Franse presidentsverkiezingen: groot aantal onbeslisten kan doorslag geven

Bij de Franse presidentsverkiezingen van komende zondag zijn er nog verrassingen mogelijk. De twee meest genoemde kandidaten voor de tweede ronde (de rechtse Sarkozy en de zogenaamd linkse Royal) worden gevolgd door centrumkandidaat Bayrou en de extreem-rechtse Le Pen. Het resultaat zal in grote mate afhangen van het stemgedrag van de ruim 40% kiezers die vandaag nog niet beslist hebben voor wie ze zullen stemmen.

De zogenaamde centrum-kandidaat Bayrou kende een opvallende opgang in de peilingen. Die opgang kan vooral verklaard worden door een afkeer tegenover zowel Sarkozy als Royal. Nochtans staat Bayrou niet voor een fundamenteel andere politiek. Integendeel, destijds kreeg hij als onderwijsminister een strijdbeweging tegen zijn plannen op straat. Hij verdedigt ook de Europese Grondwet en andere neoliberale projecten.

Naast Bayrou kende ook Le Pen wat vooruitgang in de peilingen. Le Pen hoopt wellicht zijn stunt van de vorige presidentsverkiezingen te herhalen, toen hij – en niet de sociaal-democratische kandidaat Jospin – naar de tweede ronde door kon stoten. Enkel de twee eerste kandidaten gaan naar de tweede ronde bij de Franse presidentsverkiezingen. Le Pen probeert nu terrein te winnen door zich op economisch vlak bijvoorbeeld “links” op te stellen met uithalen tegen het kapitalisme.

Zowel Bayrou als Le Pen overtuigen kiezers die zich afzetten tegen de twee centrale kandidaten. We weten dat Sarkozy staat voor een rechts nationalistisch beleid. Sarkozy stelt bijvoorbeeld voor dat er meer aandacht moet zijn voor de “nationale identiteit”. Maar ook op andere terreinen probeert hij soms Le Pen rechts voorbij te steken. Ségolène Royal moet de vernieuwde PS vertegenwoordigen met een liberale houding tegenover bijvoorbeeld de leraars (die meer zouden moeten werken). Beide kandidaten verdedigen de belangen van de grote bedrijven met minstens een status-quo van het neoliberalisme, maar nog liever een nieuwe reeks aanvallen op de levensstandaard van de arbeiders en hun gezinnen.

Onze Franse zusterorganisatie Gauche Révolutionnaire roept op om te stemmen voor Besançenot (LCR) of Laguiller (LO), twee kandidaten die zich links van de sociaal-democratie bevinden en die wel eens voorgesteld worden als trotskistisch (ook al doet Besançenot er alles aan om die term te ontkennen). Daarnaast zijn er nog andere linkse kandidaten: José Bové die zich met een puur antiglobalistische campagne meer richt op intellectuelen en Buffet die met de steun van de PCF nu reeds aansluiting zoekt bij de Gauche Plurielle en droomt van een nieuwe deelname aan een regering met de sociaal-democratie.

Het potentieel voor een nieuwe arbeiderspartij wordt opnieuw aangetoond door de gezamenlijke resultaten van de radicaal-linkse kandidaten (in de peilingen staan ze samen op zo’n 10%). Daarbij haalt Besançenot de beste resultaten omdat hij als postbode overkomt als een gewone arbeider. Jammer genoeg lijken er in de Franse linkerzijde echter weinig stemmen te zijn die het opnemen voor het idee van een nieuwe arbeiderspartij.