Your cart is currently empty!
LSP-Nieuws. In en om de partij
We brengen op socialisme.be een regelmatige rubriek met nieuws vanuit LSP zelf. Deze rubriek moet een plaats bieden aan korte verslagen van acties, campagne-momenten,… Maar even goed voor aankondigingen van bijeenkomsten of oproepen. Nieuwe leden kunnen hier uitleggen waarom ze onze rangen vervoegd hebben.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Noteer in je agenda
- maandag 23 november. Gent: protestactie aan de gemeenteraad om 19u. Reden: het politiegeweld na de anti-fascistische actie van 10 november
- maandag 30 november. Brussel: algemene ledenvergadering om 19u in de Pianofabriek (St Gillis). "Wij willen werk en een toekomst"
- vrijdag 4 december. Mechelen: open vergadering. Hebben jongeren een toekomst? Jeugdhuis Tsentroem, Oude Brusselstraat 28 19u30.
- zaterdag 5 december. Aalst. Winteretentje
- zaterdag 5 december. Brussel: 14u, Luxemburgplein. Klimaatactie.
- vrijdag 11-zondag 13 december. Deelname aan de internationale klimaatbetoging in Kopenhagen
- zaterdag 12 december. Brussel: vergadering vrouwencommissie
- zondag 13 december. Brussel: vergadering publicatieverantwoordelijken (maandblad, websites,…)
- vrijdag 18-zondag 20 december. Winterkamp. > PDF van het pamflet
- 31 december. Brussel: eindejaarsfeest voor de hele familie.
[/box]
Naar een vernieuwd maandblad
We zijn een interne discussie opgestart over de uitbreiding van ons maandblad. Op 13 december is een nationale vergadering gepland van al wie een verantwoordelijkheid draagt in de redactie, productie en distributie van onze media. Op deze dag zal onder meer worden gediscussieerd over de rol van arbeidersmedia en worden een aantal concrete voorstellen gedaan om maandblad Socialistisch Links verder te verbeteren. Wie aan deze vergadering wil deelnemen en nog geen uitnodiging ontving, kan de redactie contacteren (redactie@socialisme.be).
Programma van het winterkamp
Vrijdag 18 december
- 18u. tot 20u. onthaal
- ‘s Avonds FILM: Roger & me
De kapitalistische crisis brengt ook de terugkeer van Marx met zich mee. In januari 2009 schreef Time Magazine: “het gedachtegoed van Karl Marx, de grootvader van de politieke economie, die de tekortkomingen van het kapitalisme veroordeelde, heeft een buitengewone rol gespeeld in de wereldgeschiedenis, een eeuw na zijn dood …”. Maar meer nog dan een briljant econoom, was Marx een politieke militant die zich actief inschakelde in de strijd van de arbeiders om een alternatief op dit kapitalistische systeem uit te bouwen: het socialisme.
In de aanloop naar het uitkomen van « Capitalism : A Love Story”, kijken we nog eens terug naar de eerste film van Michael Moore (1989). Deze film vertelt over het verdwi¬jnen van 30 000 banen in de fabrieken van General Motors in het geboortedorp van Michael Moore, Flint (USA), en over de gevolgen die de desindustrialisering had op de stad en haar bevolking. Door de huidige overproductiecrisis schrapt GM bijna 40.000 banen in de VS en hebben ze een pijnlijk herstructureringsplan aangekondigd voor Opel in Europa. De fabriek in Antwerpen zal waarschijnlijk niet gespaard worden. Een links socialist uit Antwerpen zal de film presenteren en uitleggen welk programma nodig is om jobs veilig te stellen in plaats van winsten.
Zaterdag 19 december
- ’s Morgens. MARX HAD GELIJK
Workshops
> De kapitalistische crisis begrijpen… … met behulp van de marxistische economie
> Materie komt voor ideeën… … de marxistische filosofie
> Marx en de Commune van Parijs… … De lessen van de 1e arbeidersstaat - ’s middags. Workshops
> Afghanistan, Pakistan, Irak, Palestina …. Wat is het imperialisme en hoe het overwinnen ?
> Lessen trekken uit de opkomst van het fascisme in Duitsland in de jaren ‘30… …Hoe strijden tegen het fascisme vandaag ?
> Val van de Berlijnse Muur : een revolutie tegen het socialisme of tegen het stalinisme ? - ’s Avonds: rode cantus
Zondag 20 december
- ’s Morgens Twee werkgroepen over de impact van de crisis op jongeren, over ons programma, om onze ervaringen uit te wisselen en te debatteren over de manier waarop we onze campagnes voeren.
> Een antikapitalistische jongerenbeweging uitbouwen in het kader van de lanceringscampagne van Actief Linkse Scholieren.
