Intrafamiliaal geweld. Economische afhankelijkheid maakt vrouwen kwetsbaar. Het persoonlijke is politiek!

Zelfs na de enorme overwinningen die door vorige generaties behaald zijn, blijft er onderdrukking tegenover vrouwen bestaan. Toch stelt de stroming van het postfeminisme dat de grote strijd gestreden is en dat de hedendaagse vrouw gewoon haar kansen moet grijpen en moet ophouden met haar klaaggedrag. Hiertegenover poneren wij echter dat er een collectieve oplossing moet gezocht worden voor de problemen waarmee vrouwen worden geconfronteerd want “het persoonlijke is politiek”.

Artikel door G.L.

Er zijn heel wat landen zijn waar vrouwen in theorie gelijke rechten genieten als mannen. Maar wat in theorie toegekend wordt, is in de praktijk niet zo eenvoudig afdwingbaar. Sinds 1989 werd verkrachting binnen het huwelijk strafbaar en hoewel dit zeker een belangrijke overwinning was voor de vrouwenbeweging betekende het niet dat seksueel geweld tussen partners afnam. Dit komt omdat vele vrouwen financieel afhankelijk zijn van hun echtgenoot. De wortels van seksisme en van intrafamiliaal geweld liggen in de socio-economische achterstelling van de vrouw.

De verantwoordelijkheid van burgerlijke politici

Ten gevolge van haar zwakke socio-culturele positie, wordt vooral de vrouw hard getroffen door het neoliberale beleid. Ten gevolge van het Generatiepact zullen 71% van de vrouwen geen toegang meer hebben tot brugpensioen en 30% van de vrouwen heeft na een volledige loopbaan toch geen recht op een minimumpensioen omdat je hiervoor 30 volle jaren gewerkt moet hebben en vrouwen maken 85% uit van de deeltijds werkenden.

Het Generatiepact was de herwerkte versie van de nota ‘actief ouder worden’ van de hand van Freya Van den Bossche. Dit legt de hypocrisie bloot van vrouwelijke burgerlijke politici die wensen dat we op hen stemmen enkel omdat ze vrouw zijn, maar vervolgens niet het fatsoen hebben om de belangen van hun electoraat te verdedigen. Er is echter niets nieuws onder de zon, Thatcher en Merkel toonden ons reeds dat ‘vrouw zijn’ op zich niet betekent dat je voor de rechten van andere vrouwen zal opkomen.

Burgerlijke oplossing tegen armoede

Een studie wees uit dat huwen en gehuwd blijven voor een vrouw het beste is wat ze kan doen indien ze niet in armoede wilt vervallen. Met CAP vinden we echter dat samenblijven met je partner moet afhangen van de kwaliteit van de persoonlijke relatie en niet iets is waartoe een vrouw (of man) verplicht mag zijn uit financiële noodzaak. Dat zovele vrouwen economisch afhankelijk zijn van hun partner is echter een realiteit en het zorgt ervoor dat er binnen het gezin machtsverhoudingen ontstaan die de weg effenen naar intrafamiliaal geweld. Volgens een VN rapport zijn 85% van de slachtoffers van intrafamiliaal geweld vrouwen en de Raad van Europa stelt zelf dat intrafamiliaal geweld de belangrijkste oorzaak is van overlijden en handicap bij vrouwen tussen 16 en 44 jaar, nog voor kanker en verkeersongevallen. De VN verklaring inzake Eliminatie van Geweld tegen Vrouwen zegt dat misogyn geweld 1 van de meest cruciale sociale mechanismen is die de vrouw in een ondergeschikte positie dwingt ten overstaande van mannen.

Een echte oplossing voor vrouwen wereldwijd?

De gevestigde burgerlijke partijen zullen hun politieke agenda omtrent genderproblematiek in het beste geval hierbij houden dat ze enkele mediatieke campagnes zullen ondersteunen tegen intrafamiliaal geweld of zwaardere straffen zullen overwegen voor zij die zich schuldig maken aan seksueel en fysiek misbruik. Maar de vraag die we ons moeten stellen is of dit wel echte oplossingen zijn. Ze veranderen immers niet aan de oorzaken van geweld tegenover vrouwen. Deze ‘oplossingen’ laten vrouwen in dezelfde zwakke socio-economische positie waarin ze zich reeds zo lang bevinden en zullen niets veranderen aan de frequentie of de ernst van seksueel en fysiek misbruik.

De huidige neoliberale politiek staat lijnrecht tegenover de belangen van de werkenden (mannen en vrouwen). Maar vaak vergeet men dat zij die niet buitenshuis werken of slechts deeltijds (gepensioneerden, vrouwen, kinderen) nog harder getroffen worden door de huidige gang van zaken. De gevestigde partijen knabbelen aan uitkeringen en pensioenen en stellen dat vrouwen die werken in een onderbetaalde sector of te maken krijgen met intrafamiliaal geweld zelf verantwoordelijk zijn voor hun situatie.

Wij denken dat dit niet zo is. We denken dat het lot van mannen en vrouwen met elkaar verbonden is en dat het hoog tijd is voor strijd en solidariteit! Ondersteun met ons onderstaande eisen en laat je stem horen op 8 maart in Brussel!

• Voor een integrale aanpak van geweld op vrouwen en kinderen, met ernstige investeringen in preventie, crisisopvang, begeleiding en dadertherapie.
• Voldoende en degelijke sociale woningen want ook de hoge huurprijzen zijn een reden waarom vrouwen niet kunnen ontsnappen uit een gewelddadige gezinssituatie.
• Recht op 6 maanden ouderschapsverlof voor beide ouders, met behoud van loon.
• Gelijk loon voor gelijk werk… Voor een beduidende loonsverhoging in de laagbetaalde sectoren (non-profit, kuisdiensten, catering)
• Voldoende, degelijke en betaalbare kinderopvang met goede statuten voor zij die hierin werkzaam zijn.
• Degelijke openbare diensten met statutaire tewerkstelling die de huishoudelijke taken zoveel mogelijk overnemen zodat vrouwen in dezelfde mate als mannen kunnen deelnemen aan arbeid buitenshuis.