Premier Leterme kreeg de eer om de nieuwe “manager van het jaar” aan te kondigen. Dat werd Bert De Graeve, topman bij Bekaert. Dat bedrijf kwam begin 2009 meermaals in het nieuws omdat het de toekomst van honderden gezinnen op het spel zette met herstructureringen en sluitingen. Het asociale beleid levert De Graeve erkenning op van de premier en zijn collega-managers. Verbloemd noemt dat dan “een beursgenoteerd bedrijf laten groeien in crisistijden.”
De argumentatie van het zakenblad Trends om De Graeve tot manager van het jaar te verkiezen, was cynisch. Het blad stelde dat Bekaert “investeert in groei, met innovatie als belangrijkste motor.” Veel groei zal er alvast niet in Hemiksem worden gerealiseerd, daar werden 264 arbeiders bij het grof vuil op straat gezet. De winstgevende fabriek sloot er de deuren.
Een dergelijke asociale beslissing is voor Trends net een aanbeveling. Het blad oordeelde dat De Graeve “proactief op de crisis” reageerde en “Bekaert slagkrachtig” hield “zonder moeilijke beslissingen te schuwen.” Massale afdankingen noemt men “moeilijke beslissingen” en het nemen ervan strekt tot aanbeveling in managerskringen.
Het beleid van Bekaert is voor de managers en aandeelhouders succesvol. De aandeelhouders kregen hogere dividenden, de arbeiders daarentegen de dop. Voor 2009 zijn de cijfers nog niet bekend, maar in 2008 maakte Bekaert 58% meer winst dan het jaar ervoor. 2008 was volgens voorzitter Buysse het beste uit de geschiedenis van het bedrijf. Dat was erg cynisch voor de arbeiders in Lanklaar en Hemiksem die hun job verloren.
In Hemiksem werd eind december 2008 de sluiting aangekondigd van deze fabriek die in 2008 zowat 10 miljoen euro winst opbracht. 264 arbeiders werden op straat gezet om de “leefbaarheid van Bekaert” te garanderen, de leefbaarheid van de arbeiders en hun gezinnen was niet van tel. Bekaert heeft de crisis aangegrepen als excuus om fors het mes te zetten in de tewerkstelling in ons land. (Voor meer info over de acties tegen de sluiting van Bekaert-Hemiksem, lees hier het interview dat we destijds publiceerden met ABVV-delegee Mohamed).
Het is cynisch om vast te stellen dat een sociaal bloedbad door regering en patronaat als iets positief wordt gezien, een “moedig” voorbeeld van “daadkracht” en “proactief” optreden. Zo weten we meteen dat we in die kringen niet naar oprechte bondgenoten moeten zoeken om in te gaan tegen afdankingen en sociale bloedbaden. Na de eerste dagen van 2010 kennen we ook reeds een mogelijke kandidaat voor de verkiezing van "manager van het jaar 2010": Carlos Brito van Inbev die 303 ontslagen aankondigde. Of zullen er managers zijn die nog asocialer zijn en bijgevolg nog meer kans maken op de titel?
Protest tegen het anti-arbeidersbeleid van De Graeve en co op de Mars voor Werk in Hemiksem op 24 januari 2009