> Werkloosheid en precaire jobs… is dit de toekomst voor de jonge generatie? in het kader van de campagne voor lokale jongerenmarsen voor werk. - ‘s Middags. Meeting in Charleroi: Wij willen werk en een toekomst
met:
– Benjamin DUSAUSSOIS (LSP)
– Gustave DACHE, oud-ABVV afgevaardigde Caterpillar - Einde voorzien rond 17u
Campagne voor werk
Afgelopen weekend werd in Luik campagne gevoerd voor werk. Er werd een stand in het stadscentrum opgezet met specifiek materiaal (pamfletten, affiches,…). Hieronder een foto van deze stand. Deze week werd in het kader van onze campagne voor werk in Antwerpen een meeting gehouden aan de unief. De meeting verliep zonder problemen, het was de eerste publieke bijeenkomst aan de unief nadat we fysiek werden aangevallen op 8 oktober. Er waren een 50-tal aanwezigen.
Waarom ik lid werd
Waarom ik voor het socialisme koos. Ik denk eigenlijk dat het altijd al wat in mij zat. Ik heb al van zeer jonge leeftijd veel belang gehecht aan onrechtvaardigheid in de wereld en voelde al snel dat de wereld er vol van zat. Door beelden op tv, kranten, waaruit bleek dat men in sommige landen moet werken voor één dollar per dag, mensen lange uren moeten werken om juist een kommetje rijst te kunnen betalen, mensen in tenten moeten wonen, of mensen die gewoon nog niet eens werk hebben en omkomen van de honger, hoe kunnen wij daar als mens mee leven? Ook thuis werd er vaak gesproken over dingen die zich in de wereld afspeelden. Ik ben eigenlijk heel vrij opgevoed, maar altijd wel rechtvaardig en er werd altijd zeer veel gepraat. Ben ook van kleins af aan mee naar betogingen genomen en ben daar op latere leeftijd altijd mee blijven doorgaan. Ik heb wel de indruk dat de mensen tegenwoordig veel minder op straat komen om hun ongenoegen te uiten dan vroeger. Iedereen aanvaardt maar sneller, ik vind dit toch een heel slechte evolutie.
Vroeger heb ik onrechtvaardigheid niet altijd aan het kapitalistisch systeem gekoppeld, ik heb in mijn verdere studies zelf geprobeerd om bedrijfsbeheer te studeren omdat veel medescholieren deze richting gingen doen en ik niet echt wist wat ik met mijn leven wilde doen. Deze richting kon me niet echt boeien, maar ik leerde vijand wat beter kennen. Ik kreeg eigenlijk meer interesse om iets te doen in sociale sector. Ik wilde vooral mensen helpen, dat leek me uiteindelijk de meest logische keuze. Maar deze afslag heb ik gemist. Ook woonde ik ondertussen alleen en moest ik dus centen verdienen om mijn huur en eten te betalen. Maar ik heb het grootste respect voor mensen die in de sociale sector werken. Het is een schande dat er in zo’n welvarend land nog zo’n groot tekort aan middelen bestaat in de deze sector. Wat ik nog zeer gevaarlijk vind, is de als maar grotere commercialisering en privatisering van de sociale sector, waar onder andere het personeel niet beter van zal van worden, in tegendeel, want de prive ziet enkel naar de hoeveelheid centen ze kunnen verdienen, en gaat overal op proberen besparen om dit te bekomen.
Ik heb ook lang geloofd dat ik iets kon doen aan zoveel onrechtvaardigheid in de wereld door ontwikkelingssamenwerking te steunen. Heb daar vroeger vrij veel geld in gestoken en heb altijd gedroomd om vrijwilligerswerk te gaan doen. Maar ik besefte meer en meer dat ontwikkelingssamenwerking niet de oplossing is om onrechtvaardigheid uit de wereld te helpen. Hetgeen die mensen allemaal doen, vaak vrijwillig, is allemaal wel heel mooi en ik heb daar zeer veel respect voor, maar eigenlijk zorgen ze er voor een stuk voor dat het kapitalistisch systeem behouden blijft en deze geldwolven gewoon kunnen verder doen met hun criminele bezigheden. Er moet iets veranderen aan de uitbuiting van de bevolking in derde wereldlanden, aan het feit dat wij deze landen leegzuigen en al hun grondstoffen inpikken. Deze landen hebben nood aan onderwijs, een deftig sociaal systeem, werkgelegenheid… Er scheelt gewoon iets aan het systeem in deze wereld, onze economie en welvaart berust op uitbuiting van anderen. Want kolonies zijn dan misschien officieel afgeschaft, eigenlijk bestaan ze nog altijd, zelfs in veel extremere mate. Nu zijn ze gewoon te "rechtvaardigen" en kan de derde wereld gewoon door elk westers land gebruikt worden wanneer men maar wil. Dus op die manier ben ik gaan nadenken, en de enige manier om deze uitbuiting te stoppen, is door het bouwen van een socialistisch systeem, volgens o.a. de filosofie van Marx. Ook door het feit dat mijn vader ook al heel z’n leven het socialistisch en communistisch systeem verdedigt en we er thuis zeer veel gesprekken en discussies over hebben gehad, hebben mij zeer veel geholpen om dit in te zien.
