Haal het geld waar het zit!

Het belasten van de rijksten en de grote bedrijven, of de kwestie van de publieke schulden volstaan niet om de inherente tegenstellingen van het kapitalistische systeem op te lossen. Een Keynesiaanse of links-reformistische benadering volstaat niet. Zolang de heersende klasse aan het stuur zit, rijden ze de meerderheid van de bevolking de afgrond in. Steeds opnieuw wordt de economische en politieke macht gebruikt om elke sociale verworvenheid in vraag te stellen.

We moeten dus verder gaan en de sleutelsectoren van de economie onder publiek bezit plaatsen, de grote fortuinen onteigenen en een arbeidersregering vestigen. Maar dit betekent niet dat we tegen hervormingen zijn. We verdedigen elke stap vooruit en koppelen dit met ons overgangsprogramma aan de noodzaak van fundamentele maatschappijverandering.

De cijfers van de fiscale situatie zijn nuttig om te kennen. Het laat toe om te antwoorden op de vraag waar het geld moet gezocht worden. Het biedt ook een begrip van hoe dit systeem stelselmatig de allerrijksten bevoordeelt ten koste van de werkende bevolking.

Bedrijven ontduiken belastingen

De cijfers van de belastingen betaald door de 1.000 grootste bedrijven in ons land in 2013 zijn veelzeggend. Deze bedrijven betalen niet de wettelijke 33,99% maar slechts 6,7%. Dit kost de gemeenschap 13 miljard euro per jaar. Aan het tarief van 48% dat in 1980 van toepassing was, gaat het om bijna 20 miljard euro. Hieronder de cijfers zoals bekend gemaakt door de studiedienst van PVDA.

Belastingen van de 1.000 meest winstgevende bedrijven in 2013

Er zijn tal van legale manieren om de belastingen verder af te bouwen. De verontwaardiging over de Luxemburgse akkoorden met de fiscus – legale belastingontduiking – was groot. Er werden 37 belastingakkoorden bekend met 26 van de rijkste families en grootste bedrijven in ons land. Een exacte becijfering van hoeveel aan de gemeenschap werd ontnomen is er niet, maar experts hebben het over “miljarden euro’s”.

Deze praktijken beperken zich niet tot Luxemburg. Ook in ons land is het schering en inslag. AB InBev sloot een akkoord met de Belgische fiscus om elk jaar tientallen miljoenen euro uit andere landen naar een louter papieren bedrijf in ons land te brengen. Het gaat om een fiscale constructie die toelaat om amper 4% belastingen te betalen. Op 140 miljoen euro winst, betaalde het bedrijf 5,5 miljoen euro belastingen. Als Marc Coucke zijn bedrijf voor 1,2 miljard euro verkoopt, moet hij dat geen cent belastingen op betalen.

Superrijken weten niet wat ze met hun geld moeten doen

Zelfs indien bedrijven heel wat geld meteen als dividend doorstorten naar de aandeelhouders, blijft er veel cash over. Trends schreef op 6 november: “240 miljard euro aan liquide middelen hebben de Belgische ondernemingen in hun boeken staan. Dat cijfer komt van B-information, een bureau gespecialiseerd in financiële informatie. Het analyseerde de balansen die de niet-financiële ondernemingen de voorbije zes jaar hebben ingediend. Ongeveer 348.000 van de 410.000 bedrijven hebben hun balans over 2013 al gepubliceerd en daaruit blijkt dat ze samen over meer dan 222 miljard euro cash beschikken, of 638.000 euro per onderneming. Wellicht hebben de ‘achterblijvers’ minder in kas, want doorgaans publiceren de grootste en rijkste ondernemingen het snelst hun rekeningen. Maar de berg cash is zeker groter dan 240 miljard euro, 55 miljard meer dan in 2007.”

Er zijn in ons land ook heel wat rijke particulieren. Sommige bronnen hebben het over 253 miljard euro op de Belgische spaarboekjes. Als het volledige financiële patrimonium wordt meegerekend, ging het eind 2013 om een vermogen van 1.084,9 miljard euro. Met het onroerend vermogen erbij komen we aan 1.991 miljard euro. De zakenkrant L’Echo concludeert daaruit dat een gezin gemiddeld 417.400 euro bezit. Velen vragen zich af waar hun 417.400 euro zich dan wel bevindt…

Een kleine minderheid wordt steeds rijker

“Vergeet de 1%”, titelde het magazine The Economist dat er op wees dat vooral de 0,01% rijksten rijker worden. De rijkste 0,1% Amerikanen staan op het punt om het vermogen van de 90% armsten te overtreffen – dat was van voor Wereldoorlog Twee geleden. De 0,01% rijkste Amerikanen zijn goed voor 11,2% van de rijkdom, de hoogste piek sinds 1916.