Voor strijd, solidariteit en socialisme!

LSP neemt deel aan CAP-verkiezingscampagne

De voorstelling van de CAP-kandidaten was veruit het meest enthousiasmerende deel van de conferentie op 14 april. Ondanks de aanwezigheid van veel jongeren, viel vooral het kapitaal aan ervaring op, zowel syndicaal als politiek. Op 10 juni biedt CAP de kiezer strijdbare en enthousiaste kandidaten die op hun werkplaats, in hun vakbond, school, wijk of vereniging de strijd aangaan tegen de aanvallen op ons loon, arbeidscondities, sociale uitkeringen, milieu of onderwijs. “Arbeiders aller landen, verenigt u!”, haalde één van de kandidaten zeer gepast van onder het stof.

Els Deschoemacker

Nood aan een eigen arbeidersformatie!

Terwijl de traditionele partijen “arbeiders” zoeken om op hun lijsten te zetten, zullen de CAP-lijsten voornamelijk uit arbeiders bestaan. Bij ons geen meerderheid aan advocaten ten dienste van de bedrijfswereld, maar stuk voor stuk mensen die zich inzetten om het tij van het neoliberalisme te keren. We hadden op de conferentie niet de tijd om iedere kandidaat aan het woord te laten en ook in dit dossier ontbreekt de plaats om alle kandidaten te bespreken. Voor een meer volledig verslag, zie www.anderepolitiek.be.

Hier willen we ons concentreren op enkele centrale LSP/MAS-kandidaten op de lijsten van de CAP. Onze partij zet zich intensief in voor de uitbouw van CAP omdat we denken dat er nood is aan een nieuwe brede arbeiderspartij die alle stromingen bundelt die ingaan tegen het neoliberalisme. Dat moet een krachtig wapen vormen in handen van de arbeiders.

Het Generatiepact toonde de kloof tussen vakbondsmilitanten en de sociaal-democratie. CAP wil gebruik maken van die kloof om een politiek instrument in het belang van de arbeiders en hun gezinnen uit te bouwen. De verkiezingsdeelname van CAP kan de nood aan een nieuwe arbeiderspartij sterker op de agenda plaatsen, het belang ervan bij een groter deel van de bevolking doen inzinken en een groter deel van de arbeidersklasse organiseren en activeren.

De belangen van LSP/MAS zijn niet verschillend van die van de arbeidersbeweging. Iedere stap die de positie van de werkende bevolking versterkt, zullen we ondersteunen. Tegelijk denken we dat er uiteindelijk met het kapitalisme als systeem gebroken moet worden, om een oplossing aan te reiken voor de vele problemen die vandaag op ons afkomen. Wij vechten niet alleen tegen het neoliberalisme, maar ook voor een socialistische maatschappij en hebben daar ons eigen instrument voor nodig. We vragen je dus niet alleen om op CAP te stemmen, maar ook op de linkse socialisten op de lijsten van CAP, waarvan we er hier enkele kort voorstellen.

Bart Vandersteene

Bart Vandersteene uit Gent (30) is lijsttrekker van de Oost-Vlaamse CAP lijst. Hij werd als scholier actief in de strijd tegen het Vlaams Belang. Later werd hij lid van de Actief Linkse Studenten, die niet alleen opkwamen voor de belangen van de studenten, maar ook solidariteitsacties organiseerden met arbeiders in strijd, o.a. van de Boelwerf en later van Clabecq en Carnoy.

In Gent lag LSP, toen nog Militant Links, aan de basis van een aantal belangrijke strijdbewegingen, o.a. tegen de privatisering van de huisvuilophaling en tegen de anti-sociale stadsvernieuwingsprojecten die de arme wijkbewoners verjagen om plaats te maken voor een publiek van tweeverdieners. Bart komt op voor een “strijdpartij”, een partij die niet enkel in woorden, maar ook in daden het verschil kan maken. Bart is lid van het nationale secretariaat van CAP en van de nationale leiding van LSP/MAS.