Het feit dat misschien 10% van de bevolking zowat alle rijkdom bezit, is onaanvaardbaar. Het feit dat een kapitalist miljoenen en miljarden euro’s verdient op de kap van de arbeiders is degoutant. Het feit dat arbeiders worden behandeld als machines die men kan aan en af zetten, moet stoppen. Hetgeen de kapitalisten enkel aan denken is winstmaximalisatie. Hij schakelt stelselmatig meer en meer arbeiders uit door vervanging van machines om dit te bereiken. Als men vroeger 100 arbeiders nodig had om bv een wagen te maken, zijn dat er nu 10 voor het produceren van 100 wagens. Dit zorgt voor een ongeloofelijke overproductie, meer en meer werklozen, maar ook de enorme achteruitgang van de kwaliteit van de producten. Het is dan ook logisch dat de ene crisis na de andere zich opvolgt. Als men arbeiders blijft vervangen door machines om enkel meer winsten te boeken is dit een logisch gevolg. Plus dat men steeds meer arbeiders tegen een hongerloon laat werken, terwijl ze steeds minder rechten krijgen en steeds flexibeler moeten zijn. Daarom ben ik blij dat er een echte arbeiderspartij zoals LSP bestaat die wil strijden om hier iets aan te veranderen.
Waar ik mij ook altijd heb aan gestoord is het feit dat we in zo’n overdreven comsumptiemaatschappij leven. Mensen hebben zoveel overbodige dingen nodig. Ik besef ook wel dat mensen vooral verleid worden door de overdreven reclamewereld die er als maar meer in slagen mensen te laten geloven dat ze allerhande behoeften hebben. Het is beetje een wisselwerking. Bedrijven gooien vanalles op de markt, en mensen voelen ineens een tekort in hun leven en denken gelukkiger te worden door die in te vullen. Maar geluk zit niet in materiele zaken. Een woonst, voldoende eten, vrienden, familie, een goede job, basisbehoeften die worden ingevuld, en het idee dat iedereen in de wereld hier mag van genieten, dat maakt een mens gelukkig.
Er zijn tal van dingen die geleidelijk zouden verdwijnen in een communistische samenleving. Zo zou bv criminaliteit ook voor het grootste deel verdwijnen. Criminaliteit komt ten slotte enkel voor in een samenleving met zo’n grote klassenverschillen. Veel criminele feiten komen rechtstreeks voort uit armoede. De overdreven grote politiemacht die we vandaag kennen, zou in een socialistische staat een helemaal andere taak kunnen hebben, een meer hulpgevende functie, een beter opgeleide politiemacht. Ook een leger zou overbodig worden. De meeste oorlogen komen tenslotte voort uit hebzucht, zie WO I en II, of recenter oorlogen in Irak en Afganistan waar het vooral over grondstoffen en belangen draaide.
Racisme is iets dat mij van jongs af aan al bezighoudt. Ook dat is iets dat volledig zou verdwijnen in een socialistische maatschappij. Het feit dat rechtse partijen bij ons zo sterk scoren bij verkiezingen, is het resultaat van de angst die wordt gecreeërd onder de mensen. Angst om hun job te verliezen, angst dat ze onze sociale zekerheid zullen misbruiken, angst om geen sociale woonst te vinden en een allochtoon wel, angst voor de criminaliteit, die dan nog het meeste uit armoede voortkomt. In een socialistische staat zou dit allemaal niet van toepassing zijn. In een socialistische staat zouden we de enorme winsten die nu in de zakken van een select groepje kapitalisten terecht komt, kunnen gebruiken om deze problemen voor een groot deel op te lossen. Iedereen moet hier welkom zijn, we leven allemaal op dezelfde bol. En we mogen niet vergeten dat mensen meestal niet hierheen komen omdat ze hier zelf voor kiezen. Vaak moeten ze familie en of vrienden achterlaten, hun cultuur enz… zeker niet vanzelfsprekend. Maar als je land in oorlog verkeert, of je politiek vluchteling bent, of er gewoon geen jobs voorhanden zijn en er dus geen woonst en eten te vinden is in je eigen land, is het toch niet meer dan logisch dat je dit elders gaat zoeken. Weeral iets dat voort komt uit de grote ongelijkheden in dit kapitalistisch wereldje.
De als maar toenemende privatisering van overheidsdiensten stoort mij ook enorm. Er zijn omzeggens geen bedrijven van de overheid meer. Gas, elektriciteit, water, telefoon, internet, kinderopvang, gezondheidszorg, post, onderwijs… zouden zeker niet geprivatiseerd mogen zijn, zelfs niet deels. Dit zijn basisbehoeften, dit is onaanvaardbaar. Dit zijn diensten die niet commercieel uitgebuit mogen worden.
Dit zijn allemaal voorbeelden van dingen waarvan ik denk dat LSP de partij is die hier het hardst voor wil strijden. En ik hoop echt dat we ooit een samenleving mogen hebben waar een staat, zoals we die vandaag kennen, overbodig wordt, en we allemaal als gelijken zullen leven, dat de rijkdommen verdeeld mogen worden.