Na drie dagen betogen in Iran, is de situatie voor het staatsapparaat en voor de massa’s veranderd. Er waren drie belangrijke mobilisaties: op studentendag, Ashoura en Tasoua. Daarbij werd duidelijk dat er verdeeldheid is binnen de heersende klasse. Ahmadinejad en Khamenei proberen hun macht te behouden door de repressie op te drijven. Volgens Human Rights Watch zijn er al 38 betogers omgekomen.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Solidariteitsoproep
In de stad Dezful zijn de leiders van de onafhankelijke vakbond van suikerarbeiders opgepakt en veroordeeld tot gevangenisstraffen. Op het bedrijf Haft Tapeh werd een vakbond opgezet na een staking van 42 dagen in juni 2008 om achterstallig loon te eisen. De vakbondsactivisten werden nu veroordeeld omdat het regime bang is van de ontwikkeling van strijdbare onafhankelijke vakbonden. Hier vind je een solidariteitsoproep voor deze syndicalisten.
[/box]
Mousavi en Karoubi, hervormers die deel uitmaken van het establishment, probeerden met de geestelijke leiders samen te werken om de situatie in het land onder controle te krijgen. Met de acties van 7 december (studentendag) werd dat proces doorkruist en werd de machtsstrijd opnieuw ten volle gevoerd. Het alternatief van Mousavi en co is niet om met de massa’s het regime omver te werpen, zij kijken eerder uit naar de steun van westerse machten. Een aantal rechtse oppositiepartijen (zoals de Fedaii meerderheid, republikeinen, nationaal-religieuzen,…) staan achter de slogans van Mousavi. De linkerzijde zit in een meer defensieve positie, maar probeert de acties actief te ondersteunen.
Na de acties op 7 december is er veel veranderd, het initiatief lag steeds minder bij de zogenaamde “Groene beweging” (de aanhangers van Mousavi). De jongeren namen het voortouw en de linkse militanten slaagden er in om een aantal slogans naar voor te brengen binnen de massabeweging. De arbeiders namen opnieuw deel aan de acties.
De jongeren hebben foto’s van Khomeini verbrand en hebben tegen de soldaten en de militieleden van de Basiji hun eigen barricades georganiseerd. Daarbij was er een grote betrokkenheid van omwonenden en arbeiders. De afgelopen dagen waren er ook veel oudere en werkende mensen op de betogingen.
Waar linkse militanten actief waren, werden slogans geroepen zonder illusies in de hervormers en waren er ook geen religieuze slogans. Toch werd het voorgesteld alsof de beweging nog steeds een steunbetuiging zou zijn aan Mousavi. Linkse activisten benadrukken in Iran de noodzaak om geen enkele illusie te hebben in Mousavi alsook de noodzaak van een bewuste rol van de arbeidersbeweging in de acties.