Afgelopen zaterdag was er aan de ULB een jongerenconferentie van Iraanse jongeren in ons land en de Actief linkse Studenten. Op de bijeenkomst werden drie thema’s behandeld: een analyse van de opstand in Iran, de rol van jongeren in het buitenland om de beweging te ondersteunen en tenslotte de rol van jongeren en vrouwen in de opstand.
De conferentie vond plaats in het Farsi met voor een aantal deelnemers vertalingen naar het Nederlands of Frans. Er was ook een gedeelte voor anderstaligen voorzien. Eerst sprak Reza over de positie van de verschillende stromingen in de beweging en de rol van de leiders van de “groene golf”. We kregen eveneens getuigenissen van voormalige politieke gevangenen en een analyse door een Koerdische spreker die de nood aan éénheid benadrukte, ook op het vlak van de verschillende nationale minderheden. Een vierde spreker bracht het voorbeeld van de Zwitserse en Belgische instellingen naar voor als na te streven doelstelling.
In het tweede gedeelte lichtte Eric Byl de analyse van LSP toe over de gebeurtenissen in Iran. Hij trok enkele lessen uit de nederlaag van de revolutie in ’79, benadrukte het belang van eenheid om de slagkracht van de beweging te versterken, maar waarschuwde meteen dat éénheid nooit ten koste mag gaan van een onafhankelijk en duidelijk socialistisch programma. Hij maakte een onderscheid tussen het religieuze fanatisme van de politieke leiders en de religieuze gevoelens bij een belangrijk deel van de bevolking, die deels ingegeven zijn door het verlangen naar een betere wereld. In dat verband lichtte hij het hoofddoekenstandpunt van LSP toe: duidelijk tegen de verplichting een hoofddoek te dragen, maar tegelijk tegen een verbod zoals dat bestond onder de Shah. Hij legde meteen ons standpunt uit betreffende het hoofddoekenverbod in de scholen in Antwerpen, dat volgens LSP ondemocratisch en contraproductief is. Het zorgde alvast voor een geanimeerde discussie onder de aanwezigen.
In het laatste gedeelte, over de rol van de vrouwen, kwamen vijf sprekers aan het woord. Het onderwerp van discussie was er of de vrouwenbeweging haar eisen ondergeschikt moest maken aan de groene golf of integendeel haar eisen onafhankelijk ervan moest blijven verdedigen. Azar verdedigde er die laatste positie. Ze werd onverwacht bijgetreden door iemand die in Iran had deelgenomen aan de beweging en destijds aanvaard had om de vrouweneisen op de achtergrond te plaatsen tot na de verkiezingen. Ze stelde dat dit een fout was geweest en dat de leiders van de groene golf er nu nog nauwelijks over spreken. Op de conferentie leidde dit tot felle discussies met aanhangers van Moussavi.
Inzake aanwezigen viel deze conferentie wat tegen, maar inzake discussie en kwaliteit van de interventies was dit zowat het beste dat we tot nog toe gehoord hadden in dit type van conferenties. Diezelfde conferentie zal herhaald worden in Duitsland, Frankrijk en Nederland.