Binnenkort publiceren we een artikel over de Franse verkiezingen zelf. Daarbij haalde radicaal-links opmerkelijk goede scores. Ook Gauche Révolutionnaire had één kandidaat in Rouen (we haalden er 4%). Maar een detail uit de Franse verkiezingen dat nu heel wat aandacht krijgt, is de wijze waarop de conservatieve miljardair Serge Dassault kiezers voor zich wint. Na de worsten van Woeste, probeerde Dassault het gewoon met het uitdelen van geld.
De 83-jarige miljardair wou herverkozen worden als burgemeester van Corbeil-Essonnes en besloot daarom om kiezers te overtuigen met het uitdelen van 20 tot 400 euro aan een aantal kiezers. Het ging om verschillende gevallen van omkoping, onder meer op de parking van een supermarkt en via een vereniging in de stad die 6.000 euro kreeg om onder haar leden te verdelen.
Serge Dassault is ook geen onbekende in de Belgische politiek. Hij lag mee aan de basis van het omkopingsschandaal in het leger, beter gekend als het Agusta-schandaal. Bij de aankoop van legermaterieel werd smeergeld betaald door fabrikanten, waaronder ook Dassault. Een deel van dit geld ging naar de partijkassen van PS en SP.a. Toenmalig SP.a-voorzitter Frank Vandenbroucke verbrandde zelfs een deel van het geld. Maar dit mocht niet baten: verschillende PS’ers en SP.a’ers werden veroordeeld. Ook Dassault zelf werd tien jaar geleden veroordeeld voor zijn rol in het omkopingsschandaal. Voor de omkoping van de ministers Claes en Coëme kreeg hij twee jaar gevangenisstraf met uitstel.
Na deze ervaring met de Belgische politiek ging de Fransman in de lokale politiek in Corbeil-Esonnes waar hij sinds 1995 burgemeester is. Uiteraard maakt Dassault deel uit van de conservatieve partij UMP van Sarkozy (iets dat hem voordien niet hinderde om sociaal-democratische ministers in ons land om te kopen). Hij begon zich ook meer te richten op de media door zich een meerderheidspositie te kopen bij de persgroep Socpresse, die onder meer Le Figaro uitgeeft. De meerderheidsaandeelhouder van Socpresse heeft via deze weg ook een vinger in de pap te brokken bij het Belgische dagblad Le Soir.
De familie Dassault bouwde vooral op militair vlak een imperium uit. De politieke contacten met onder meer Chirac werden daarbij handig gebruikt om bijvoorbeeld wapens te leveren aan Saddam Hoessein. Maar ook op andere terreinen heeft Dassault een grote invloed. Eind jaren 1990 voerde hij een offensief op de mediamarkt om een betrouwbare spreekbuis te verwerven. Dat zou hem goed uitkomen, onder meer bij zijn politieke campagnes.
Ondanks het feit dat de senator en burgemeester als 83-jarige over een geschat vermogen van 7 miljard euro beschikt (en daarmee de vierde rijkste Fransman is), vond hij het toch nodig om kiezers om te kopen teneinde zijn persoonlijke populariteit bij de verkiezingen wat op te krikken. Heel wat media reageerde verontwaardigd op de omkoping, maar uiteraard vormden het uitdelen van 20 of 400 euro slechts een beperkt onderdeel van een groter omkopingsschandaal waar amper aandacht voor is.
De afgelopen jaren worden politieke campagnes steeds meer bepaald door financiële middelen. Om te weten wie de volgende Amerikaanse president wordt, volstaat het om te kijken wie er over de meeste middelen beschikt. In Frankrijk kwam Sarkozy aan de macht als president, ook hij beschikte over het meeste middelen. Figuren als Dassault spelen daar een centrale rol in en gebruiken hun tentakels in de media, industrie,… om de winsten van de grote bedrijven verder op te drijven.