De Sri Lankese media worden gecontroleerd door het leger en brengen het verhaal dat de oorlog zo goed als voorbij is met een overwinning op de Tamiltijgers (LTTE, Liberation Tigers of Tamil Eelam). Het is een kwestie van tijd vooraleer deze propaganda zal doorprikt worden. Wat wel klopt is dat de LTTE een nederlaag aan het oplopen is in de actuele fase van de decennialange burgeroorlog.
De legerleiding beweert dat de gevechtszone zich beperkt tot een steeds kleiner gebied waarbij de LTTE-operaties beperkt zouden zijn tot een gebied van 30 tot 50 vierkante kilometer. Maar het idee dat de oorlog met de LTTE, een zwaar bewapende guerrillakracht, op deze manier zal eindigen, is even geloofwaardig als de voorspellingen van de getuigen van Jehova over het einde van de wereld.
De gebeurtenissen in de oostelijke provincie van het land zijn een uitdrukking van de moeilijkheden waarmee het leger wordt geconfronteerd in de strijd tegen een geurrillakracht die opkomt voor nationale bevrijding. Een voormalige LTTE-leider in deze regio, Karuna, liep over naar het leger. Dat bood een groot voordeel aan het Sri Lankese leger dat nu een gewapende vrede wil opleggen.
De internationale grootmachten lijken mee te stappen in de propaganda van het Sri Lankese leger en hopen dat het einde van de “terroristen van de LTTE” is aangebroken. Voor de regionale grootmacht India wordt het dringend dat de oorlog wordt beëindigd. Dat is voor India nodig om te vermijden dat het in het zuiden tot regelrechte opstanden komt, zeker in Tamil Nadu is er een grote opeenstapeling van woede en ongenoegen.
Menselijke ramp
Deze oorlog werd in de Sri Lankese media omschreven als “Eelam oorlog 4”. De oorlog komt heel dicht bij de duizenden burgers die vast zitten in de oorlogszone. Enkele dagen geleden verklaarde het leger nog dat haar 55ste divisie was overgegaan tot het laten zinken van 10 boten onder leiding van de leider van de “Zee Tijgers”, Soosai. Het feit dat er verder gevochten wordt, toont aan dat de Tamil Tijgers tot het bittere eind willen vechten, los van eventuele burgerslachtoffers. Volgens onafhankelijke schattingen zitten zowat 200.000 mensen vast in het oorlogsgebied, zij wachten daar momenteel op hun dood. Deze mensen moeten er proberen te overleven tussen zwaar militair materieel dat door de LTTE naar dit gebied is overgebracht en waarop de Tamil Tijgers de laatste hoop hebben gevestigd.
Het is in deze situatie niet moeilijk om te begrijpen waarom de LTTE de burgers niet toelaat om de oorlogszone te verlaten. Mogelijk hebben veel burgers ook besloten om bij de LTTE te blijven tot op het einde, in zowat alle Tamilgezinnen zijn er de afgelopen 30 jaar doden en slachtoffers gevallen als gevolg van de oorlog. Het lot van diegenen die naar de zogenaamd “veilige” gebieden zijn getrokken waar het Sri Lankees leger de controle uitoefent, is niet veel beter. Alle Tamils worden er gezien als verdachten en mogelijke LTTE-aanhangers.
De spanningen nemen nog verder toe nu de JVP en de Sinhalese chauvinistische regering een discussie opzet over het sturen van Sinhalezen naar het noorden van Sri Lanka. 40.000 dorpsbewoners langs de grens kregen wapens van het leger om zich te beschermen. Dergelijke maatregelen vormen een garantie op nieuwe uitbarstingen van geweld en een verderzetting van het nationale conflict in Sri Lanka op de één of andere wijze.
Bij het regime is er een zekere euforie rond de “overwinning”. Alle chauvinistische groepen voerden campagne met het idee dat een militaire overwinning tegelijk ook een nederlaag is voor de Tamils ten nadele van de Sinhalezen. Ze stellen ook dat dit een bijzondere ontwikkeling is omdat Sri Lanka wordt verenigd onder Sinhalees bewind.
Het is niet uitgesloten dat het Sri Lankees leger vroeg of laat het kleine gebied van de Tamils Tijgers zal binnentrekken. De vraag blijft echter wat er hierna zal gebeuren. De LTTE wordt een militaire nederlaag toegebracht, maar dat betekent niet automatisch dat er ook een politieke nederlaag is toegebracht. Zeker met de groeiende bezorgdheid en steun onder Tamils in India en onder Tamil-vluchtelingen in de rest van de wereld, is dat niet noodzakelijk het geval.
In het zuiden van het land kloppen de Sinhalese nationalisten overuren in een poging om iedere vorm van regionale structuren met enige autonomie de kop in te drukken. Doorheen de oorlog werd de campagne van de “Boedhistisch Sinhalese meerderheid” harder. De pseudo-marxisten van de Janata Vimukthi Perumuna (Volksbevrijdingsfront – JVP) versterkt het verzet tegen iedere vorm van regionale macht. De partij hoopt terug op de voorgrond te komen op basis van haar chauvinisme.
