Wij willen jobs, geen klusjes!

Vandenbroucke (SP.A) beweert via de dienstencheques 25.000 "jobs" te willen creëren. In het beste geval gaat het echter om halftijdse jobs. Voor zwartwerkers die overschakelen naar het dienstencircuit is zelfs dat niet noodzakelijk. Weigeren is voor werklozen onmogelijk: de RVA beschouwt deze klusjes als een "volwaardige betrekking".

Anja Deschoemacker

Er is sprake van massaal volksbedrog: de discussie over de dienstencheques ging helemaal niet over de noden in de samenleving en hoe eraan tegemoet te komen, maar over een verdere ontmanteling van het idee van volwaardige tewerkstelling. De enige volwaardige tewerkstelling is die je een volwaardig inkomen verschaft.

In de laatste 2 decennia zagen we de enorme opkomst van deeltijds werk. In woorden ging het om de "harmonisering" van beroep en gezin. We zien nu de concrete invulling hiervan in een systeem dat winsten boven menselijke behoeften stelt.

Werkloze vrouwen zullen gedwongen worden in ruil voor een slecht contract (zonder volwaardig loon) een deel van de huishoudelijke taken van de werkende vrouwen te vervullen.

In plaats van de vermaatschappelijking van de huishoudelijke taken, waar socialisten voor pleiten, wordt hier een individuele oplossing aangereikt. Een verder afromen van de verworvenheden van de arbeiders is het gevolg. Een minder dan halftijdse job is nu een "volwaardige job". Of hoe België door Vandenbroucke steeds verder op het pad van het Amerikaanse arbeidsbeleid wordt gezet. Ook hier zal de categorie "werkende armen" een forse uitbreiding kennen, indien het verzet niet wordt georganiseerd.

In deze zaak zou je verzet van de vakbonden hebben verwacht. In realiteit stak Mia De Vits (ABVV) de regering echter een handje toe om het meningsverschil tussen SP.a en PS op te lossen. De Vits, die zou moeten strijden voor volwaardige jobs voor iedereen, stelde regionalisering voor. Wat de Waalse regering de mogelijkheid biedt om secundaire zaken aan te passen, waarmee ze de aanvaarding van slechte jobs kan verdoezelen.

Deze flexibilisering, deze uitbreiding van deeltijds werk, de mogelijkheid om een minder dan halftijdse job op te leggen aan werklozen,… – gesubsidieerd door de overheid (dus jij en ik, via onze belastingen) – saboteert iedere ontwikkeling naar een collectieve oplossing voor zowel de te hoge werkdruk van werkenden als voor de werkloosheid: een arbeidsduurvermindering zonder loonverlies met bijkomende aanwervingen en de creatie van een aantal collectieve diensten.

Dit is een oplossing die tegemoet zou komen aan de nood tot vermaatschappelijking van de huishoudelijke taken die nu gratis door vooral vrouwen worden uitgevoerd. Het zou tevens via een overheidsdienst statutaire, voltijdse en goed betaalde jobs voor iedereen kunnen creëren. Dat deze oplossing niet eens overwogen wordt, ook niet door de PS, toont aan dat het helemaal niet te doen is om de "harmonisering van gezin en arbeid", noch om een oplossing voor de werkloosheid, maar om het oppoetsen van de werkloosheidscijfers en het dwingen van vooral vrouwen in jobs waarmee financiële onafhankelijkheid slechts een verre droom blijft.