Your cart is currently empty!
Groot-Brittannië. Verkiezingsdeelname van alliantie van vakbondsmilitanten en socialisten
Bij de komende Britse nationale verkiezingen (die ergens voor de zomer moeten plaatsvinden, wellicht begin mei) komt ook de “Trade Unionist and Socialist Coalition” op. Dat is een alliantie van verschillende syndicale en politieke militanten die wordt gesteund door gekende vakbondsleiders en formaties als de Socialist Party, de zusterpartij van LSP.
De afgelopen week kwamen we tot conclusies na een reeks discussies onder de deelnemers van de verkiezingsalliantie “No2EU – Yes to Democracy”. Dat was een verkiezingsalliantie die deelnam aan de Europese verkiezingen en die werd gesteund door diverse syndicale en politieke krachten. Na de Europese verkiezingen volgden discussies over de mogelijkheid van een alliantie bij de nationale parlementsverkiezingen.
Het resultaat van die discussie is het opzetten van een nieuwe alliantie met het oog op de verkiezingen: de “Trade Unionist and Socialist Coalition” (TUSC).
De lijst No2EU was een alliantie voor een specifieke verkiezingsdeelname en was officieel geregistreerd als partij omdat dit moet onder de verkiezingswetgeving. Aan deze alliantie werd deelgenomen door de transportvakbond RMT, de Socialist Party, de Communist Party of Britain, Solidarity – Scotland’s Socialist Movement en anderen. Nu neemt de RMT formeel gezien niet deel aan de coalitie. Maar verschillende afdelingen en regio’s van de vakbond zullen er bij de nationale leiding op aandringen om politieke en financiële steun te verlenen aan kandidaten in hun regio. Bob Crow, de algemeen secretaris van de RMT, steunt de TUSC en zal deelnemen aan de stuurgroep van de alliantie.
Er zitten in de stuurgroep vertegenwoordigers van de organisaties die aan de basis lagen van No2EU en die nu zullen beslissen over hun betrokkenheid bij het initiatief. Er wordt ook deelgenomen door prominente vakbondsvertegenwoordigers zoals Brian Caton, algemeen secretaris van de cipiervakbond POA en leden van de nationale leiding van de ambtenarenbond PCS. Er is geen formele deelname van een nationale vakbondsstructuur, maar het is een belangrijke ontwikkeling dat een aantal strijdbare vakbondsleiders mee het voortouw nemen in een politiek initiatief.
Een aantal lokale vakbondsafdelingen van de RMT en andere vakbondsmilitanten gaven reeds aan dat ze eigen kandidaten willen naar voor schuiven bij de verkiezingen, maar ze hadden daarvoor geen officieel geregistreerde “partijnaam”. Als ze dat willen, kunnen dergelijke kandidaten nu op de kieslijsten verschijnen onder de naam “Trade Unionist and Socialist Coalition” in de plaats van als “onafhankelijk”. Kandidaten van lokale actiecomités en andere socialistische organisaties die nog geen deel uitmaakten van de discussies, kunnen eveneens de naam TUSC gebruiken.
De coalitie heeft een akkoord gesloten over een aantal centrale thema’s waarmee kandidaten moeten instemmen. Als federale koepelorganisatie zullen de kandidaten en organisaties die eraan deelnemen hun eigen materiaal kunnen uitbrengen. Dat was de benadering die ook werd gevolgd met de No2EU campagne waarbij verschillende organisaties samenwerkten onder een gemeenschappelijke naam.
Het centrale eisenplatform van de coalitie is een uitdrukking van de verschillende perspectieven onder de deelnemers. Er wordt erkend dat er onder potentiële coalitiepartners “verschillende strategische visies” kunnen zijn over “de weg vooruit voor links in Groot-Brittannië, sommigen menen dat de Labour partij kan worden heroverd door de arbeidersbeweging, anderen stellen dat er nood is aan een nieuwe arbeiderspartij.” Dat laatste is ook de mening van de Socialist Party.
Met de komende aanvallen op de publieke uitgaven, de levensstandaard van de arbeiders en onze rechten, zal de het beleid van de volgende regering (los van welke partij daar deel van zal uitmaken) de nood van “massaal verzet tegen het offensief van de heersende klasse” op de agenda zetten en de nood aan “een alternatief links programma dat dergelijk verzet inspireert en richting geeft.”
In het eisenplatform wordt onder meer het verzet tegen de besparingen en privatiseringen naar voor gebracht en ook de oproep voor investeringen in publiek gecontroleerde hernieuwbare energie, het afschaffen van anti-vakbondswetgeving en de terugtrekking van de troepen uit Afghanistan. Er wordt een duidelijke socialistische invalshoek naar voor gebracht met de eis om “de belangrijkste bedrijven en banken die de economie controleren onder democratisch publiek bezit te brengen zodat de productie en de diensten kunnen worden gepland met het oog op de behoeften van iedereen en de bescherming van het milieu.”
Een aantal kandidaten van de coalitie kunnen een respectabele score behalen. Dat is onder meer het geval met het gemeenteraadslid en voormalig parlementslid Dave Nellist van de Socialist Party in Coventry North East. Dave komt daar op tegen de minister van defensie Bob Ainsworth. Andere kandidaten zullen mogelijk slechts een beperkt resultaat halen omwille van de gepolariseerde verkiezingen. Maar het bestaan van een verkiezingscoalitie zal wel een impact hebben, zeker binnen de vakbonden. Het kan de discussie over de crisis van de politieke vertegenwoordiging van de arbeidersbeweging verder op de agenda zetten. Dat is op zich een belangrijke voorbereiding op gebeurtenissen in de toekomst.
Het feit dat er geen formele steun is gekomen van linkse vakbonden zoals de RMT, POA, PCS of brandweervakbond FBU zal voor velen een ontgoocheling zijn. De vakbondsleiders die het initiatief steunen, en dit erg enthousiast doen, doen dit op een persoonlijke titel. Ze denken dat er meer tijd nodig is om een brede laag van hun leden te overtuigen van de noodzaak van een dergelijke stap. Dat is een uitdrukking van het bewustzijn vandaag en de twijfel die er is met enerzijds een haat tegenover New Labour, maar anderzijds ook angst voor een terugkeer van de Tories. We kunnen er echter van op aan dat een aantal vakbonden de komende periode een grotere rol zullen spelen op het politieke terrein.
Zonder een kwalitatieve verandering in de situatie met de ontwikkeling van een onafhankelijke arbeiderspartij, zal de heersende klasse het makkelijker hebben om een besparingsbeleid op te leggen. Heel wat commentatoren verwijzen naar de verkiezingen van dit jaar als een “keerpunt”. Voor de arbeiders betekent het de start van een nieuwe periode van harde besparingen, alle gevestigde partijen zullen een dergelijke beleid voeren. De lancering van de Trade Unionist and Socialist Coalition is een bescheiden, maar belangrijke stap in de ontwikkeling van een verzetsbeweging.
>> Eerder publiceerde de Socialist Party reeds een standpunt over de onderhandelingen die hebben geleid tot het ontstaan van deze coalitie: Action needed to bring election coalition into shape.