Laatste beleidsverklaring Verhofstadt drukt crisis van Paars uit. Veel verpakking weinig wol.

Een 30 koppige delegatie van CAP en UAG namen plaats in de publiekstribune onder leiding van Lode Van Outrive om de beleidsverklaring van Verhofstadt te aanhoren. Jef Sleeckx en Georges Debunne moesten verstek geven. Ondanks de verkiezingsnederlaag die zijn partij op 8 oktober opliep probeerde Verhofstadt halsstarrig een positief beeld te schetsen van het werk van de Paarse regering, de vooruitzichten voor 2007 en de economische situatie. We mochten volgens Verhofstadt toch gelukkig zijn in België te kunnen leven als je naar de ellende in de wereld kijkt.

Bart Vandersteene. Dit artikel verscheen eerder op de website van het Comité voor een Andere Politiek (www.anderepolitiek.be)

200.000 nieuw jobs beloofde hij in de beleidsverklaring na de verkiezingen van 2003 en Paars beseft maar al te goed dat ze daar op afgerekend zal worden. Maar hier, zoals op vele andere beleidsdomeinen, wordt er met cijfers gegoocheld dat het een lieve lust is. Verhofstadt kwam ons fier melden dat er netto 157.000 nieuwe jobs werden gerealiseerd sinds zijn belofte. Hoe dit te rijmen valt met een bericht in de kranten vandaag dat de tewerkstellingsgraad een vol procent achteruit ging, was ons allen een raadsel. En terecht kan je dan ook vragen stellen over het soort jobs dat werd gecreëerd: interim, dienstencheques, nepjobs … in plaats van vaste, degelijke jobs die verloren gingen in de industrie en openbare diensten.

Het Paarse beleid wordt gekenmerkt door een puur neoliberale visie op de samenleving. Alles wat collectief is, moet worden afgebouwd ten voordele van het privé-initiatief. Op vlak van huisvestingsbeleid gingen ook alle voorstellen in die richting.

De afgelopen weken stond de pers vol van de onheilspellende boodschap dat 4 à 5 miljard euro zou moeten worden bespaard om de begroting van 2007 in evenwicht te krijgen. Op geen enkele manier heeft Verhofstadt vandaag aangetoond hoe hij dit zal bekomen. Dit wordt dan ook een non-begroting waarbij via knip-en plakwerk het vuile werk wordt verschoven tot na de parlementsverkiezingen van 2007.

Verhofstadt is de laatste rechte lijn ingegaan met een verzwakte ploeg. Het neoliberale beleid waar de SP.a volop aan meewerkt hakt meer en meer in op het leven van de werkenden, jongeren en ouderen. De poppenkast van vandaag is een poging om via de perceptie de goed-nieuws-show verkocht te krijgen. De realiteit zal meer en meer uitsteken boven de schijn. Enkel een consequent antineoliberale oppositie kan ons behoeden voor een volgende zwarte zondag. Dat is de uitdaging voor 28 oktober en erna, dat politiek project gestalte geven.