Anja Deschoemacker

Anja Deschoemacker staat op de derde plaats van de senaatslijst. Anja is 36 en woont in Brussel. Ze is redactrice van Socialistisch Links. Ook zij zette haar eerste stappen in de actieve politiek met de strijd tegen het Vlaams Blok met Blokbuster. Later concentreerde ze zich op de ontwikkeling van een strijdbaar programma voor vrouwen en kwam meermaals in debatprogramma’s op VTM als er over vrouwenthema’s werd gesproken.

Vechten tegen de verdeeldheid van de arbeidersbeweging is een centraal gegeven in haar leven. De laatste jaren concentreerde Anja zich op het uitwerken van het standpunt van LSP/MAS over het nationale vraagstuk in België en verzet ze zich in woord en daad tegen elke vorm van verdeeldheid, ook langs nationale lijnen. In de CAP speelde ze een belangrijke rol in de programmacommissie en lag ze aan de basis van de ontwikkeling van een tweetalige CAP afdeling in Brussel. Ze is ook lid van het nationale verkiezingscomité van CAP.

Aisha Paulis

Aisha Paulis staat tweede op de Franstalige senaatslijst. Ze is 24, woont in Brussel en studeert verpleegkunde. Als vrouw, van migrantenafkomst, Franstalige en wonende in Brussel, behoort ze – zegt ze zelf – tot de risicogroepen die het moeilijk hebben op de arbeidsmarkt. Ze werd actief in EGA (Actief Linkse Studenten) aan de ULB en lag mee aan de basis van het opzetten van een LSP/MAS-werking in Wavre.

Met Aisha heeft CAP een goede kandidate om een brug te vormen naar een nieuwe generatie van jongeren die hun eerste stappen op de arbeidsmarkt nog moeten zetten. Vandaag worden jongeren in hun mogelijkheden beperkt door de talrijke besparingen in het onderwijs. De anti-globaliseringsbeweging bewees dat jongeren wel degelijk wakker liggen van die groeiende kloof tussen arm en rijk. Deze jongeren bereiken is een belangrijke taak voor de CAP. Het is de eerste generatie die het slechter zal hebben dan haar ouders en belangrijke strijdbewegingen zullen door die generatie gevoerd worden. Aisha is lid van het secretariaat van CAP-Brussel.

Gustave Dache

Tenslotte willen we de aandacht vestigen op de lijsttrekker van CAP-Henegouwen. Hij heet Gustave Dache, is 70 en woont in Thuin, bij Charleroi. Gustave behoort tot de generatie die is beginnen werken vanaf haar 13de. In november 1949 werd hij aangeworven bij Glaverbel en nauwelijks 6 maand later was hij getuige van de stakingen tegen de terugkeer van Leopold III.

Op zijn 16de werd Gustave trotskist en is dat gebleven tot vandaag. Hij is geen lid van LSP/MAS, maar het wederzijds respect is onmiskenbaar. Op zijn 24ste speelde Gustave een belangrijke rol in de staking van de eeuw (60-’61). In februari ’61 was er het beleg van het 8-urenhuis in Charleroi door de rijkswacht. Gustave belandde 21 maand in een sanatorium.

Na een reeks kortstondige jobs kwam Gustave in ’68 terecht bij Caterpillar en werd er na een stakingsbeweging, door Gustave beschreven in een uitstekende brochure, opnieuw afgedankt. In 73 werd hij voorzitter van een stakerscomité dat het bedrijf van zijn toenmalige werkgever, Glas de Courcelles, gedurende 6 weken bezette. Vanaf ’73 werkte Gustave bij Citroën in Charleroi, waar hij een vakbondswerking op poten zette en delegee bleef tot aan zijn pensioen in ’93. Wij beschouwen het als een eer dat een veteraan van de arbeidersstrijd met een dergelijke rijke ervaring de CAP-lijst in Henegouwen zal trekken. Op basis van zijn ervaring blijft Gustave overtuigd van de kracht van de arbeidersklasse in de verandering van de maatschappij.