Commercialisering is nefast voor veel artiesten en festivalgangers

Vaak zorgen artiesten voor wat kleur in ons leven, maar voor de artiesten zelf is het niet altijd makkelijk. Zo is er in dit land geen officieel statuut voor artiesten. Een jongere die zich in de artistieke wereld wil begeven, krijgt met een dubbel probleem te maken: het feit dat er geen duidelijk statuut bestaat en een gebrek aan erkenning in de gemeenschap (waar al eens gevraagd wordt naar het “echte beroep”).

Terence Deepijan

De commercialisering zorgt ervoor dat het steeds moeilijker is om echt door te breken bij een ruimer publiek. Concertorganisatoren spelen liever op veilig door telkens opnieuw dezelfde topgroepen en topartiesten te laten optreden. Daarbij gaat het vaak om oudere groepen omdat deze een ouder (en dus kapitaalkrachtiger) publiek aantrekken. De Rolling Stones moeten bijgevolg zeker nog niet aan een pensioen denken.

Voor kleinere groepjes is het vaak moeilijker. Dat heeft ook gevolgen voor de artiesten zelf die het soms erg moeilijk hebben. Er is wel een zekere bescherming in die zin dat een artiest beroep kan doen op werkloosheidsuitkeringen, maar daar is er uiteraard niet zomaar recht op.

Het is moeilijker om aan de bak te komen omdat de greep van de commercie de afgelopen jaren sterk is toegenomen. We merken het aan de festivals die steeds meer “big business” zijn en waar multinationals als Clear Channel de touwtjes in handen houden. Het resultaat: steeds duurdere prijzen voor de festivals, maar wel met telkens zowat dezelfde headliners. “Alternatieve” festivals worden ofwel opgekocht door multinationals of komen in de problemen als ze de concurrentie moeten aangaan met de duurdere festivals. Dit leidt ertoe dat we meer moeten betalen voor een beperkter aanbod.

Wij vinden dat cultuur en muziek geen koopwaar zijn waar enkel de winsten van multinationals van belang zijn. Het recht op ontspanning en de mogelijkheden van artiesten om hun ding te doen, moeten centraal staan. Dat betekent toegankelijke festivals, ook op het vlak van de inkomprijs! Om onze ontspanningsmogelijkheden te vrijwaren, moeten we ons verzetten tegen de logica van het kapitalistische systeem.