Franse presidentsverkiezingen. Extreem-rechts opnieuw in opmars…

Jean-Marie Le Pen van het Front National in Frankrijk haalt momenteel tot 15% in de peilingen voor de presidentsverkiezingen. Le Pen stelt zichzelf vreemd genoeg voor als de “kandidaat van het leven” tegenover de ecologische catastrofe, de kandidaat “van het volk” tegenover het “rovende kapitalisme” dat leidt tot armoede.

Nicolas Croes

Le Pen hanteert een opvallende anti-kapitalistische retoriek: in de “anonieme samenleving ligt de macht bij enkele duizenden analisten, handelaars en aandeelhouders die slechts één vaderland hebben: het geld”.

Waarom komt Le Pen thans tot zo’n retoriek? Uiteraard is ook in Frankrijk de kloof tussen rijk en arm sterk toegenomen. De afgelopen 30 jaar nam de armoede er onder de actieve bevolking met 38% toe. Le Pen speelt daar op in om zich voor te doen als het enige alternatief aangezien de kandidaten van de grootste partijen allen ooit wel betrokken waren bij een regering die mee verantwoordelijk was voor een besparingsbeleid. Le Pen stelde daarover dat ze allemaal verantwoordelijk en dus schuldig zijn. Bij gebrek aan een geloofwaardig links alternatief, kan Le Pen deze bocht maken.

Nochtans staat het economisch programma van Le Pen niet bepaald aan de kant van de arbeiders en hun gezinnen: een verhoging van de arbeidsduur, fiscale cadeaus aan het patronaat,… Daar tegenover staan uiteraard maatregelen tegen de arbeiders en zeker indien het om migrante arbeiders gaat. Het FN wil 70 miljard euro besparen op de uitgaven van de Franse staat, 36 miljard daarvan zou rechtstreeks cadeau gedaan worden aan de rijken via belastingsverlagen. En toch wil het FN zich voordoen als een “sociale” partij die aan de kant van het “volk” staat. Rijk volk eerst?