Your cart is currently empty!
Duitsland. 45.000 betogers tegen besparingsprogramma
Vijf dagen nadat de regering van conservatieven en liberalen een fors besparingsplan bekend maakte, betoogden afgelopen zaterdag 45.000 werkenden, werklozen en jongeren in de straten van Berlijn en Stuttgart met een duidelijke boodschap: wij willen niet betalen voor hun crisis.
De zwakke regering-Merkel wil tegen 2014 80 miljard euro bezuinigen, voornamelijk door te snijden in de sociale uitgaven en door jobs in de publieke sector te schrappen. 79% van de bevolking denkt dat dit programma sociaal niet evenwichtig is en onrechtvaardig. Dat is niet verwonderlijk: de grote bedrijven en superrijken krijgen belastingsverminderingen en die maatregel wordt niet ingetrokken. Dat is slechts één reden voor de groeiende afkeer tegenover de regering en de verdeeldheid in de coalitie. Volgens recente peilingen is de steun voor de regering gezakt tot minder dan 40%.
De betogingen werden reeds enkele maanden geleden gepland en werden georganiseerd door een brede coalitie van Die Linke, de vakbond in de openbare diensten Ver.di, andere vakbondsafdelingen, sociale bewegingen en linkse groepen. SAV, de Duitse afdeling van het CWI, maakt deel uit van deze coalitie en verspreidde duizenden affiches, pamfletten en stickers om van de betogingen een succes te maken. Jammer genoeg deed de vakbondsleiding weinig voor de betogingen, sommige vakbonden weigerden zelfs op te roepen voor de betoging. Dit maakte dat het potentieel van een massaal protest tegen de besparingen niet volledig tot uiting kwam. Maar 45.000 betogers is een goed begin en kan een aanloop vormen naar een hete herfst in de sterkste kapitalistische macht van Europa.
De betoging in Berlijn werd gedomineerd door anti-kapitalistische slogans en toonde een groeiende radicalisering onder een laag van jongeren en werklozen. Die Linke had een relatief grote delegatie met zowat 2.000 betogers. Nochtans was de mobilisatiecampagne voor de betoging beperkt. Deze delegatie toonde het potentieel indien de partijleiding al haar energie zou steken in de uitbouw van sterke protestbewegingen op straat. De positie van de leiders van Die Linke werd duidelijk in de toespraak van Gesine Lötzsch, de nieuwe voorzitster van de partij. Eerst bracht ze de eisen van de partij naar voor inzake een hogere belasting voor de rijken en tegen sociale besparingen. Daarna stelde ze dat de protestacties moeten verder gaan, maar dat de betogers “er vooral (!) bij de volgende verkiezingen aan moeten denken wie aan hun kant stond.” Dat was nogal beperkt qua oproep.
In Berlijn werd ook gesproken door de socialistische vakbondsmilitant Mustafa Efe die delegee is bij Daimler in Berlijn. Hij is de organisator van een groep kritische en strijdbare militanten van de metaalbond IG Metall. Deze groep noemt “Alternative” en dreigt momenteel uit de vakbond te worden gezet omdat ze eigen kandidaten naar voor brachten tegen de rechtse meerderheid in de vakbond bij recente sociale verkiezingen. De linkse kandidaten kregen 25% van de stemmen. Mustafa stelde dat de vakbonden opnieuw strijdbare organisaties moeten worden en hij riep de leiding op om te gaan voor Europese acties en gezamenlijk verzet tegen de besparingen. Dat moet met de eis van de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie, zoals overigens nog steeds in de statuten van de vakbonden wordt vermeld (ook al wordt dit doorgaans “vergeten” door de leiding).
Op de betoging in Stuttgart was er een grotere deelname van arbeiders uit de openbare diensten. De vakbond Ver.di had haar aandacht vooral op deze betoging gericht. De sociaal-democratische SPD en de Groenen probeerden zich op te werpen als deel van de protestbeweging en hadden sprekers op het podium. Veel betogers waren nochtans niet vergeten dat het een regering van SPD en Groenen was die begon met de aanval op de sociale zekerheid met de invoering van de beruchte “Agenda 2010” in 2003. De toespraak van de regionale SPD-leider werd door de betogers verstoord en sommigen gooiden zelfs met eieren naar de man.
De linkse socialisten waren op beide betogingen aanwezig als onderdeel van de jongerendelegaties, in vakbondsdelegaties, met stands,… We haalden met een petitie ook handtekeningen op tegen de mogelijke uitsluiting van de strijdbare syndicalisten bij Daimler uit hun vakbond en we haalden geld op voor het organiserend comité van de betoging. We riepen de vakbonden op om werk te maken van een massale mobilisatie- en informatiecampagne tegen de besparingen om in het najaar een algemene 24-urenstaking te houden. Tegelijk brachten we een duidelijk socialistisch antwoord op de crisis van het kapitalisme naar voor.