Massale betoging toont ongenoegen tegenover politieke crisis

Gisteren werd massaal betoogd in Brussel. Een week lang hadden alle media het uitgebreid over deze betoging en ook de verslaggeving was opvallend uitgebreid, een vakbondsbetoging met evenveel aanwezigen wordt eerder als een ‘fait divers’ behandeld in dezelfde media. De massale opkomst is een uitdrukking van het enorme ongenoegen tegenover de aanhoudende politieke crisis. De vraag blijft intussen: welke regering willen we?

Het ongenoegen is een feit waar de traditionele partijen niet omheen kunnen. N-VA-voorzitter De Wever haalde op voorhand uit naar de betoging, hij deed dat erg voorzichtig omdat ook hij weet dat een betoging voor de splitsing van België of gelijkaardige eisen niet zoveel volk op de been kan brengen.

De betoging zelf was erg breed en verward op inhoudelijk vlak. De samenstelling ging van extreem-rechts tot links. Er waren oproepen om “alle partijen te ontbinden” en de macht aan de koning over te dragen tot oproepen voor meer solidariteit en een spandoek met de slogan: “Geen Vlaanderen van de werkgevers.” Er waren heel wat nationalistische symbolen (Belgische vlaggen), maar evengoed groepen betogers die zich niet voor die kar lieten spannen. Er waren zowel Nederlandstaligen als Franstaligen, zonder een overwicht van een taalgroep.

De organisatoren deden er alles aan om het verwarde karakter te behouden door op voorhand aan te kondigen dat dit een “apolitieke” betoging zou worden. Dat is bizar: de roep om een regering te vormen, zou niets met politiek te maken hebben? Op de betoging zelf kondigden de organisatoren aan dat een signaal werd gegeven en dat het nu “terug aan de politiek” is.

LSP was aanwezig op de betoging, maar niet om de roep naar gelijk welke regering te ondersteunen of om zich achter een Belgische driekleur te scharen. Ook voor de linkse socialisten is het belangrijk om aanwezig te zijn op een dergelijke betoging om in te spelen op het brede ongenoegen en een poging te doen om dat een inhoudelijke richting te geven. Onze militanten verkochten 56 exemplaren van ons maandblad.

Wij verdeelden de slogan: “Een regering om de banken en speculanten aan te pakken, niet de werknemers en hun gezinnen.” Dat is een slogan waarmee duidelijk wordt gemaakt welke regering we willen. Het maakt meteen ook duidelijk dat we daarvoor niet rekenen op de huidige partijen die een besparingsregering voorbereiden, waarbij wij moeten opdraaien voor de crisis.

We publiceren enkele fotoreportages vanop de betoging:

  • Foto’s door Jente (Antwerpen)
  • Foto’s door Jean-Marie (Gent)
  • Video door Jean-Marie (Gent)

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop