Recht op actievoeren wordt steeds meer beperkt

Onder het kapitalisme kan de markt niet vrij genoeg zijn. De patroons en hun politici hebben een afkeer tegen iedere vorm van regelgeving zolang het over hun activiteiten gaat. Al de rest wordt wel steeds meer aan regels onderworpen: journalistiek in Irak gebeurt “ingebed” waarbij het leger laat zien wat het wil laten zien. Dichter bij huis wordt ook van protest en actievoeren steeds meer geëist dat het ingebed gebeurt. Wie zich daar niet bij neer legt, wordt op repressie en boetes onthaald. Wie nog een mening wil uiten, kan maar beter over een goed gevulde portemonnee en een advocaat beschikken.

Op 26 februari was er een kleine protestactie aan het Brusselse justitiepaleis naar aanleiding van de beslissing van de gemeente Sint-Pieters-Leeuw om een syndicalist die aanwezig was op een piket aan Carrefour in 2008 en daarbij opgepakt werd een combitaks op te leggen. Dat de arrestatie geen enkele basis had en deel uitmaakte van de poging van de directie om ieder protest tegen de aanvallen op de arbeids- en loonsvoorwaarden de kop in te drukken, was geen argument voor het gemeentebestuur. Er was een arrestatie en een ritje met de combi en dus moet 50 euro worden betaald. Uit principe is daartegen een rechtszaak ingespannen met de steun van ABVV-VUB.

Tijdens de actie van 26 februari stelde Vlaams parlementslid Kurt Deloor (sp.a) dat hij het probleem in het parlement had aangekaart en gelet op de gemeentelijke autonomie alle gemeenten met een combitaks zou aanschrijven met de vraag om deze af te schaffen in het geval van betogingen of acties. In Gent gebeurde dit reeds nadat ruim 400 jongeren willekeurig werden opgepakt na een anti-fascistische actie. Maar in Sint-Pieters-Leeuw moet je voor een deelname aan een stakingspiket alvast rekenen op een budget van 50 euro.

Dat is nog goedkoop. Om actie te voeren in Mechelen moet je dieper in de buidel tasten. Afgelopen zomer werden drie Blokbusters opgepakt omdat ze campagne voerden met anti-racistisch materiaal. De drie werden willekeurig opgepakt en samen met een combi afgevoerd. Daar kregen ze elk een rekening van 100 euro voor. Het lijkt onwaarschijnlijk, maar de Mechelse combi’s rijden niet op goud. Uiteraard hebben we geprotesteerd tegen deze boete en gewezen op ons recht op vrije meningsuiting. Het verspreiden van pamfletten “zonder toelating” is in Mechelen geen onderdeel van vrije meningsuiting, het is er “overlast”. Op 16 maart volgde een hoorzitting waarbij het college van burgemeester en schepenen 10 minuten voor deze zaak uittrok. Het gemeentebestuur is niet alleen verantwoordelijk voor de politie en het opleggen van een combitaks, maar ook voor het beoordelen van die combitaks.

In Antwerpen tenslotte werd ons voor de anti-NSV betoging van 4 maart door de politie een reeks voorwaarden opgelegd. Afspraken maken rond het parkoers is uiteraard geen probleem. Maar de politie wou ook reeds weten welke slogans zouden worden geroepen, een verbod op voetzoekers opleggen, de organisatoren aansprakelijk stellen voor iedere mogelijke schade in het kader van de betoging, het opruimen van ieder pamflet dat eventueel zou worden uitgedeeld op de betoging,… Dat hebben we uiteraard niet mee ondertekend. Gelukkig maar, op de betoging van 4 maart bleken 15 agenten in burger zich voor te doen als betogers (met rode Blokbuster-hesjes aan!). Zouden wij objectief aansprakelijk worden gesteld voor eventuele schade aangericht door deze agenten?

Afwijkende meningen en actievoeren zijn steeds minder een evidentie. Dan gaan mensenrechten niet boven de regels van de lokale autoriteiten. Uiteraard leggen wij ons daar niet bij neer en blijven we opkomen voor het democratisch recht op een afwijkende mening alsook voor het recht om die mening publiekelijk naar voor te brengen op de manieren die wij daarvoor gepast vinden.