President Mahinda Rajapakse zal moeilijke momenten kennen bij het uittekenen van een na-oorlogs beleid. Wat kan hij de Tamil-minderheid aanbieden? Hij staat onder druk van India en andere westerse machten om iets te doen. Een militaire overwinning op de LTTE zal bovendien van korte duur zijn, waarbij er snel nieuwe strijd zal ontwikkelen.
Alle Tamils, ook de Tamil-sprekende moslims, in Sri Lanka zullen zich vragen stellen over het resultaat van drie decennia gewapende strijd. Het is makkelijk om te wijzen op het feit dat de Tamil Tijgers zich beperkten tot individueel terrorisme en guerrilastrijd zonder een beroep te doen op massastrijd tegen het regime. Maar de eerste verantwoordelijkheid voor de oorlog moet bij het falen van de kapitalistische klasse worden gelegd. De kapitalisten slagen er immers niet in om het lot van de gewone bevolking en armen te verbeteren, met inbegrip van het democratisch recht op zelfbeschikking. De geschiedenis van Sri Lanka heeft dit duidelijk gemaakt. De vroege leiders van de Tamils in de jaren 1950 kwamen enkel op voor gelijke rechten voor de Tamil-taal. Zelfs dat was niet aanvaardbaar voor de Sinhalese kapitalisten. Samen met het verraad door een aantal arbeidersleiders die het lot van de Tamils niet opnamen, heeft dit geleid tot een polarisatie.
De socialisten van de United Socialist Party nemen een principiële positie in en doen dat reeds van bij het begin van hun werking in het land. Wij verdedigen het recht op zelfbeschikking van de Tamils als belangrijke stap in de richting van een oplossing voor de nationale kwestie. Concreet voeren we campagne tegen de menselijke ramp met de burgers in de jungle van Mulaittivu. Het Sri Lankese leger wil de oorlog beëindigen en wil dat doen voor het Sri Lankese nieuwjaar in april. Er staan 200.000 levens op het spel. De arbeidersklasse moet internationaal protesteren om in te gaan tegen deze slachtpartij. Er wordt een campagne opgezet onder de arbeiders en gewone mensen in India met de campagne Stop the Slaughter of Tamils. We willen deze campagne internationaal verder uitbouwen.
Provinciale verkiezingen
De laatste provinciale verkiezingen vonden plaats op 14 februari met verkiezingen in het centrum en noorden van Sri Lanka. De “Sandanaya Alliance” van Rajapakse slaagde er in om bijna 65% van de stemmen te halen. Nochtans is het duidelijk dat de meerderheid van de Tamils en moslims niet voor Rajapakse heeft gestemd.
In het district Kandy telt Sandanaya onder haar 18 gemeenteraadsleden geen enkele verkozene van Tamil of moslimafkomst. In Nuwara Eliya beweerde de onprinicipiële partij van Thondeman dat ze opkwam voor de arbeiders van de plantages. De partij verloor vier van haar zeven gemeenteraadsleden. Een andere bondgenoot van Rajapakse verloor alle drie haar gemeenteraadsleden. Dit toont de afkeer van de gewone Tamils tegen het regime en bondgenoten van het regime.
De USP kwam in 3 van de 5 districten op. Er waren ook lijsten van twee andere linkse partijen. Bij de vorige verkiezingen was de USP telkens de vierde partij. Nu waren we de vierde en vijfde partij. Een aantal kandidaten werden nochtans met valse beschuldigingen gevangen gezet tot na de verkiezingen. We kregen uiteindelijk meer stemmen dan andere linkse organisaties. In Nuwara Eliya haalde de USP 688 stemmen. Het “Linkse Front” (van de Nava Sama Samaja Party) haalde 118 stemmen en de Socialist Equality Party haalde 98 stemmen. In Matale kwam enkel het Linkse Front op, het haalde er bijna 60 stemmen.
Het is niet evident om aan verkiezingen deel te nemen in semi-dictatoriale omstandigheden. Maar het gebrek aan een arbeidersalternatief maakt dat we met USP wel moeten deelnemen. Op 25 april zullen we dat opnieuw doen, nu in de Westelijke provincie (in de districten Colombo, Gampaha en Kalutara). Het Links Front en de SEP nemen ook deel, maar enkel in het district Colombo.
De USP zal bij deze verkiezingen opkomen tegen de oorlog en het zelfbeschikkingsrecht van de Tamilbevolking verdedigen. We zullen opkomen voor het recht om te kunnen leven en pleiten voor gezamenlijke vakbondsorganisaties om te strijden tegen de besparingen en voor de eisen van de arbeiders. Het voorstel van het IMF om 1,9 miljard dollar te lenen, gaat gepaard met aanvallen op de arbeiders. Er staan nog belangrijke strijdbewegingen op de agenda, het kapitalisme bevindt zich zowel lokaal als internationaal immers in zware problemen.