Eenheidslijst in Brussel voor regionale verkiezingen: PC-PSL-LCR-PH

Op 27 maart was er een algemene vergadering van de Brusselse militanten van de Parti Communiste, Parti Socialiste de Lutte (PSL/LSP), Ligue Communiste Révolutionnaire en Parti Humaniste. Het doel en resultaat was een electoraal kartel voor de regionale verkiezingen in Brussel. De bijeenkomst in Molenbeek kwam er na een reeks discussies die wekenlang werden gevoerd tussen de vier organisaties met het oog op een eenheidslijst.

Door Nico, Brussel

Dit kartel vormt een belangrijke stap vooruit. Sinds vorig jaar waren er discussies tussen verschillende organisaties links van Ecolo en PS met het oog op samenwerking bij de Europese en regionale verkiezingen. De PTB (PVDA) weigerde op voorstellen in te gaan. Langs Franstalige kant sloten PSL en LCR een akkoord voor een gemeenschappelijke anti-kapitalistische lijst bij de Europese verkiezingen (de lijst LCR-PSL). De discussies zijn verder uitgebreid naar de verschillende regio’s. In Brussel heeft dit geleid tot een eenheidslijst.

Dit kartel maakt duidelijk dat het mogelijk is om los van alle meningsverschillen ter linkerzijde een gezamenlijk initiatief naar voor te brengen waarbij het programma en de eigenheid van de verschillende deelnemers worden gerespecteerd. De campagne moet aan de verschillende organisaties ook de vrijheid geven om naast het gemeenschappelijke materiaal met eigen materiaal naar buiten te komen. Op een dergelijke manier kan de verdeeldheid ter linkerzijde worden overstegen. Op 27 maart bleek overigens dat er een groot enthousiasme was onder de militanten om een dergelijk initiatief op te zetten.

De gemeenschappelijke eisen hebben betrekking op de strijd voor werk, tegen werkloosheid en flexibele jobs, de verdediging en versterking van de openbare diensten (huisvesting, openbaar vervoer, nationalisatie van de banken en energiesector, gratis gezondheidszorg), eenheid van de arbeiders, de strijd tegen racisme en discriminatie, tegen militarisme en imperialisme, en tenslotte de nood om het geld te zoeken waar het zit: bij de grote fortuinen en de grote bedrijven. Lijsttrekker Roland Nyns (van de PC) stelde op de vergadering: “We moeten van de verkiezingen een tribune maken om onze eisen bekend te maken, zowel rond specifieke elementen van de Brusselse regio als voor de fundamentele verandering van de samenleving in het belang van de werkende klasse.”

Voor LSP is het duidelijk dat de traditionele politici niet aan de kant staan van de arbeiders en hun gezinnen. Ook de voormalige burgerlijke arbeiderspartijen hebben zich afgekeerd van iedere strijdbare eis of beweging die wat verder gaat. Zij hebben zich met hun regeringsdeelnames beperkt tot een neoliberale logica en tegelijk hun eigen partijen ontdaan van iedere actieve betrokkenheid van bredere lagen van de arbeidersbeweging.

De strijd tegen het Generatiepact heeft duidelijk gemaakt dat de banden tussen de syndicale leiding met hun “bevoorrechte politieke partners” een rem vormen. Er werd alles aan gedaan om te vermijden dat er een grote confrontatie kwam tussen de arbeiders en de regering. Wij stelden toen reeds de noodzaak voorop van een nieuwe arbeiderspartij, een partij die wordt opgebouwd op basis van de syndicale strijd en die in staat is om een groot aantal arbeiders te organiseren en strijdbewegingen daardoor kan versterken. De Brusselse eenheidslijst neemt de noodzaak van een dergelijke brede partij niet weg en vormt op zich ook geen nieuwe arbeiderspartij, maar het kan het idee van een nieuwe arbeiderspartij wel populariseren.

Vandaag merken we dat strijdbewegingen teveel geïsoleerd staan per bedrijf of per sector. Initiatieven voor algemene acties worden afgeremd of komen toch alleszins amper aan bod. LSP stelt dat er nood is aan een offensieve syndicale houding, bijvoorbeeld met een nationale mars voor werk als eerste stap naar een algemene strijd om onze sociale verworvenheden en levensomstandigheden te verdedigen en te verbeteren.

Met deze verkiezingscampagne wil LSP het idee van een nieuwe arbeiderspartij populariseren en tegelijk ook oproepen tot een offensieve houding tegenover de crisis, bijvoorbeeld met een mars voor werk. Wij hebben een constructieve houding aangenomen in het opzetten van deze eenheidslijst, net zoals we eerder constructief hebben samengewerkt met LCR om tot een Europese eenheidslijst te komen. We denken dat deze initiatieven het debat over alternatieven op het kapitalistische systeem kunnen versterken.