Establishment in het nauw rond TTIP?

Sinds bijna twee jaar zijn er onderhandelingen bezig tussen de VS en de EU voor het trans-Atlantisch partnerschap voor handel en investeringen (TTIP). Het doel is de creatie van de grootste vrijhandelszone ter wereld. Die omvat meer dan 40% van het wereldwijde BBP en ongeveer 820 miljoen consumenten. Voor de werkende bevolking zou zo’n vrijhandelszone een enorme druk zetten op de arbeidsvoorwaarden. Dat zou gebeuren door ons sterker met elkaar te laten concurreren, maar ook door de al weinig efficiënte regels die ons milieu en onze gezondheid beschermen verder uit te hollen. De multinationals van hun kant hopen hiermee hun recordwinsten verder op te drijven.

Artikel door Jeroen Demuynck uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Ondanks de geheimhouding over de de onderhandelingen – de EU stelde een 30-jarig verbod in om de onderhandelingsdocumenten te publiceren – werd TTIP van meet af aan sterk gecontesteerd door activisten en door de arbeidersbeweging. Het Europese burgerinitiatief tegen het TTIP, onder andere gesteund door het ACV, werd al meer dan 2,2 miljoen keer getekend. Over de hele wereld werden protesten georganiseerd. Tijdens de internationale actiedag tegen TTIP op 18 april waren er 230 acties in 170 steden, waaronder een betoging met meer dan 2.000 deelnemers in Brussel.

De aanhoudende acties missen hun effect niet en de eerste breuken binnen het establishment worden zichtbaar. In de VS verloor Obama zowel in de Senaat als het Huis van Afgevaardigden stemmingen over de ‘Trade Promotion Authority act’. Deze wet moest Obama extra macht geven om TTIP erdoor te krijgen. De belangrijkste reden voor deze nederlaag was massale druk van onderuit, onder andere georganiseerd door de vakbondsfederatie AFL-CIO. In de speech waarin ze haar kandidatuur voor de presidentiële verkiezingen bekend maakte, repte Hillary Clinton met geen woord over TTIP. TTIP steunen past immers niet in het imago dat ze wil creëren. In het Europees Parlement werd zelfs het debat over TTIP afgevoerd wegens te controversieel.

Delen van het establishment komen onder druk te staan. Eerder dan oprechte tegenstanders te zijn van neoliberale vrijhandel – velen keurden bijvoorbeeld een soortgelijk akkoord met Canada (CETA) al goed – zwichten ze voor druk van onderuit. Nu moet dan ook het moment zijn om de druk verder op te voeren. De ‘scherpe kantjes afveilen’ is niet genoeg, dit hele rotte akkoord moet van tafel! Om dat te doen kunnen we best de beweging tegen TTIP versterken door ze te linken aan het wereldwijde verzet tegen de besparingspolitiek. Enkel via massale mobilisaties kunnen we dit akkoord stoppen en kunnen we ook een politiek alternatief op vrijhandel, besparingen, neoliberalisme en kapitalisme ontwikkelen.

15 oktober: actiedag tegen TTIP in  Brussel, meer info volgt!

[divider]
Kshama Sawant in de gemeenteraad van Seattle over het verzet tegen de vrijhandelsakkoorden: