Het establishment over de neo-nazi's. Van ontkenning tot versterking van repressiemogelijkheden

In verschillende kranten en media zien we hoe het gevaar van gewelddadige groeperingen als BBET sterk wordt onderschat. Ook het Vlaams Belang is nu gedwongen uitspraken te doen, maar doet dat op een uiterst ontwijkende en hypocriete wijze. Professor krijgskunde Luc De Vos doet er alles aan om het gevaar van de neo-nazi’s te ontkennen. De traditionele partijen willen meer maatregelen tegen "extremistische organisaties", met het gevaar dat dit ook kan gebruikt worden tegen iedereen die niet binnen de lijntjes van diezelfde traditionele partijen kleurt…

Jan Van Olmen

In Het Laatste Nieuws zegt professor krijgskunde Luc De Vos dat er nu eenmaal in elk leger wel “eenzame dromers” zitten. Op de vraag of deze extremistische elementen daadwerkelijk een gevaar vormen voor de maatschappij, antwoordt hij: “Ik denk niet dat ze echt gevaarlijk zijn.” Meer nog, volgens De Vos zouden ze zelfs niet in staat zijn echt aanslagen te plegen. “Ik twijfel daar sterk aan,” zegt hij.

De Vos probeert de goede naam van het leger te redden, dat spreekt vanzelf, men zou ook moeilijk anders van hem kunnen verwachten. Hij deed eerder reeds hetzelfde met de goede naam van het Amerikaanse leger bij de inval in Irak. Het doet wat denken aan de voormalige Irakese propagandaminister…

De Vos ontkent niet dat er illegale wapens zijn gevonden en keurt het neonazistisch gedachtengoed af. Aan de andere kant gebruikt hij de vreemdste wendingen en argumenten om de zaak te sussen en zegt hij dat de actie van het gerecht overtrokken was. “Er zijn volgens mij bij veel Belgen illegale wapens te vinden,” aldus De Vos.

Inderdaad: jachtgeweren en riotguns zonder vergunning misschien. Maar hoeveel Belgen hebben hebben oorlogswapens, nachtkijkers en landmijnen in huis? Hoeveel Belgen beschikken over een rugzak met bom, gebruiksklaar? Er was zelfs al een opeisingsbrief geschreven! Echter geen reden tot paniek. De ex-kolonel stelt ons gerust: “mensen die houden van orde en stiptheid houden er soms vreemde gewoonten op na.”

De verdachten van de neonazistische groepering "Bloed, Bodem, Eer en Trouw" waren niet van plan om een aanslag te plegen. Dat zegt Piet Noë, een van hun advocaten. Noë verdedigt de”ideoloog” van de bende en de man bij wie thuis wapens en een zelfgemaakte bom gevonden zijn. Het gerecht zegt dat zij de kopstukken zijn van de terreurgroep, maar hun advocaat ziet dat anders. Hij noemt de verdachten wapenfreaks en geeft toe dat sommigen van hen een verwerpelijk gedachtegoed hebben, maar volgens hem zijn het geen terroristen. "Het gaat meestal om een soort machogedrag", zegt Noë. "Sommigen zijn legaal bij een schietclub aangesloten." Het gerecht blijft ervan overtuigd dat de groep wel met het idee speelde om een aanslag te plegen. De twaalf aangehouden verdachten verschijnen vandaag voor de raadkamer in Dendermonde.

Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael wil dat het parlement een wet uitwerkt die racistische organisaties aanpakt. Er is sprake van om zo’n organisaties aan te pakken aan de hand van een lijst. Met de huidige racismewet kunnen alleen personen worden vervolgd.

"Organisaties die staatsgevaarlijk zijn moeten aangepakt kunnen worden, maar niet op basis van een lijst die door de politiek wordt opgemaakt", vindt Tony Van Parys (CD&V). Van Parys staat niet volledig achter het voorstel van minister Dewael. Als er zou gewerkt worden met pakweg de Antwerpse lijst van staatsgevaarlijke organisaties, moet naast BBET ook het Davidfonds of LSP aangepakt worden…

Gerolf Annemans zal de tekst wel steunen indien het de bedoeling is om op een heel precieze manier organisaties zoals "Blood and Honour" aan te pakken. Begrijpelijk, hiermee kan het VB zich distantieren van deze organisaties, maar blijven andere bevriende groeperingen zoals Voorpost buiten schot. Het VB zou het vandaag niet erg vinden indien Blood&Honour wordt aangepakt. Militanten zijn vervangen door dure reclamecampagnes, dus de “iets hardere” basis moet niet onderhouden worden. Naar welke andere partij zouden die immers gaan?

Het feit dat het VB het voorstel ten dele “steunt”, toont enkel aan dat het zich onder de gegeven omstandigheden niet kan veroorloven om openlijk in verband te worden gebracht met gewelddadige neonazis. Nochtans bestaat de link en is dit heden ten dage zelfs een beetje een publiek geheim.

De uitspraken van de politici kunnen ons wel een aantal zaken doen besluiten. Ten eerste, dat het VB behoorlijk met de zaak verveeld zit en met reden: uit incidenten die reeds eerder plaatsvonden blijkt zwart op wit dat er contacten zijn tussen het VB en neonazistische groepen. Dit werd zelfs bevestigd door de Amerikaanse nazi Griffin die openlijk toegaf dat Belgische B&H leden actief bij het VB zijn aangesloten. Het VB probeert Blood&Honour bijgevolg krampachtig voor te stellen als “marginale gekken” waar de partij uiteraard niets te maken heeft…

Het voorstel om “extremistische” organisaties aan te pakken kan in eerste intantie goed overkomen, maar we mogen niet vergeten dat de machtshebbers zo’n instrument ook kunnen en zullen gebruiken als de arbeidersklasse in verzet komt tegen de neoliberale besparingslogica van de regering.

De heksenjacht tegen Roberto D’ Orazio en diens aanhangers in de strijd tegen de ontslagen bij Forges De Clabecq in de jaren 1990 gebeurde ook in naam van “de openbare orde”… Indertijd werd D’ Orazio er zelfs van beschuldigd een gevaarlijk crimineel te zijn.

Bovendien kunnen wetten de condities niet tegen houden die een gedachtengoed op basis van haat en geweld versterken. Racisme neemt toe binnen onze maatschappij, maar een partij als de SP.a die reeds 20 jaar de neoliberale politiek actief steunt en uitvoert, is daar even goed voor verantwoordelijk. De verburgerlijking en de verrechtsing binnen de sociaal- democratie is één van de belangrijkste groeifactoren van neofascistische partijen zoals het VB.

Bij gebrek aan een echte oppositie, een arbeidersoppositie, kan het VB haar leugens volhouden. Het komt erop aan om met een beweging als een Andere Politiek het politieke vacuüm gedeeltelijk op te vullen en een concrete strijd te voeren voor een degelijk links beleid. Enkel de strijd vanuit de massa kan een halt toeroepen aan de uitbuiting en al haar gevolgen op economisch, sociaal en politiek vlak.