VS en NAVO: hypocrieten en valse vrienden van Oekraïense bevolking

De invasie van Oekraïne schokt de wereld door de brutale bombardementen van steden, het creëren van een nieuwe vluchtelingencrisis en de duidelijke imperialistische ambities achter het hele oorlogsproject. Tegelijk is er een indrukwekkend verzet van de bevolking van Oekraïne en moedig protest tegen de oorlog in Rusland. Overal ter wereld komen mensen op straat uit solidariteit met de slachtoffers van de oorlog. Velen willen al het mogelijke doen om de bevolking van Oekraïne te steunen. Sommigen kijken hiervoor naar de VS en de NAVO, als enig mogelijke tegengewicht voor de macht van het Russische leger en de staat.

door Conor Payne

Geen vertrouwen in de VS en NAVO

De VS en de NAVO zijn echter valse vrienden die absoluut niet kunnen vertrouwd worden. De VS en de andere grootmachten die de NAVO vormen (Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland …) zijn geen verdedigers van democratie, vrede of nationale rechten. De VS is de grootste imperialistische macht ter wereld, die regelmatig regeringen afzet als die niet in de pas van de Amerikaanse belangen lopen. Het VS-imperialisme verdedigt wereldwijd de belangen van de grote kapitalisten uit de VS, waaronder banken, energiebedrijven en de wapensector.

De VS en Groot-Brittannië gingen in 2003 over tot de invasie van Irak, waarbij tot een miljoen doden vielen. Pas recent maakten ze een einde aan de rampzalige 20 jaar lange bezetting van Afghanistan, waarbij ze het land achterlieten onder controle van de Taliban en met een dreigende hongersnood. Ze klagen de invasie van Oekraïne aan, maar steunen tegelijk de niet minder brutale Saoedische oorlog tegen Jemen en de Israëlische bezetting van Palestina. Dan wordt er niet over het ‘internationale recht’, de ‘nationale soevereiniteit’ of de ‘territoriale integriteit’ gesproken. Dat zijn frasen die enkel gebruikt worden als het hen uitkomt.

Imperialistische rivaliteit

Voor zowel de VS als Rusland is dit een rivaliteit tussen grootmachten over in wiens ‘invloedssfeer’ Oekraïne en andere Oost-Europese landen moeten vallen. Dit gebeurt in de context van een nieuwe koude oorlog tussen de VS en China. De NAVO is een door de VS geleide militaire alliantie die oorspronkelijk werd opgezet om de Sovjet-Unie te bestrijden. Na de val van de Sovjet-Unie is de NAVO naar het Oosten uitgebreid, waarbij verschillende Oost-Europese landen zoals Polen en de Baltische staten lid werden en de NAVO zo tot aan de grenzen van Rusland komt.

De geplande verdere uitbreiding met Oekraïne en Georgië zou dit proces aanzienlijk versterken. De klachten van Poetin hierover zijn bijzonder hypocriet, zelf beschouwt hij Oekraïne slechts als de ‘achtertuin’ van Rusland zonder enig recht op zelfbeschikking.

Desalniettemin is het een feit dat de NAVO-expansie heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van dit conflict en, belangrijker nog, dat brede lagen van de Russische bevolking geen vertrouwen hebben in de VS en de NAVO. Elke betrokkenheid van de VS en de NAVO in dit conflict zal de ontwikkelende oppositie tegen de oorlog in Rusland zelf ondermijnen en zal door het regime van Poetin aangegrepen worden om het nationalisme op te kloppen, iets waar hij tot hiertoe grotendeels in faalt. De ‘steun’ van de NAVO-machten aan Oekraïne zal bovendien slechts beperkt zijn tot zover het de eigen enge imperialistische belangen dient.

Anti-oorlogsbeweging door werkende klasse

Er is een reëel gevaar van escalerende spanningen tussen de blokken en een toegenomen militarisering aan alle kanten. Er zijn oproepen voor meer wapenuitgaven, een doorgedreven militarisering van de EU, uitbreiding van de NAVO-troepen en wapens in de regio. Dit alles zal niet tot vrede leiden. Het stelt integendeel het gevaar van een verdere escalatie van deze oorlog, met rampzalige gevolgen voor de wereld. Een nucleaire oorlog wordt opnieuw een reële dreiging.

De werkende klasse kan niet vertrouwen op gelijk welke kapitalistische heersende klasse om dit conflict op te lossen. Er is integendeel een beweging van onderuit tegen oorlog en imperialisme nodig, in solidariteit met de werkende klasse van Oekraïne en voor hun recht op zelfverdediging. Om de oorlogsmachine te stoppen, is er nood aan een massabeweging, ook in Rusland, en arbeidersactie, bijvoorbeeld om het transport van wapens of andere oorlogshandelingen van Poetin te stoppen. Dat is het alternatief waar we voor opkomen.