Hoe ook jij hier de anti-oorlogsbeweging zo sterk mogelijk kan maken

Enkel een internationale anti-oorlogsbeweging van jongeren en de werkende klasse kan aan deze oorlog een einde maken, een uitbreiding naar andere landen stoppen en toekomstige oorlogen een halt toeroepen. Dat is het uitgangspunt van LSP. Daarom rekenen we niet op de NAVO, de EU of onze regeringen. Zij hebben niet alleen de voorwaarden voor het ontstaan van deze oorlog mee helpen voorbereiden, ze bestrijden de oorlog ook enkel met meer oorlog.

door Els Deschoemacker

De horror van wat zich in Oekraïne afspeelt schokt de hele wereld. Het zorgt voor een enorme solidariteit met degenen die zich organiseren om verzet te bieden in Oekraïne, waar de Russische invasie botst op heldhaftig verzet van de bevolking. Er is ook solidariteit met wie vlucht, de miljoenen vrouwen en kinderen die hun hebben en houden achterlaten om een onzeker leven als vluchteling tegemoet te gaan, niet zeker wanneer of als ze ooit kunnen terugkeren. Verder is er ook solidariteit met de duizenden jongeren en werkenden die in Rusland sinds het begin van de oorlog protesteerden, ondanks dwingende repressie en censuur.

Ook in België is er een immense solidariteit. Tienduizenden mensen maken plaats vrij om bij hen thuis vluchtelingen op te vangen. Er wordt massaal voedsel, medicijnen en hulpgoederen verzameld, naast het storten van geld voor hulporganisaties. Deze solidariteit is zeer belangrijk, maar zou eigenlijk maatschappelijk moeten georganiseerd worden en niet afhankelijk zijn van onze beperkte inkomens. Tegelijk is er het besef dat solidariteit op zich de dynamiek van oorlog niet zal stoppen.

Ondanks de brede solidariteit blijft het protest tegen de oorlog voorlopig beperkt tot voornamelijk lokale betogingen, grotendeels georganiseerd door de Oekraïense gemeenschap in België. De grootste tot hiertoe – op 6 maart – trok enkele duizenden deelnemers. Het kwam niet in de buurt van het protest tegen de oorlog in Irak, toen voor het begin van de oorlog miljoenen mensen op straat kwamen (waarvan 100.000 in Brussel) en Dag X, de dag van het begin van de oorlog. Dit waren wellicht de grootste wereldwijde protestdagen ooit.

Dit komt deels omdat de schok van de oorlog ondanks de grootschalige militaire opbouw van Russische troepen toch nog onverwacht kwam. Omdat tegenover het Russische geweld, met recht aanzien als de grote en brutale agressor, de propaganda van de westerse regimes voor een deel aanvaard wordt. Die propaganda stelt dat er tegenover de militaire opbouw van Rusland een zelfde Europese opbouw moet staan. Dit leidt tot ongeziene verhogingen van de militaire budgetten in zowat alle landen, ook in België. Het gaat om een militaire wapenwedloop die slechts meer oorlog voorbereidt, waarbij economische belangen niet langer enkel op het economische maar ook op het militaire slagveld bevochten worden.

Arbeidersbeweging moet stempel drukken

Daartegenover moet de arbeidersbeweging haar belangen stellen. Deze oorlog is niet in het belang van de Oekraïense bevolking, noch in die van de Russische, noch in die van de bevolking in België of elders. Dit zal de komende tijd duidelijk worden wanneer de gevolgen in de vorm van galopperende inflatie onze koopkracht verder fnuiken, terwijl het de oorlogskassen van de wapenfabrikanten en energiebedrijven rijkelijk zal spekken.

De werkgeversorganisaties zullen er als eerste bij zijn om voor ‘solidariteit’ te pleiten. Een solidariteit die betaald wordt door de werkende klasse en waarvan de winsten blijven stromen naar de bedrijfskassen. In naam van de solidariteit wordt nu al een loonmatiging voorgesteld en wordt het lijden van de Belgische arbeidersgezinnen tegenover dat van de Oekraïense gezinnen geplaatst. De bazen misbruiken de term solidariteit om zichzelf op basis van verdeeldheid te blijven verrijken.

Tegenover de hypocrisie van de bazen en de oproepen tot meer wapengeweld van de regeringen, moeten wij de kracht van de arbeidersbeweging plaatsen. Het regime van Poetin kan gestopt worden door massaal protest, waarvoor we alle mogelijke middelen en solidariteit vanuit ons land moeten gebruiken. In Oekraïne moeten we het recht op zelfverdediging en zelfbeschikking verdedigen, inclusief van alle minderheden. We moeten ook onze regeringen bestrijden die de belangen van de Westerse oorlogsmachine verdedigen.

De arbeidersbeweging in België is sterk. Het is één van de best georganiseerde ter wereld. Ook de tradities van jongerenprotest zijn de afgelopen jaren heropgebouwd. Op onze bedrijven en scholen kunnen protesten worden georganiseerd die zich uitspreken tegen deze oorlog. Dit kan gaan van symbolische acties van sit-ins of die-ins tot het organiseren van stakingen en betogingen die de belangen van alle oorlogsbelanghebbenden in het vizier nemen.
Daarbij gaan we altijd uit wie de acties treffen. Onze acties moeten de Russische heersende klasse treffen, en die van ons hier, niet de gezinnen. De sancties zoals die vandaag getroffen worden zijn contraproductief. Bovendien dreigen ze te leiden tot een gelijkstelling van het Russische regime met de Russische bevolking. Een studente die reageerde op het voorstel van Ben Weyts om de studiebeurzen van Russische studenten af te nemen, merkte terecht op dat die bevolking (en zeker de jongeren) “al jaren op straat komt tegen het regime van Poetin.”

Onze acties moeten het verzet en de belangen van de werkende bevolking in Oekraïne, Rusland en elders dienen en niet die van één van de oorlogskampen. Dat is wat we verstaan onder een internationale beweging van werkenden en jongeren tegen oorlog en kapitalisme.

Sancties treffen 400 chemie-arbeiders in Antwerpen. Reactie van het ABVV

ABVV BASF reageerde op de beslissing om EuroChem, een bedrijf met 400 werknemers, stil te leggen als gevolg van de sancties tegen oligarch Melninchenko. “We kunnen niet toestaan dat honderden gezinnen nog eens extra worden getroffen door sancties terwijl de energie- en brandstofprijzen exploderen. Alsof onze tijdelijke werkloosheid het conflict zal oplossen. Alsof Melnichenko daardoor een boterham minder zal eten.” De vakbond voegde eraan toe: “De werkende klasse mag vechten en lijden voor de belangen van de politieke en economische elites in deze wereld. Dit moet stoppen.” ABVV BASF eindigde met deze oproep: “Voor de onmiddellijke opbouw van een vreedzame anti-oorlogsbeweging in het Westen én Rusland. Wij zijn paraat!”