Vorig weekend ook al in Manchester: 100.000 betogers tegen asociale Britse beleid

Voor N-VA-voorzitter De Wever is het conservatieve bewind in Groot-Brittannië het grote voorbeeld. Dat daar een record aantal mensen afhankelijk is geworden van voedselbanken, is uiteraard geen probleem. Er is voor de neoliberalen nu eenmaal geen alternatief. Onze ellende is nodig om hun winsten veilig te stellen. Het asociale Britse beleid van Cameron leidt ook tot protest. Bij de partijconferentie van de Tories in Manchester waren er maar liefst 100.000 betogers. Een verslag door Hugh Caffrey, verantwoordelijke van de Socialist Party in het Noord-Westen van Engeland.

Met 100.000 betogers en duizenden slogans en objecten die naar varkens verwezen, trokken we op zondag 4 oktober door Manchester in een betoging tegen de partijconferentie van de Tories.

De overwinning van Jeremy Corbyn als partijleider van Labour zorgde voor inspiratie en maakte dat velen voor het eerst in hun leven betoogden. Enthousiaste jongeren en syndicalisten droegen ook onze protestborden mee, kochten onze krant en namen onze pamfletten mee. Onze onaflatende campagnes voor vakbondsrechten en onze steun aan het verzet van Corbyn tegen de besparingen, kregen goede reacties.

De vakbondsfederatie TUC riep tot de demonstratie op met als slogans: “Neen aan de besparingen, ja aan de rechten van werknemers.” De betogers gaven aan dat er een leger klaar staat om de strijd aan te gaan, nu zijn er enkel nog generaals nodig om de troepen te leiden.

Op het podium werd onder meer gesproken door lokale gemeenteraadsleden van Labour. Die haalden uit naar het besparingsbeleid van de conservatieven, maar op lokaal vlak voeren ze dezelfde besparingen uit. Een jaar geleden stemden ze nog in met een hypocriet voorstel van de regering om een beperkt aantal extra bevoegdheden naar het lokale niveau door te schuiven in ruil voor extra besparingen.

Er werd enthousiast gereageerd op oproepen tot strijd en op verklaringen over socialisme. Len McCluskey van de vakbond Unite en Matt Wrack van de brandweerbond FBU werden goed onthaald. Ze beloofden om de strijd tegen de antidemocratische vakbondswet van de Tories te organiseren. Len McCluskey stelde: “Als dit betekent dat we buiten de wet moeten gaan, dan is het maar zo.” Er volgde een groot applaus. Maar nu is er een strategie voor actie nodig. Syndicale strijd die gecoördineerd wordt en tot algemene stakingen leidt, kan een einde maken aan de antivakbondswet en kan de Tories neerhalen.

Mick Cash van de transportbond RMT stelde dat de antivakbondswet “ons buiten de wet stelt, maar wij zullen dan allemaal Robin Hoods zijn.” Robin Hood richtte zich tegen de winsten van de sheriff met pijl en boog. Wij moeten de conservatieven stoppen met stakingen.

Op 2 november is er een protestactie aan het parlement. De vakbonden moeten daar een massabetoging van maken, we moeten de druk opvoeren om de strijd effectief te organiseren. Als de centrale vakbondsleiders dit niet doen, moeten linkse vakbondsleiders het voortouw zelf nemen.

We kunnen niet nog eens vijf jaar wachten op een eventuele overwinning van Labour. De aanvallen op onze jobs, huisvesting en diensten gebeuren nu. Mark Serwotka van de ambtenarenbond PCS wees op de succesvolle acties van de stakers bij de National Gallery. Dat kreeg veel applaus.

We moeten de woede in actie omzetten. Met nieuwe massamobilisaties en stakingen kunnen we de Tories ten val brengen.