Your cart is currently empty!
BLOG. Enkele korte stukjes vanop linkse socialistische blogs
We publiceren elke zaterdag enkele korte stukjes die deze week verschenen op blogs die (al dan niet rechtstreeks) verbonden zijn aan LSP. Het gaat om opvallende of scherpe stukjes die ons waren bijgebleven.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Satirische column
De eindtermen van het kapitalisme
Vrienden, kameraden en beursgenoteerde bedrijven, Frank Vandenbroucke (SP.a) wil economie nadrukkelijker opnemen in de eindtermen van het middelbaar onderwijs. Het moet zijn dat “we” het niet hebben begrepen, na de recente perikelen in de financiële wereld. Net zoals “we” ook niet slim genoeg waren om over een neoliberale Europese Grondwet te stemmen. Niet de zelfzuchtige haaien uit de banksector moeten op de vingers worden getikt. Niet de winstgekke bedrijfsleiders met hun dwaze pleidooien voor loonstop – terwijl ze zelf jarenlang hun Versace-zakken hebben gevuld – moeten op het beklaagdenbankje. Niet de politici die de beurzen middels hun neoliberale afbraakpolitiek mee tot zeepbelproporties hielpen opblazen, moeten terug naar school om het abc van het economisch verkeer in hun gecoiffeerde koker te steken. Neen, “we” hebben te weinig van economie begrepen.
Als er één ding is dat we niet aan een Agusta-geldverbrander als Frank Vandenbroucke kunnen overlaten, is het de economie. Hemeltjelief Frank, niet de economie. Blijf eraf. Neem onze kinderen, leen al onze boeken van John Rawls en Mark Eyskens uit, ga desnoods een avondje eten met onze vrouw (als je van exotisch houdt), maar blijf alsjeblief met je tengels van de economie af.
Als er dan toch iets uit te leggen valt, Frank, beschouw het onderstaande dan als onze constructieve bijdrage.
Economie voor kapitalistische dummies
1. Wat is geld? Het begin van alles?
Geld is niet het begin, noch het einde, van alles. Wat nog niet hoeft te betekenen, dat je het als politicus zomaar in brand dient te steken. Daar gaat immers je wonderlijke golfabonnement. Geld is tijd. En inderdaad: in de ruil hebben we het liefst dat er vergelijkbare inspanningen tegenover elkaar staan, als sympathiek naar elkaar wuivende vrienden. Geld drukt dus in zijn diepste kern een hoeveelheid arbeidstijd uit. Da’s één. Het is, op die basis, ook een algemeen aanvaard betaalmiddel. In tegenstelling tot Frank Vandenbroucke. Die we noch als een betaalmiddel, noch als algemeen aanvaard kunnen beschouwen. Maar dit terzijde.
Geld is niet noodzakelijk de Duivel. Al worden sommigen – die we hier kapitalisten zullen noemen – wel bezeten door de duivel als ze hun geld méér geld willen laten opbrengen. Tovenarij? Niet te vatten hogere wiskunde? Nauwelijks. Ze doen dit door een stuk van de tijd die wij – de loontrekkenden – voor hen labeuren, waarin we dus onze nestel mogen afdraaien, simpelweg niet te vergoeden. Herinner ons eerste punt: tijd is geld, en omgekeerd. Ja, zo komen de kapitalisten aan hun meerwaarde. Aan meer geld dan ze aanvankelijk in hun bezit hadden. Niet door een boterham met leverpastei minder te eten vandaag en hun directe consumptie op te geven – mijn oor! – maar door het van de loontrekkenden in te pikken. Elke kapitalist is dus per definitie een dief. Ze gaan lopen met ons zweet en onze inspanningen. Om ons vervolgens met uitgestreken gezicht te vertellen dat onze lonen te hoog zijn. Je moet maar durven. Er zijn al voor minder revoluties losgebarsten (in Rusland omdat het zo koud was, kan je nagaan).
