Opel, Swift, Sonaca, B-Cargo, Sylvania, Picanol, Keramo,…
De economie mag dan al tekenen van herstel vertonen, de echte crisismaanden, of beter gezegd crisisjaren, voor al wie moet werken voor de kost, moeten nog beginnen.
Els Deschoemacker
Hoewel verschillende cijfers de ronde doen, is zowat iedereen het erover eens dat het gros van het jobverlies nog voor ons ligt. De socialistische bediendenbond BBTK vreest een ontslagtsunami. De OESO verwacht dat er in de 30 rijkste landen 10 miljoen werklozen zullen bijkomen. In België zou dit neerkomen op 220.000 extra werklozen! Het aantal werklozen zou hiermee toenemen tot ongeveer 700.000 of 15% van de beroepsbevolking. Voor de crisis uitbrak, leefde reeds 15% van de bevolking in armoede. Dat aantal zal enkel maar toenemen.
De grote kapitalen, banken en financiële instellingen werden van de ondergang gered door een massale ondersteuning met overheidsgeld. Eenzelfde behandeling voor het redden van de jobs van de mindere goden in de samenleving moeten we niet verwachten.
Integendeel! Deze arbeidersgezinnen draaien op voor de crisis met het verlies van hun job en aanvallen op hun loon en arbeidscondities. Morgen zullen ze voor een tweede en waarschijnlijk een derde en vierde keer betalen via aanvallen op hun onderwijs, gezondheidszorgen en pensioenen om de staatsfinanciën terug in evenwicht te brengen. De jaarplannen van de verschillende regeringen liegen er niet om.
Tenzij een tegenbeweging wordt ingezet en de arbeidersbeweging en masse zijn tanden laat zien, zullen de winsten van de grote bedrijven en banken hersteld worden terwijl wij er collectief armer op worden.
De Franstalige onderwijsbonden toonden alvast hoe het kan door onmiddellijk met een algemene werkonderbreking van één uur te reageren op de besparingsplannen in het Franstalig onderwijs. Hiermee maken ze duidelijk dat zij niet wensen op te draaien voor de crisis.
Bij het IT-bedrijf Swift in Terhulpen was de directie van plan om stukje bij beetje 300 werknemers te ontslaan. Op die manier kon men vermijden een collectief ontslag te moeten onderhandelen en kon men interimmers inschakelen om het werk over te nemen. De bonden dreigden met acties die het internationale betalingsverkeer konden platleggen. Sindsdien is volgens de directie helemaal geen sprake meer van haar plan.
Een tegenbeweging die beroep doet op de strijdbaarheid en de macht van de arbeidersbeweging kan het tij keren en het initiatief in de strijd tegen de crisis overnemen in het belang van de arbeidersbeweging, zoals bij Swift.
De Linkse Socialistische Partij wil de nood aan een meer offensieve strategie verdedigen. Dit om het recht op een degelijke job voor iedereen te eisen. Daartoe starten we een campagne voor werk en willen we lokale jongerenmarsen en andere acties voor werk opzetten.
De kapitalisten willen een maatschappij waarbij enkel hun winst telt. Wij hebben nood aan een maatschappij die de belangen en de noden van de meerderheid van de bevolking centraal stelt. Dat kan volgens ons enkel een socialistische maatschappij zijn.
- wij willen niet betalen voor hun crisis
- 32-urenweek zonder loonsverlies en met bijkomende aanwervingen
- handen af van het brugpensioen
- pak de werkloosheid aan, niet de werklozen
- alles wat ons verdeelt, verzwakt ons: stop racisme, seksisme,…
- Nationaliseren om jobs te redden