Champagne voor topbankiers – gemeenschap, personeel en klanten betalen
20 miljard euro, dat is de prijs voor de redding van de banken in ons land. Het Franse BNP Paribas kon Fortis goedkoop opkopen en maakte in 2009 maar liefst 5,832 miljard euro winst, het vroegere Fortis was goed voor 708 miljoen euro winst. BNP Paribas verdubbelde haar winst in vergelijking met 2008. Dit wordt gebruikt om een dividend van 1,5 euro per aandeel te betalen. Dexia maakte 1,01 miljard euro winst en wil opnieuw een dividend uitkeren.
Ook de topmanagers zijn hersteld van de crisis. Op Wall Street namen de bonussen in 2009 met 17% toe. Na een verlies in 2008 boekte de Amerikaanse financiële sector in 2009 55 miljard dollar winst. Dat leidde tot grote bonussen. Bij de drie grote investeringsbanken Goldman Sachs, JP Morgan Chase en Morgan Stanley namen de bonussen met 31% toe. Ook bij ons is er ruimte voor bonussen, BNP Paribas heeft daartoe al 500 miljoen euro opzij gezet.
Er werd in 2009 heel wat bespaard op het personeel en de dienstverlening. Waar er de voorbije jaren een gemiddelde daling van het aantal personeelsleden van 2% was, bedroeg dit vorig jaar 4,5%. Dat is een schatting door werkgeversorganisatie Febelfin en het komt overeen met het verdwijnen van 2.900 jobs. Er wordt bespaard op het aantal kantoren en dienstverlening aan de gewone klanten. Tegenwoordig moeten we alles zelf doen via internetbankieren of selfbanking. Eind jaren 1990 waren er meer dan 7.000 kantoren in ons land, begin 2009 bleven er daar nog 4.316 van over.
Toch moesten de klanten meer betalen, gemiddeld 58 euro per jaar voor het hebben van een rekening. Volgens Test-Aankoop werd een gewone zichtrekening tussen 2007 en 2009 maar liefst 21% duurder. En het zal hier niet bij stoppen. De vorming van een “Europese betaalruimte” gaat gepaard met het eenmaken van de prijzen voor bankdiensten in Europa. Concreet betekent dit ongetwijfeld meer betalen voor minder diensten.
Die afbouw van dienstverlening geldt niet voor iedereen. De superrijken mogen zich verheugen op een wel erg persoonlijke dienstverlening. Voor hen geen wachttijd aan het loket. BNP Paribas Fortis opende bijvoorbeeld twee “wealth management centers” met 25 “wealth-managers” die zich richten op een doelpubliek met een vermogen van meer dan 10 miljoen euro. Iedere “wealth-manager” heeft hoogstens 40 klanten onder zijn of haar hoede. BNP Paribas wil de concurrentie aangaan met Rotschild dat haar klanten ontvangt tijdens een meerdaags bezoek aan Château Lafite waar onder meer de wijnkelder een overtuigend argument zou vormen. Dat is ons tijdens het internetbankieren nog nooit voorgesteld.
De 500 rijksten ter wereld zagen hun vermogen in 2009 met 50% groeien. Ze laten de champagnekurken opnieuw knallen in de vorm van grote bonussen en winsten. De prijs daarvoor wordt betaald door de gemeenschap, het personeel en de gewone klanten van de banken. Eerst hebben ze gegokt en verloren met ons geld, waarna wij via de gemeenschap de putten moesten vullen. Waarom maken we daar geen einde aan door de volledige financiële sector te nationaliseren en onder gemeenschapscontrole te plaatsen?
Hierdoor zou het bank- en kredietwezen kunnen worden omgevormd tot één sterke publieke instelling onder democratische controle van de gemeenschap. Dit zou het mogelijk maken om de nodige middelen te voorzien voor investeringen in de echte behoeften van de bevolking.