2. Wat is een bank? Kunnen we die lui vertrouwen?
Een bankier is een speciale vertakking – mutatie zo u wil – van een kapitalist. En dus niet te vertrouwen in dag- of nachtlicht, zelfs niet in een nachtjapon. De sociaal-democratie (de socialisten light van SP.a, PS, New Labour in Engeland) hebben de bankiers ooit wel in de armen gesloten, ja, er zelfs vrede mee gemaakt. Kijk waar deze misleiders van de arbeidersklasse geëindigd zijn: in de goot (premier Brown in Engeland), of slechts een zucht voor Jean-Marie Dedecker in de peilingen (de SP.a van Franky en Caroline Gennez).
Wat doet een bank? Simpel. Eveneens van geld nog méér geld proberen te maken. Met productie hebben ze rechtstreeks nog maar weinig te maken. Ze gokken met onze zuurverdiende spaarcentjes op de beurzen. Let’s face it: bankiers zijn niet-productief, zoals de arbeiders. Ze verdoen slechts meerwaarde, en zijn bijgevolg parasitair. Aangezien de normale kapitalisten ons dagelijks bestelen, en er onvermijdelijk een kloof groeit tussen de productiecapaciteit en de koopkracht van de massa’s, moeten ze het systeem zien drijvende te houden door het openzetten van de kredietkranen. Tot iedereen tot over zijn oogballen in de schulden zit. En dan stort het hele zootje met veel gedruis in elkaar. En wil alleen een nationalisatie onder controle van de arbeiders zelf nog helpen. Socialisme dus: een rationeel geplande economie en arbeidersdemocratie. Dank u wel, Karl Marx.
Eindtermen “economie” in het middelbaar onderwijs:
– Kunnen vertellen wat geld is. Is geld, of Frank Vandenbroucke, de duivel? Zo niet: verklaar u nader.
– Komen kapitalisten aan hun geld door een boterham met leverpastei minder te eten? Hoe dan wel?
– Waarom is revolutie ook in landen met een gematigd tot tropisch klimaat de enige oplossing, wat er ook in de boekjes staat?
– Kunnen we bankiers in nachtjapon vertrouwen? Waarom niet?
– Welke vorm van nationalisatie is voor de arbeiders veruit het tofst? Die van Leterme of die van Marx? Hebben we dan geen nieuwe, brede arbeiderspartij nodig en socialisme? Leg uit waarom: de diepere redenen voor dit politieke handelen.
Graag gedaan, Franky. We hadden er niet eens een verblijf in Oxford voor nodig. Wat leer je nog op die universiteiten? De eindtermen van het kapitalisme alvast niet.
Marx is terug…
Vandaag (9 oktober) publiceerde De Standaard een opvallende afbeelding bij een opinieartikel van de liberaal Paul De Grauwe over de financiële crisis. In het artikel wordt nergens verwezen naar Marx en ook bij de afbeelding staat geen onderschrift. Maar ter linkerzijde zullen velen hem wel hebben herkend: Marx is back! Blijkbaar zelfs met een Cubaanse sigaar.
40-jarig overlijden VMO-leider komend weekend herdacht in zaal gemeente Brasschaat
Komend weekend is er een herdenking van Wim Maes, de leider van de Vlaamse Militanten Orde die in 1968 overleden is. De VMO werd begin jaren 1980 veroordeeld als privé-militie na een reeks gewelddaden. Blijkbaar kan een privé-militie wel zonder problemen herdacht worden via een omweg: een overleden leider van de VMO zal worden herdacht. Opvallend detail: dit zal gebeuren in de refter van de school GIB aan de Door Verstraetelei in Brasschaat. De aanvraag om een zaal van de gemeente te krijgen kwam van VB-gemeenteraadslid Hoegaerts, fractieleider van het VB in Brasschaat.
Egypte blokkeert medische voorziening Palestina
De afsluiting van de Palestijnse Gaza-strook gaat verder. De Egyptische politie besloot om een konvooi met medisch materiaal voor de Gazastrook tegen te houden. Het konvooi werd georganiseerd door verschillende oppositiegroepen en moest vertrekken vanuit het kantoor van de journalistenvakbond. De politie verhinderde dit echter. Hiermee ontzegt de Egyptische overheid de Palestijnen op de Gazastrook de toegang tot medische verzorging. En dat allemaal om de grote broer in de VS gunstig te stemmen.
