussen wordt elke vorm van oppositie met ongemeen harde repressie de kop ingedrukt. Een grote betoging in maart in de hoofdstad Astana werd na slechts 500 meter bloedig neergeslagen door de politie. Alle betogers werden gedwongen op de grond te gaan liggen en werden met stokken afgeranseld.

Vakbondsleider Yesenbek Ukteshbaev werd zonder proces de gevangenis ingegooid, tientallen anderen werden het ziekenhuis ingeslagen. Dit is het traditionele antwoord van het regime op eender welke oppositiebeweging in Kazakhstan.

Nazarbajev gaat ondertussen verder met de uitverkoop van zijn land. Kazakhstan, dat immens rijk is aan grondstoffen, biedt immers interessante mogelijkheden voor buitenlandse bedrijven.

Dat is een boodschap die hier in België gretig door het VOKA wordt opgepikt. Zij organiseerden op 20 mei een seminarie over de enorme mogelijkheden voor bedrijven in Kazakhstan.

Daarbij wordt uiteraard geen woord van kritiek op het regime geuit. Democratie, mensenrechten en een degelijke levensstandaard zijn immers niet relevant voor de Vlaamse patroons. Opnieuw wordt duidelijk gemaakt wat hun enige prioriteit is: winst.

De Waalse minister van Toerisme Paul Furlan (PS) ziet ook geen graten in de politieke situatie van Kazakhstan. Hij nam op 3 en 4 mei deel aan het Economisch Forum in het land. Als we ons zouden afvragen wat een minister van Toerisme op een Economisch Forum te zoeken heeft, antwoordt Furlan daarop dat hij de toeristische banden tussen Kazakhstan en Wallonië wou onderzoeken…

In tegenstelling tot deze Belgische vrienden van Kazakhstan pleit LSP wel voor een omverwerping van de dictatuur in dat land en het installeren van een echte democratie. Dat is volgens ons alleen maar mogelijk door een nationalisatie van de industrie onder arbeiderscontrole en controle over de natuurlijke grondstoffen. Enkel zo kan de Kazakhstaanse bevolking haar lot in eigen handen nemen en verbeteren. Laat dat nu net precies het tegenovergestelde zijn van wat VOKA en minister Furlan naar voor schuiven…