Hypocrisie bij LDD
nieuwbakken LDD-parlementslid John Vrancken was niet direct gekend als een werklustig VB-parlementslid. Sinds enige tijd verruilde hij VB voor LDD. Canvas maakte een opvallende reportage waarin een beeld wordt gegeven van Vrancken vóór en nà zijn wissel tussen VB en LDD. Het verschil is opmerkelijk, net zoals wasproducten volgens bepaalde reclamespots witter dan wit wassen, heeft ook de overstap naar LDD op Vrancken een opvallende invloed gehad. Kijk maar naar deze reportage…
Bekijk deze video
Blood&Honour eerlijk over zichzelf…
De Combat18-vleugel van Blood&Honour publiceerde een (slechte) vertaling van een Engelstalig artikel over de “rechts-extremistische scène”. In het artikel is de groep opvallend eerlijk over de vele “probleemgevallen die zich tot bewegingen als de onze aangetrokken voelen”. De omschrijvingen van de verschillende categorieën zijn wel heel terecht: “De lafaards: jammer genoeg bestaat het grootste deel van de “scene” uit dit soort figuren. Kerels die op zichzelf niets zijn (…) Je kent ze vast wel, zonder hun bier voor wat moed in te drinken zijn ze niets, ware helden op sokken.” Naast de lafaards zijn er ook de “onbekwamen en losers” die erbij komen omdat “niemand anders ze wil hebben”, de “homo’s” (ook wel “submenselijke kwallen” genoemd in het artikel!), de “eendagsvliegen”, de “ziekelingen en zonderlingen” (“dit zijn het soort freaks die geloven in de Hitler = kwaad vergelijking dat verspreid word door de media” aldus de poëtische auteur van dienst) en tenslotte de “alcoholisten”, “mentaal gezien behoren deze tot de zwakste specimen van de menselijke soort”. De auteur stelt voor om grote schoonmaak te houden in eigen rangen, ook al zou er nadien niet veel overblijven…
FN bevestigt: stakingsacties moeten aan banden worden gelegd
Het VB moest voorzichtig zijn om zich al te scherp uit te spreken tegen de stakingsacties van vorige maandag. De partij beseft dat heel wat VB-kiezers ook ontevreden zijn over de koopkracht en wel eens sympathie zouden kunnen hebben voor de syndicale acties. Daarom hield de partij het op een symbolische actie die vooral diende om Marie-Rose Morel tevreden te stellen. De collega’s van het FN deden evenmin iets op 6 oktober, maar verspreidden nadien wel een bericht waarin ze zich uitspraken tegen de acties van 6 oktober. De extreem-rechtse partij deelde mee het stakingsrecht te erkennen, maar zich toch uit te spreken tegen blokkades zoals op de Scheldelaan in Antwerpen. Daarmee weten we meteen hoe extreem-rechts het stakingsrecht ziet: staken mag, maar niemand mag het voelen. Dat is slechts een opstapje naar hun echte slogan: "Werken baat, staken schaadt"…
Nederland: ‘hippie-meppen’ weer helemaal in
De iets oudere lezers herinneren zich nog wel de jaren zestig, de tijd waarin protesterende hippies en andere wereldverbeteraars het etiket van langharig tuig kregen opgeplakt en die van ome agent regelmatig rake klappen te verduren kregen. Wel, die tijden zijn in Nederland weer helemaal terug. Althans niet zozeer de bloemenkinderen en langharige twintigers met de verdacht ruikende sigaretjes zijn terug, maar wel het door de politie hardhandig uit elkaar meppen van protesterende jongeren is weer helemaal ‘in’.
Zo vonden we deze beelden van 23 november verleden jaar, toen scholieren van de middelbare scholen uit Middelburg de straat op gingen om te protesteren tegen de zogenaamde 1040-urennorm. Let vooral op hoe de agenten op de jeugdige menigte blijven inhakken, zelfs al doen zij niks verkeerd en volgen zij gedwee de bevelen van de politie op. In het land waar de Wilders’en het hoge woord voeren is de politie allerminst onder de indruk van de aanwezige persfotografen en camera’s. De mannen in het blauw voelen zich immers gesteund door de rechtse koers van het kabinet Balkenende, met als belangrijkste agendapunt het herstellen van de ‘normen en waarden’.
Van de schokkende beelden werd een videoclip gemaakt: